Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#565 Op weg naar Domburg (een tweede versie)

4 juli 2025 - 18:50

Versie 2

Mijn vader vertrouwd achter het stuur
mijn moeder er zoals altijd tevreden naast
ik luister nu maar half naar haar vragen
in mijn buik brandt een verzengend vuur
prettig maar toch moeilijk te verdragen

Ze plaagt me met woorden over de hitte en ijsjes
en knipoogt dan naar vader terwijl ze stiekem aast
naar de lichtrode gloed op mijn wangen
ze laat ook net te achteloos iets vallen over meisjes
legt zo haar zachte vinger op mijn groeiend verlangen

Ze somt doortrapt de namen op van verleden jaren
noemt Truusje, Milou en Tess, 'Daar zat je toen naast'
ik tref mijn vaders ogen met gesloten mond
die nu lacht en kort strijkt door zijn haren
en zonder te zeggen 'Negeren' zegt in een stil verbond

Mijn lippen krullen en openen zich in een lach
verhullen de wilde kriebels en mijn gevoel van haast
na het antwoord over mijn vlieger en de wind
zie ik in zijn open ogen dat ik best liegen mag
hij herkent zijn toen in het afscheid nemen van het kind

Nog nooit heb ik haar zo warm en intens geroken
de zilte geur die steeds sterker en sterker raast
mijn wangen worden nu bleker en bleker
door dromen is de kiem van man in mij ontloken
jij zult er ook weer zijn weet ik op zeker zeker

Mijn moeder zwijgt met haar hart verwarmend, lief en goed
vader zegt maar half bezwerend 'We zijn er bijna vent'
ik mag nu echt dromen over een bikini in de golven
en smekend hopen op het vinden van mijn moed
als jij er straks ook echt écht weer bent.

Zo rijden we over mij vertrouwde wegen
ik voel mijn jeugd en twijfels liefdevol herkend
ik voel me door grenzeloos liefhebben zacht bedolven
er wordt niets uitgesproken maar ook niets verzwegen
ook al is mijn eigen weg ook voor hen onbekend


 

Versie 1

Mijn vader vertrouwd achter het stuur
mijn moeder er als altijd tevreden naast
luister maar half naar haar vragen
in mijn buik brandt nu het vuur
prettig maar toch moeilijk te dragen

Ze plaagt met woorden over de zon en ijsjes
knipoogt naar vader terwijl ze stiekem aast
naar de lichtrode gloed op mijn wangen
laat net te achteloos iets vallen over meisjes
legt zo haar vinger op mijn groeiend verlangen

Ze somt doortrapt de namen op van verleden jaren
noemt Truusje, Milou en Tess, 'Die is toch blond?'
ik tref mijn vaders ogen in de spiegel
die lacht en strijkt kort door zijn haren
zegt zonder te zeggen 'Negeren', in een stil verbond

Mijn lippen krullen en openen in een lach
verhullen de kriebels die ik voel
na het antwoord over mijn vlieger en de wind
zie ik in zijn ogen dat ik liegen mag
hij herkent het afscheid nemen van het kind

Nog nooit heb ik haar zo warm geroken
de zilte geur die steeds sterker wordt
mijn wangen worden nu bleker
door dromen is de kiem van man in mij ontloken
jij zult er ook weer zijn weet ik op zeker

Mijn moeder zwijgt verwarmend, lief en goed
vader zegt bezwerend 'We zijn er bijna vent'

ik mag dromen over een bikini in de golven
en hopen op het vinden van mijn moed
als jij er straks ook echt, echt weer bent.

 

Lid sinds

3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2025 - 22:55

Je zei in een paar andere reacties dat je niets met poëzie hebt (ik ken er eerlijk gezegd ook niets van), dus wel knap dat je dit alsnog een kans geeft, vind ik.

En eerlijk gezegd las ik het erg graag. Het is eens iets anders dan de mislukte trips naar zee (zoals dat van mij). Dit gedicht heeft een warme sfeer en geeft hoop. Doet deugd.

Trouwens, misschien omdat ik aan hem dacht en hem vermeldde in mijn (herwerkt) gedicht, maar deze zinnen:

zie ik in zijn ogen dat ik liegen mag
hij herkent het afscheid nemen van het kind

deden me aan Boudewijn de Groot denken, om de een of andere reden. Wat je dus uiteraard als compliment mag lezen.

Lid sinds

4 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juli 2025 - 15:01

Agnus,

Oei, ik zie een verboden woord!

Mijn complimenten, je hebt een onderwerp aangesneden om jaloers op te zijn. Ook zie ik een prachtig rijmschema met schakelrijm: abcac dbede.

Naarmate het gedicht vordert, daalt mijn geestdrift. Ik vind het jammer dat je het rijmschema van de eerste twee strofen niet doorzet en de heldere taal uit de eerste helft wordt cryptischer, te poëtisch. Het lijkt net of je vol enthousiasme begon aan de eerste strofen en halverwege je interesse verloor.

Van alle strofen spreekt de eerste mij het meest aan. Het rijmschema, de wijze waarop mannelijk en vrouwelijk rijm gebruikt zijn en de heldere taal. Probeer dit vol te houden.

Wat wel wat aandacht behoeft, is het metrum. Als ik het zo lees, zou ik kiezen voor amfibrachys en viervoetige verzen afwisselen met een drievoetige die vrouwelijk eindigt:

Mijn vader als altijd vertrouwd aan het stuur 
Mijn moeder als altijd tevreden ernaast
Hij luistert maar half naar haar vragen
En diep in mijn buik daar ontwaakt weer het vuur
't Is prettig maar niet te verdragen

Zoiets.

Ik hoop dat je het op kunt brengen verder aan dit gedicht te werken, want je hebt hier materiaal dat een prachtig lied op kan leveren. Zet door alsjeblieft.

De dichtcoach

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juli 2025 - 18:20

Dank voor je reactie bvdc25.
Ik heb niet zoveel met Boudewijn de Groot, maar dat kun jij niet weten. ;-)  Ik waardeer het.

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juli 2025 - 18:23

Dag Musonius,

Dank voor je uitgebreide reactie en feedback.
Mannelijk en vrouwelijk rijm, amfibrachys en viervoetige verzen afwisselen met een drievoetige die vrouwelijk eindigt. Het is een soort kwantummechanica voor mij.
Bij een volgende poëzieopdracht zal ik me er misschien eens in verdiepen. 

En excuses voor het verboden woord. Geen opzet, slordigheid.
Bedankt ook voor de opdracht. Het was wel zweten ;-)

Lid sinds

6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 juli 2025 - 1:16

Mooi geschreven

Mijn favoriete zinnen

legt zo haar vinger op mijn groeiend verlangen

hij herkent het afscheid nemen van het kind

 

 

 

Lid sinds

12 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
6 juli 2025 - 10:28

Ja, mooi thema! En dat voor iemand die weinig poëet zegt te zijn.

Natuurlijk heeft de dichtcoach gelijk en toont hoe ambachtelijk dichten deels is, maar ach dat is oefening, het talent laat je in ieder geval al zien.

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 juli 2025 - 21:13

Dank voor je reactie Hadeke.
Je hebt gelijk. Dichten is inderdaad een ambacht. Het is gebonden aan regels. Daar wring het bij mij ook. Daar ben ik een beetje wars van ;-)

Lid sinds

3 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 juli 2025 - 13:39

 

Hallo Angus, leuk, een kalverliefde! Ik vind het zeer goed beschreven, het verlangen van de jongen en de plagerijtjes van de ouders. Ik zie dat je hetzelfde trucje als ik hebt gebruikt om het woord “zee” te vermijden: simpelweg een stad aan zee als bestemming vernoemen. Graag gelezen.

 

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 juli 2025 - 17:45

Dag Emily,

Dank voor je reactie. En ach? Trucje? Misschien wel. Maar toch ben ik dan zo slordig om een verboden woord te gebruiken. Dat laat ik ook lekker staan. De schaamte zal me leren ;-).

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 juli 2025 - 19:05

Tweede versie geschreven. Weinig tijd, maar oké. Een beetje op gevoel.
Ook uit respect voor de schrijfcoach. 
Ik waardeer dat wel als iemand er zoveel aandacht aan besteed.
Helaas nu geen tijd om me te verdiepen in zijn aanwijzingen.
En het verboden woord is er nu in ieder geval uit ;-)

Lid sinds

4 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 juli 2025 - 0:41

Het is dan ook een hoop om in een krap weekje te leren. Ik waardeer je pogingen. Vormvast dichten is inderdaad gebonden aan flink wat regels. Als je niet gediend bent van regels, kun je het beste vrije verzen schrijven, maar daar kan ik verder niet mee helpen, want dat heeft niet mijn interesse. 

Probeer regels niet te zien als drempels, maar juist als handvatten, dan hoeft een versvorm geen keurslijf te zijn, maar een fijn zittend maatkostuum.

Lid sinds

3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 juli 2025 - 8:15

@ Angus: akkoord! Heel plezant dat de schrijfcoach tijd en moeite nam om ons allen van eerlijke, opbouwende feedback te voorzien. Ik heb er alvast heel wat van geleerd.

@ Musonius: bedankt, met andere woorden!