#565 Op weg naar Domburg
Mijn vader vertrouwd achter het stuur
mijn moeder er als altijd tevreden naast
luister maar half naar haar vragen
in mijn buik brandt nu het vuur
prettig maar toch moeilijk te dragen
Ze plaagt met woorden over de zon en ijsjes
knipoogt naar vader terwijl ze stiekem aast
naar de lichtrode gloed op mijn wangen
laat net te achteloos iets vallen over meisjes
legt zo haar vinger op mijn groeiend verlangen
Ze somt doortrapt de namen op van verleden jaren
noemt Truusje, Milou en Tess, 'Die is toch blond?'
ik tref mijn vaders ogen in de spiegel
die lacht en strijkt kort door zijn haren
zegt zonder te zeggen 'Negeren', in een stil verbond
Mijn lippen krullen en openen in een lach
verhullen de kriebels die ik voel
na het antwoord over mijn vlieger en de wind
zie ik in zijn ogen dat ik liegen mag
hij herkent het afscheid nemen van het kind
Nog nooit heb ik haar zo warm geroken
de zilte geur die steeds sterker wordt
mijn wangen worden nu bleker
door dromen is de kiem van man in mij ontloken
jij zult er ook weer zijn weet ik op zeker
Mijn moeder zwijgt verwarmend, lief en goed
vader zegt bezwerend 'We zijn er bijna vent'
ik mag dromen over een bikini in de golven
en hopen op het vinden van mijn moed
als jij er straks ook echt weer bent.
Je zei in een paar andere…
Lid sinds
2 maanden 1 weekRol
Je zei in een paar andere reacties dat je niets met poëzie hebt (ik ken er eerlijk gezegd ook niets van), dus wel knap dat je dit alsnog een kans geeft, vind ik.
En eerlijk gezegd las ik het erg graag. Het is eens iets anders dan de mislukte trips naar zee (zoals dat van mij). Dit gedicht heeft een warme sfeer en geeft hoop. Doet deugd.
Trouwens, misschien omdat ik aan hem dacht en hem vermeldde in mijn (herwerkt) gedicht, maar deze zinnen:
deden me aan Boudewijn de Groot denken, om de een of andere reden. Wat je dus uiteraard als compliment mag lezen.
Agnus, Oei, ik zie een…
Lid sinds
4 jaar 9 maandenRol
Agnus,
Oei, ik zie een verboden woord!
Mijn complimenten, je hebt een onderwerp aangesneden om jaloers op te zijn. Ook zie ik een prachtig rijmschema met schakelrijm: abcac dbede.
Naarmate het gedicht vordert, daalt mijn geestdrift. Ik vind het jammer dat je het rijmschema van de eerste twee strofen niet doorzet en de heldere taal uit de eerste helft wordt cryptischer, te poëtisch. Het lijkt net of je vol enthousiasme begon aan de eerste strofen en halverwege je interesse verloor.
Van alle strofen spreekt de eerste mij het meest aan. Het rijmschema, de wijze waarop mannelijk en vrouwelijk rijm gebruikt zijn en de heldere taal. Probeer dit vol te houden.
Wat wel wat aandacht behoeft, is het metrum. Als ik het zo lees, zou ik kiezen voor amfibrachys en viervoetige verzen afwisselen met een drievoetige die vrouwelijk eindigt:
Mijn vader als altijd vertrouwd aan het stuur
Mijn moeder als altijd tevreden ernaast
Hij luistert maar half naar haar vragen
En diep in mijn buik daar ontwaakt weer het vuur
't Is prettig maar niet te verdragen
Zoiets.
Ik hoop dat je het op kunt brengen verder aan dit gedicht te werken, want je hebt hier materiaal dat een prachtig lied op kan leveren. Zet door alsjeblieft.
De dichtcoach
Dank voor je reactie bvdc25…
Lid sinds
13 jaar 1 maandRol
Dank voor je reactie bvdc25.
Ik heb niet zoveel met Boudewijn de Groot, maar dat kun jij niet weten. ;-) Ik waardeer het.
Dag Musonius, Dank voor je…
Lid sinds
13 jaar 1 maandRol
Dag Musonius,
Dank voor je uitgebreide reactie en feedback.
Mannelijk en vrouwelijk rijm, amfibrachys en viervoetige verzen afwisselen met een drievoetige die vrouwelijk eindigt. Het is een soort kwantummechanica voor mij.
Bij een volgende poëzieopdracht zal ik me er misschien eens in verdiepen.
En excuses voor het verboden woord. Geen opzet, slordigheid.
Bedankt ook voor de opdracht. Het was wel zweten ;-)
Mooi geschreven Mijn…
Lid sinds
5 maanden 1 weekRol
Mooi geschreven
Mijn favoriete zinnen
legt zo haar vinger op mijn groeiend verlangen
hij herkent het afscheid nemen van het kind