# 565 - We zijn er

Favorieten: Er is een groot blik perikelen en gedoe van een dagje uit opengetrokken, goed voor een lekker cynisch verhaal. De laatste alinea is leuk en geeft wat tegengewicht tegenover de vaak toch wel negatief klinkende momentjes. De zingende pappa sluit het toch goed af, en mamma is bekaf. De verbrande huid is ook zo'n mooie afsluiter, het is pijnlijk maar tegelijkertijd ook een getuige van een geslaagde en fijne dag.

Minder fan: Drie zinnetjes zijn wat 'moeilijker'

• We zochten een plekje waar niemand wilde zitten
• We hoorden de meeuwen, maar begrepen ze niet
• Ik stelde me voor dat ik onzichtbaar was

Ze passen net wat minder bij de rest en de achterliggende gedachte is ook niet zo heel duidelijk omdat het achterliggende idee niet in de tekst wordt uitgediept. Het zijn meer diepgaande oneliners waarvan je afvraagt waatom ze in het verhaal zitten.

Ander punt, het verhaal zelf geeft een fijne cynische weergave van een dagje uit, maar zet niet echt aan tot denken of een emotionele beweging bij de lezer.

Bedankt voor je feedback, Tinus.

Ik heb het eerlijk gezegd heel snel geschreven. Zal er later nog eens naar kijken op mijn gemak. Want wanneer je zegt dat het geen emotionele beweging teweeg brengt, dan voelt dat toch als een teleurstelling. ;-)

Het is wel heel mooi geschreven. En het beeld is wel plezant. De techniek is ook heel fijn (het rijm en poëzie buiten beschouwing, daar snap ik weinig van, maar dat commentaar krijg je nog wel van anderen).

Die laatste alinea, wanneer de familie tevreden/ontevreden terugkeerd vond ik heel sterk. Daarin zag ik een lichtpuntje, maar het was zwak.

Wat die 'emotionele beweging' betreft, de beelden raken me wel sterk en zijn heel goed. Maar, het verhaal mist, op die manier bedoelde ik het meer.

Welke emotie/idee had je teweeg willen brengen?

Hee wat leuk, twee zielen één gedachte!
Een strandverhaal met autoreis, misschien wel te verwachten,
Een verwachtende gedachte die lachte tot mijn flow uitdoofde tot niets meer dan een zin.

[Spoken word-knop uit]

Het is een super moeilijke opdracht en ik heb nog hoofdpijn met het kraken van klinkende klanken en flows die deinen zelfs als er een stormbreker staat. Ik vind je inzending knap gedaan. Je hebt veel mooie beelden gevonden.

mijn favorieten zijn:

Broer keek naar buiten, telde de koeien
 

heerlijk, wie deed dat niet als kind, dingen tellen.

Mijn ouders weer boos – niet anders dan thuis

overal hetzelfde ;)

We zochten een plekje waar niemand wilde zitten

op deze ben ik jaloers, had ik willen bedenken!

Bedankt voor jullie feedback!

@ Tinus: Welke emotie/idee had je teweeg willen brengen?
-> Eigenlijk een wat mislukte poging tot vakantiedag aan zee, waarbij de 'ellende' van thuis nooit veraf is, ondanks de verandering van omgeving.

@ Wout: deze opdracht lag mij ook niet echt. Heb het snel geschreven en er waarschijnlijk niet lang genoeg over nagedacht (en niet genoeg herlezen en herwerkt). Bedankt voor de lovende woorden hoe dan ook.

@bvcd25 Ik vindt de schets zeker wel gelukt, en het is een mooie en leuke beschrijving van een stranddag. Maar misschien is het verhaal gedeelte wat onderdrukt geraakt. Wel geeft het verhaal een beetje een lach.

@bvdc25 Soms is te lang stilstaan een valkuil (bij mij dan tenminste, haha) Wat vind je zelf je beste vondst?

@ Tinus: dank je wel. Ik kan me vinden in wat je zegt: er is niet veel verhaal, eerder een omschrijving van zo'n dagje aan zee.

@ Wout: Dat is waar! :-) Zinnen waar ik tevreden over was:

Broer keek naar buiten, telde de koeien
Ik keek naar de moedervlek op zijn nek

en

We zochten een plekje waar niemand wilde zitten

Hallo Bvdc25, de opdracht zei “rijmschema naar keuze”, dus dan is niet rijmen ook een keuze, maar ik vind het wel jammer dat je dat niet geprobeerd hebt. Een metrum kan ik niet ontdekken. Het idee en de beelden zijn wel fijn, maar vermits je zelf aangeeft dat je het snel geschreven hebt, loont het misschien toch de moeite om de vorm nog te verfijnen.