#563 - De koelkast

Heel mooi gedaan, poëtisch bijna. Het einde is wat voorspelbaar, en kan je mss nog wat anders mee. 

ZGG

Leuk gedaan! Die laatste zin is erg sterk en maakt voor een mooi einde, al kan ik me iemand die huilt als een koelkast moeilijk inbeelden.

Hoi bvdc25,

Je verhaal is erg leuk en origineel; er zit een hele aparte, maar rake humor in. Nee, de koelkast kan niet praten. Tenzij het een Duits model is. Zo wissel je absurditeit af met de snelheid waarmee de techniek van vandaag zich ontwikkelt. Het gegeel doet mij bijna Orweliaans aan. 

Het slot doet me een beetje aan Sneeuwwitje denken: spiegeltje aan de wand, vertel eens... 
Dat vind ik persoonlijk niet zo bij de rest van het verhaal aansuiten. Iets heel eigens en moderns versus iets bekends en klassieks. Bovendien is het betrapt worden als de ander iets zegt of hoort, een redelijk cliché. Als je verhaal standaard was geweest, had het misschien niet zo gestoord, maar nu doet het de rest van het verhaal en de originaliteit ervan helaas wel wat tekort. 

Desondanks heb ik je verhaal met plezier gelezen. Goed gedaan! 

Groet, 

Nadine

Bedankt voor de waardevolle feedback.

@ Tony: je hebt gelijk. Ik heb onbewust de makkelijkste weg gekozen op het einde, denk ik.

@ Simon: goed punt. Een soort zacht geronk vanuit de keel, zoiets? ;-)

@ Nadine: klopt, zoals ik hierboven zei, ik heb me laten verleiden tot de makkelijkste weg, op het einde, en dat kon beter. Iets absurder had waarschijnlijk beter gepast in dit verhaal.

De 5e alinea vond ik niet zo sterk 

> Dus maakte ik een lijstje van wat ik wél oprecht vond...

De 6e alinea 

> “Ik weet niet of ik An nog graag zie

Ik kan raden wie An is (je vriendin?) maar het komt plotsklaps.

Ze komt later ook nog eens terug. Dat stuk kan wel duidelijker. Het voelt nu alsof je op een zipline balanceert met een hoop bagage en er net afvalt.

--------

Desalniettemin geniet ik van het vehaal.

---------

> Mijn vingers trillen. Mijn adem stokt.

> Mijn hart bonkt.

dot soort zinnetjes doe  mij niet veel.

Grappig verhaal. Fijn soort humor. Het eind voelde voor mij ook een beetje als een domper maar je hebt jezelf hierin al verklaard.

Ik heb genoten.

Dag bvdc25,

Origineel idee en mooi uitgewerkt.
En ja, het einde. Ik zat er ook mee.
Misschien na Miljaar. Zeven jaar samen en… Is dit echt? de koelkast weer tevreden laten spinnen?
En dan HP de stekker eruit laten trekken? :-)
Trouwens, de koelkast vind ik in dit verhaal een mooie metafoor voor iemand die altijd zegt wat hij denkt zonder rekening te houden met de gevoelens van anderen.
Graag gelezen.

Bedankt Tinus, Ancenita en Angus voor jullie feedback.

@Angus: leuk idee :-)

Er is al veel gezegd, daar voeg ik verder niets aan toe. Je verhaal met plezier gelezen.

Als ik dit verhaal nog eens herlees wordt het beter. Ik vraag me nu af, die koelkast, was dat een metafoor voor de kille relatie?

Dank je wel, Tinus. Ja, zo zou je het kunnen lezen. :-)

Hoi bdvc25,
Een heel ander stukje dan de rest maar toch graag gelezen! Ik vind het grappig gevonden en juist de details (zoals dat de koelkast Oost-Vlaams praat) maken dat ik de situatie helemaal voor me zie. Mij stoort het einde niet, al ben ik wel benieuwd hoe huilen als een koelkast klinkt.

Ha bdvc25,
Grappige bijdrage. Ook ik moest, net als Nadine, aan het sprookje Sneeuwwitje denken. De koelkast die eerlijk is zoals die spiegel in dat verhaal. 
 

Dank je wel Natas en Emmy voor jullie feedback. :-)