#563 - Binnen

Leuke tekst.

Als je het mij vraagt is die vogel best gelukkig waar hij is. :-)

Hoi Simon, 

Een interessante kijk op het najagen van dromen en het principe van vrijheid. 

Deze regel vind ik op een positieve manier apart gekozen: 

op mij, die hem dagelijks moet voeren,

Je laat een verplichting lijken alsof het iets moois is om naar te streven. Dat maakt de paradox van het geheel nog sterker. 

Mooi ook hoe de vogel uiteindelijk blijft zitten: het laat mooi zien hoe eng de sprong wagen kan zijn en hoeveel mensen dat uiteindelijk toch niet doen. 

Goed gedaan.

Groet, 

Nadine

Dag SimonM,

Voor mij levert het een inconsistent beeld op.
De vogel botst vliegend tegen de ruiten. Dan heb ik niet het beeld dat hij (nog) in een kooi zit. 
En (voor mij) suggereert het vervolg dat wel.

Ha Angus!

Dat is inderdaad nogal inconsistent. Het is de bedoeling dat de vogels in een kooi zit, en die heeft inderdaad geen ruiten. Dankjewel!

Je schept mooie beelden. De dichtvorm is niet mijn specialiteit dus daar kan ik verder niet zoveel constructiefs over zeggen. Het slotakkoord is sterk. Ik ben nieuwsgierig hoe dit verhaal zou uitpakken in een andere vorm, minder aan het ritme en de structuur van een gedicht gebonden. Ik denk dat het verhaal dan nog meer tot zijn recht zou kunnen komen. Het onderwerp deed me sterk denken aan Der Panther van Rainer Maria Rilke uit 1902/1903, een gedicht waarbij een panter gevangen achter tralies beschreven wordt. 

Hoi Simon,
Ik vind het leuk verzonnen en juist op rijm vind ik het lekker lezen. Aan de ene kant jaloers zijn en tegelijk toch die sprong niet durven wagen, heel herkenbaar. Graag gelezen!