#556 Najool
Wie gaat er mee, vroeg stomme Claude, we kunnen nog net binnen.
We lopen langs de veldweg daar, dan zijn we er meteen.
Een goed idee, zei slome Jef, je moet het maar verzinnen.
Al ben je niet de slimste, zoals jij is er maar één.
Zo kwamen deze vrienden nog op tijd in het cafeetje.
Daar greep de afterparty plaats na het Walpurgisfeest.
Wat ruik ik hier, vroeg lange Toon, het stinkt hier wel een beetje.
Dat zal de Jef zijn, zei Marie, die zweet soms als een beest.
Het feest hernam. Suzanna riep zeg Claude, hoe kon je weten.
Dat hier de afterparty was, wie heeft je dat verklapt?
Je kan ze kussen, zei de Claude, dat ben ik nu vergeten.
Wie zou het kunnen zijn, wie heeft er dat ooit uitgeflapt?
De rokken hoog, de broeken laag, er werd gedanst, gevreten.
Het vuur van de Walpurgisnacht, het brandde nog lang voort.
In de stal naast het café ramden dieren als bezeten.
Al hadden ook de meesten van Walpurgis nooit gehoord.
De morgen nadien toog de cafébazin naar beneden
Gedverderrie, riep ze luid toen ze van de trappen kwam
Wat een vieze troep, maar ik hou mijn klanten graag tevreden
Hemeltje, wat is dat? Waarvandaan haalden ze die ram?
Heb ik mijn mond voorbijgepraat tegen die knappe Claude?
‘k Had moeten zwijgen, want hij is en blijft een stomme kl….!
(Nvdr: de Franse naam zoals die van de toekomstige deelnemer aan het Eurosongfestival voor Nederland wordt hier uitgesproken op zijn Hollands)
Schmetterling, Het kostte…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Schmetterling,
Het kostte mij wat moeite om in het verhaal te komen. Verlies bij het schrijven van verhalende gedichten niet de aanwijzingen voor het schrijven van fictieproza uit het oog. Schrijfcoaches hebben hier meer verstand van dan ik, maar ik denk dat het ligt aan het opvoeren van (te) veel personages - Claude, Jef, Toon, Marie, Suzanna - die geen van allen goed uit de verf komen. Het begint ook met Claude en Jef en eindigt met Suzanne, hierdoor zie ik het verhaalperspectief niet; ik weet tijdens het lezen niet wie ik moet volgen.
Wat vorm betreft: de taal is helder, de rijmen goed en klinken natuurlijk (geen rijmdwang).
Metrisch begin je ook goed, maar het lijkt wel of je er halverwege de brui aan geeft; het wordt slordiger:
De dichtcoach
Dank voor de commentaar,…
Lid sinds
3 jaar 2 maandenRol
Dank voor de commentaar, dichtcoach, ik heb hier en daar wat aangepast. Ik ben benieuwd of anderen wel in het verhaal komen dat behalve Claude niet over personages gaat, gewoon een bende feestelingen die de beest uithangen.
Wat ik verwarrend vindt zijn…
Lid sinds
2 maandenRol
Ik kom er evenmin niet goed in. Ik denk dat er een ram nodig is.
Wat ik verwarrend vindt zijn sommige halfslachtige aanwijzingen die weinig betekenis lijken te hebben. Bijvoorbeeld, waarom gebruik je 'stomme Claude'? Hoezo stom? Je lijkt daar verder niet op terug te komen.
Het deel met de café bazin komt moeilijk van de grond. Ze moppert wat over de rotzooi Maar hoe dat precies inelkaar steekt met de klanten en met de mond voorbijpraten is niet duidelijk. Het lijkt alsof je er met die Ram een betekenis in probeert te leggen maar deze ontgaat mij.
Het verhaalstukje met Toon, Jef en Marie is ook wat gek. Het hang een beetje los.
De rokken hoog, de broeken laag... is dat wat ik denk dat het is?
En wat is de betekenis van 'ramden dieren als bezeten?'
Tinus, het verhaal begint en…
Lid sinds
3 jaar 2 maandenRol
Tinus, het verhaal begint en eindigt met een stomme Claude (klinkt dus als kl...t als je het NIET op zijn Frans uitspreekt dan hoort het als Klode te klinken en dan rijmt het ook niet). Daar begint en eindigt het verhaal mee. Ik denk dat Annie precies zou begrepen hebben waar het hier om gaat en ik ga er ook geen tekeningetjes bij maken om het (nog) duidelijker te maken. Het ergste is dat de zanger met zijn mooie Franse naam het helemaal niet erg schijnt te vinden dat zijn naam zo belachelijk wordt uitgesproken, ik krijg er telkens rillingen van. Morgen is er weer een nieuwe opdracht, dan schrijf ik mogelijk iets dat wel in jouw bereik ligt.
Ik denk niet dat je per se…
Lid sinds
2 maandenRol
Ik denk niet dat je per se moet aanpassen om binnen een bepaald 'bereik' te komen. Dat was niet de bedoeling van mijn commentaar (ik had niet zo'n motivatie om er wat over te zeggen, maar je schreef 'Ik ben benieuwd of anderen...' en ook Gi vond in een ander commentaar dat er te weinig reacties waren in deze opdracht).
Je stijl moet je behouden. Dat maakt het juist uniek. Ik zou het enkel zien als iets om in het achterhoofd te houden wanneer je het leest en bijschaaft en een verhaal probeert vlotter te trekken. Ik ben ook maar een enkele lezer. Als er maar goede punten inzitten die anderen fijn vinden om te lezen dan maakt het slechte niks uit. Het is als tomatensaus met stukjes.