Schrijfopdracht #552 - Gremlins in da house

Harry

‘Gelieve je vieze sokken in de wasmand te doen. Het is hier geen hotel!’

Het briefje met het schuine handschrift hangt midden op de spiegel. Heb ik vannacht geslaapwandeld en het opgeplakt, als herinnering aan mezelf omdat ik struikelde over mijn zweetkousen? Verward verfrommel ik het papiertje en laat het op de vloer vallen. Ik schud mijn hoofd om mijn eigen gekkigheid.

Chagrijnig maak ik koffie. De percolator pruttelt zonder ochtendhumeur. Ik maak mijn gebruikelijke boterhammen met pindakaas en banaan, drie sneetjes. Dat kat zeurt ondertussen om brokjes alsof hij nooit wat krijgt. Nou vooruit dan. Zacht strijkt zijn staart langs mijn been. Ik pak de broodplank en er ligt één plakje brood op.

Ik ren naar het balkon om in de frisse lucht te staan. Regen, nog beter. Ik moet tot bezinning komen. Er staan geraniums in de bakken. Al drie jaar niets dan groen mos en nu allemaal bloemen.

‘Zeg, moet je niet eens naar je werk?’

Ik val nog net niet over de balkonrand. Mijn gebrul moet de alle flatbewoners hebben gewekt.

‘Overdrijven is ook een vak’, zegt een diepe mannenstem. ‘Waar is mijn koffie eigenlijk? Heb je alleen voor jezelf gemaakt? Wat onaardig. Vannacht ben ik weer eens over je vieze sokken gestruikeld. Wanneer leer je dat eens af? En de afwas, ik moet altijd weer de afwas doen. Wat sta je te stamelen? Zie je water branden? Ik maak me zorgen over je. Misschien moeten we eens naar de dokter gaan. Heb je vanmiddag tijd? Dan maak ik een afspraak voor je.’

Het lijkt me het veiligst om mee te spelen. Een gevaarlijke gek in mijn huis, die mijn brood met pindakaas eet en briefjes plakt. 

‘Ja, is goed, dank je wel. Ik ga nu gauw anders kom ik te laat.’

‘Wie gaat er in zijn badjas naar zijn werk? Ben je niet goed?’

Ik sla de voordeur achter me dicht en ik bons op de deur van de buurvrouw. ‘Help!’

‘He, zegt de buurvrouw, heb je jezelf buitengesloten? Kan Harry niet even opendoen? Mooi die geraniums, dat hadden jullie veel eerder moeten doen.’