#554 - Club Janus

Een interessante invulling. De ontknoping ontgaat mij. Ik heb wel een bruin vermoeden maar het is vaag. Het is leuke dat je als lezer de invulling moet maken, maar hier liggen vreemde puzzle stukjes. Ik vraag me af waarom Vivian wil weten of het man/vrouw is, en eveneens hoe het zit met de hond hoe dat zo'n heftige reactie oplevert aan de overkant van de telefoon.

Het intro en outro is persoonlijk niet mijn smaak. Het maakt de beleving van het telefoongesprek wat vreemd. Die eerste en laatste alinea hebben het perspectief van een gedramatiseerde verteller, of in ieder geval richt hij zich duidelijk tot een lezer. Het middenstuk is dialoog, een beleving, waarbij dat perspectief minder past.

• Een woord als 'downtown' is niet heel gebruikelijk. Het zet een sfeer die niet verder doorklinkt.
• Bij een Rolex is de toevoeging 'duur' niet echt nodig. Mogelijk doe je het voor de klank in de zin, maar ook dat lijkt mij niet nodig. 
• Het stukje '...oh wacht, ik zou' is vreemd in dat verteller perspectief dat wordt gezet door de eerste zinnen. Zitten we bij zijn gedachten in zijn hoofd, of vertelt hij richting een luisteraar?
• De introductie is ook wat uitgebreid. Het idee van een parenclub waar die man schijnbaar niks van begrijpt is heel grappig. Dat de mannen daar een rug betalen dat is ongeloofwaardig, enerzijds dat de hoofdpersoon nooit heeft uitgezocht hoe dat zit, anderzijds dat zo een club bestaat (tenzij het hier niet gaat om een parenclub maar om een club in iets andere stijl).

Misschien valt nu pas mijn kwartje. Dat zakje is niet met hondenstront. 

Vanuit dat perspectief denk ik dat de vraag 'man of vrouw?' de lezer meer in verwarring brengt (ik ga dan denken over meerdere opties, terwijl je de lezer naar die ene optie wilt brengen). Je kunt optioneel bij dat wandelen met de hond ook al extra aanwijzingen verwerken dat het gaat om een plastic zak met poep. Die visualisatie komt volgens mij niet bij iedereen binnen (de meest gebruikelijke associatie lijkt mij dat iemand het heeft gevonden op straat tijdens de hond uit laten).

De 'nee!' reactie van Vivian is achteraf gezien logisch, maar dat is omdat zij meer weet dan de lezer over wat het betekent als iemand komt met de smoes over de hond. De lezer is op dat moment in net zoveel verwarring als de hoofdpersoon, maar die hoofdpersoon is een type dat niet eens begrijpt wat een parenclub is en goedgelovig denkt dat mannen duizend euro betalen voor een dobbelspelletje, terwijl het hoofd van de lezer speurneusje speelt en afgeleid raakt.

Bij mij valt het kwartje nog niet echt. Misschien dat anderen de clou wel te pakken krijgen, dus ik keer later nog een keertje terug.

Ik kan me er wel iets bij voorstellen, maar dat doe ik liever niet te lang. Mijn indruk is dat de parenclub een speciale ingang heeft. Hoe dan ook, het zaakje stinkt, origineel verhaal.

Hoi HaaveeWee,

Het is vlot geschreven, maar mis denk ik ook de clou nog een beetje. Wel graag gelezen

Collega's, bedankt voor de reacties. Sommige zijn langer dan mijn originele inzending en die weergalm waardeer ik. Als ik het mag samenvatten, bestaat de kritiek uit vragen naar de zin van dit of dat en naar de clou. Kennelijk is dat allemaal niet heel duidelijk en dan verdwaal je misschien. Terwijl ik juist de neiging heb om aan te duiden, te suggereren, de fantasie te kietelen.  En hoe dierlijker de schets, Janus heeft niet voor niets een voor- en een achterkant, desto menselijker de terughoudendheid van de tekenaar. De lezer als speurneus vind ik geen degraderend beeld.

Ik ben blij dat Mespunt het door heeft. Deze speciale parenclub heeft speciale ingangen. Voor mannen, vrouwen en honden. En ja, dat zaakje stinkt bigtime. Het speelt in Chithole Alabama. Juist, Amerika alweer. De waarde van weerloosheid is daar voor de tiende week op rij gezakt. Hier bij ons zou je nog behoorlijk last krijgen met de Partij voor de Dieren en Dion Graus. 

Wat blijft hangen - ja ik zie het positief - zijn de woorden interessant, origineel en vlot. Nogmaals dank daarvoor.

Er zit maar een rare zin tussen. 

Wie heeft 'm nog eens gebracht?

Bijzondere invulling van de opdracht.

Poepsjiek!