#551 Krok de krokodil

Bimmeldebammeldebom. Boink.
En weer bimmeldebammeldebom. Boink. Bimmelde kráawark - en toen gehuil. Tappa tappa tappa tappa tappa. Een hoofdje om de deur.

'Tante Wies, er zat een krokodil onder mijn bed en die trampoliende ik weg. Maar nu is mijn bed stuk.'

Krokodillentranen. Boven bleek de lattenbodem verschoven en de matras lag er als een dubbelgevouwen boterham tussenin geklemd. Even later was alles weer netjes.

'Tante Wies, vertel jij een verhaal? Anders kan ik niet slapen.'

'Goed, ga maar lekker liggen, ik vertel een verhaal.'

Er was eens een krokodillenjongetje dat krokodillentranen huilde. En dat krokodillenjongetje heette Krok. Krok had namelijk geen bed. En Krok vond dat heel erg. In heel zijn krokodillenfamilie en in heel zijn krokodillendorpje had niemand een bed. En niemand in heel zijn krokodillenfamilie en niemand in heel zijn krokodillendorpje had ooit een bed gehad. Alle krokodillen die Krok kende waren tevreden met dobberen in de grote warme rivier en dat deden krokodillen altijd, of ze nu wakker waren of sliepen.

Maar Krok had van die cruiseschepen voorbij zien varen. En op het dek van zulke cruiseschepen stonden altijd van die luie zonnestoelen. En als Krok door een raampje tuurde met zijn krokodillenoogjes zag hij weleens een passagier heerlijk comfortabel liggen op een zachte matras onder een nog zachtere deken en met het hoofd op een nog veel zachter kussen. Dat wilde Krok ook.

Helaas, in heel het krokodillendorpje was niemand die zelfs maar wist hoe je aan zo'n bed kon komen.
Dan maar op het dek springen! Ik ga gewoon heel hard vanuit het water omhoog zwieperen met mijn staart. Dan ga ik snel in de fijnste ligstoel liggen, zo eentje op de punt. En dan heerlijk dutten.

Krok oefende een hele dag op de zwieperdraai met zijn staart en op de sprong. Hij landde daarbij telkens heel hard terug in het water. De volgende ochtend wachtte hij het eerste cruiseschip op, lette goed op de timing en zwiepersprong zo vanuit het water op het voordek. Snel ging hij op de ligstoel op de punt liggen voordat iemand anders die in zou pikken.

Heel eventjes lag hij heerlijk rustig te chillen. Zelfs mét een kussen. Maar toen wees een passagier gillend. Er kwam iemand met een brandslang waar heel veel water uit spoot. Nee, zo was er niks aan. Krok sprong overboord terug de rivier in. Water drijft toch fijner, vond hij.