#551 Filip is ongedurig

Bang! Krak! Beteuterd keek Filip Eekhoorn naar zijn mandje, waar alle noten waren uitgevallen.

“Maar, Filip, wat heb je toch ? Dit is al de derde keer vandaag dat je alles laat vallen.” vroeg Eufrasie Heks bezorgd.
“Ik kan er niets aan doen,” snikte Filip, “ik ben zo ongedurig de laatste tijd.”
“Denk aan de toverspreuk, die ik je geleerd heb. Laten we het samen proberen: In spin, door mijn neus, adem ik diep in. Uit spuit, door mijn mond, blaas ik zachtjes uit.”
Filip ademde diep in door zijn neus en blies dan de lucht heel langzaam terug uit. Hij werd onmiddellijk rustiger en begon de gevallen noten terug in zijn mandje te leggen.

Terwijl Eufrasie hem hielp, vroeg ze: “Vertel eens waarom je de laatste tijd zo zenuwachtig bent.”
Vanonder een paddenstoel klonk een zacht gegrinnik.
“Ik weet het wel,” zei Jules Boskabouter, “hij is verliefd!”
Filip werd een beetje rood en zijn staart begon te trillen.
“Ik heb wel gezien hoe je zit te staren naar dat nieuwe eekhoornmeisje dat in de grote eik is komen wonen. Ze is mooi, hé?”
Filip knikte verlegen.
“Ja,” zuchtte hij, “ze is mooi …”

Hij was triest omdat hij geen beter woord kon vinden om haar pracht te beschrijven. Was hij maar een dichter, dan zou hij haar vieve, stralende ogen beschrijven, haar lange, spitse oorpluimen, haar vrolijke lach die door het bos tinkelt, haar snoezige, delicate neusje dat trilt als ze glimlacht, haar glanzende, roodbruine vacht en haar sierlijke pluimstaart die gracieus uitwaaiert als ze behendig van tak tot tak springt. Maar hij had de woorden er niet voor, hij kon alleen maar zeggen “ze is mooi”.

Eufrasie glimlachte.
“Tja, tegen verliefdheid bestaat geen toverdrankje. Heb je haar al eens gezegd dat je haar mooi vindt?”
“Oh, nee, dat durf ik niet.”
“Waarom breng je haar geen cadeautje?” vroeg Jules, “Dat zal ze zeker leuk vinden.”
“Dat is een heel goed idee,” vond Eufrasie. “Heb je geen speciale noot, die je haar kan geven?”
“Ja, die heb ik wel, denk ik … ”
“Hier,” zei Eufrasie, terwijl ze uit haar handtas een roze lintje nam, “maak een mooie strik rond je noot en geef die dan aan haar.”

Dankbaar nam Filip het lintje aan. Hij ging vlug op weg om het cadeau te halen.

Maar hoe de ontmoeting met het eekhoornmeisje verliep, dat is stof voor een volgend verhaal.