Nio

Lid sinds

1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#548 - oostenwind

8 maart 2025 - 16:34

 

Een publieke terechtstelling trekt altijd toeschouwers aan.

Vandaag zijn ze met velen, kruipen ze dicht bij elkaar op het ondergesneeuwde plein in ijzige stilte. Zelden zijn de slachtoffers van het regime zo geliefd en berucht als deze man.

De rebel werd het schavot opgeleid. Met een jutezak over zijn hoofd strompelt hij het schavot op. Boven mag hij nog een laatste keer deze wereld aanschouwen. Iedereen wil nog een blik opvangen van de laatste genster van de revolutie.

Verlost van zijn sluier roept hij menigte toe.

"Volk! Treurt niet. De oostenwind zal binnenkort aanzetten, gras groeit, bloemen breken door!"

Een zonnetje breekt eindelijk door de wolken. Het licht warmt de harten. De natte sneeuw kraakt onder het schuifelen van voeten.

"Broeders en zusters!"

Er weerklinkt hier en daar instemmend gejuich.

"Gezet op een Azuren draak zal er onder Dame Lente een nieuw tijdperk aanbreken!"

De mensenmassa zwelt aan rondom het schavot. Er ontluikt iets in hun ziel.

"Een tijdperk van vrede!"

Gejubel alom.

De beulen, zwetend onder het gejoel, spannen zijn strop. Hij merkt het niet eens.

"Een tijdperk van leven!"

Elk woord wordt nu met vreugdekreten beantwoord door de massa.

De hitte is onverdraagelijk voor de beulen. Snel trekt één aan de hendel die het mechanisme in werking doet treden.

"Volk! Koning Winter, die ijzige tiran, sterft vanda-"

Een akelige knak. De rebelse orator bungelt aan het koord.

Maar zijn woorden leven. De vonk die nodig is om de inerte massa tot onstopbare energie om te zetten is overgesprongen. Het zonnetje is opgezwollen tot een intense felle gloed. De woedende, kolkende menigte overrompelt het schavot en bestormt het paleis. De sneeuw wordt vertrappeld tot niets. Voor het eerst sinds ooit verschijnen er enkele bloemen tussen de naakte kasseien. En ze wiegen heen en weer door een revolutionaire oostenwind.

---

De hit: Yellow Magic Orchestra - Tong Poo (東風)

東風 betekend oosterwind. In Oost-Azië brengt dit heel wat symboliek met zich mee (de lente, revolutie, vernieuwing). De Azuren/Blauwe/Groene/Blauw-Groene draak is ook de draak van het Oosten in de Chinese mythologie.

De inspiratie voor deze compositie komt volgens Ryuichi Sakamoto (de componist) van klassieke Chinese muziek en de Chinese culturele revolutie. Hij heeft het geschreven alsof het een lied is dat door het Beijing Symphony Orchestra zou worden opgevoerd.

 

Lid sinds

8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 maart 2025 - 19:50

Hallo Nio,

bijzonder verhaal. De zinnen zijn af en toe wat statig, en je kan je afvragen of een ter dood veroordeelde zo lang de kans krijgt om het volk toe te spreken. Je neemt de lezer wel goed mee in de sfeer en de hoop en revolutie is goed voelbaar. De muziek is wel in contrast met het verhaal, en het maakt het denk ik lastiger dat het instrumentaal is. Anyhow, graag gelezen 

zeurtje-->Onder de Azuren draak zal er een dame lente uitbreken. Deze zin klopt niet of loopt niet lekker

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
9 maart 2025 - 19:26

Hallo Nio,

De muziek is mooi en bevalt wel. Hoewel de relatie ervan tot het verhaal niet helemaal helder is voor mij, is het helaas wel een actueel thema. In een interessante setting. Waarbij ik me ook een beetje afvraag of de gehangene misschien zelf niet Koning Winter is, vanwege de afgebroken zin: '...sterft vanda-'. Maar dat zal wel niet.

 

Lid sinds

13 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Stagiair
  • Redacteur
  • Uitgever
10 maart 2025 - 8:29

Ha Nio,

Sakamoto is vorig jaar (?) overleden toch? Leuk dat je een liedje van hem hebt gekozen. Je schrijft: 'Een zonnetje breekt eindelijk door de wolken. Het licht warmt de harten. De natte sneeuw kraakt onder het schuifelen van voeten.'

Op zich prima stukje zintuigelijk schrijven. Alleen viel ik over de natte sneeuw die kraakt... Ik zou of natte weglaten of het kraken door iets 'papperigs' vervangen.

Bij de terechtstelling schrijf je: Een akelige knak. Dat vind ik een wat terloopse formulering voor zo'n climax. Misschien juist dit zinnetje wat extra aandacht geven?