Profile picture for user Sonnema
Sonnema

Lid sinds

7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#547 Pruisisch blauw

 28 februari 2025 - 20:36

 

De zon schijnt voorzichtig en de schaduwen van kastanjebomen vormen een grillig zebrapad. Augustus loopt langzaam naar het bankje, net zoals hij de afgelopen vier jaar elke dag heeft gedaan. Dorre bladeren knisperen onder zijn voeten. Gerrit is er al, zoals altijd.

Twee dagen zijn er overgeslagen. Eén keer was Augustus ziek. Hij was al onderweg, maar halverwege kreeg hij zo'n hoestaanval dat een vriendelijke dame hem resoluut verbood verder te lopen en hem thuisbracht. En afgelopen jaar is zijn moeder overleden. Maar nu is hij er. Onhandig zet hij zijn schildersezel op. De kwasten liggen op een kleine richel en de tubes verf zitten netjes rechtop in de versleten leren tas, de doppen met de kerfjes omhoog.

'Verf je nou weer over je schilderij heen?' Vraagt Gerrit geïrriteerd.
'Hemmingway zei al “The first draft of anything is shit”. En schildersdoek is nou eenmaal duur.'
Gerrit bromt wat. Augustus sluit zijn ogen en ziet de graanvelden voor zich waar hij die nacht over droomde. Aarzelend zet hij wat okergele strepen onderaan het canvas.
'Waarom kom je nu nog steeds hier? Waarom deze bank?'
Augustus zwijgt.
'Je weet dat ze niet meer terugkomt hé?'
'Nee wie wil er nu iemand die zo beschadigd is als ik? De enige die er nog erger aan toe is, ben jij.'
Gerrit grinnikt even, dan valt er een stilte.
'Waarom ging je dood Gerrit. Ik mis je. En ik mis Esther.'
'Ik ging dood omdat we vochten in andermans oorlog August, dat weet je. En we waren soldaten, een bevel is een bevel. Trouwens, jij kon toch niet weten dat daar een bermbom lag?'

Een traan rolt langzaam over de wang van Augustus en trekt een spoor door zijn vuile baard. Hij veegt hem weg met zijn mouw en merkt niet dat er een veeg Pruisisch blauw op zijn wang achterblijft.
Dan staat hij op. Langzaam pakt de eenzame schilder alles weer in.
De roodwitte stok tikt tegen de tegels als hij zijn weg naar huis zoekt.

 

Geen afbeelding
LiaV55

Lid sinds

1 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 februari 2025 - 21:32

Wat een mooi verhaal.  Wat een eenzame man. Dat had je ( denk ik) niet hoeven benoemen in de een na laatste zin. Het was al heel duidelijk en mooi omschreven. De ontknoping met de stok vond ik onverwacht,  echt heel mooi bedacht. Dus: heel graag gelezen. 

Ps Beschadigt gebruik je twee keer achter elkaar, niet heel mooi, en het moet echt met een d... 

 

Profile picture for user Sonnema
Sonnema

Lid sinds

7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 maart 2025 - 8:05

Hoi Lia,

Dank voor het lezen en de feedback. Fijn dat je het graag gelezen hebt. Ik heb je opmerkingen verwerkt. Ik twijfel nog over het stuk van de eenzame schilder. Ik denk dat je gelijk hebt dat ik het niet hoef te benoemen, maar ergens bevalt het me wel. Ik had in eerste instantie als titel ook de eenzame schilder  in gedachten, misschien dat ik hem daarom nog niet wil aanpassen.

Geen afbeelding
emmyvanswaaij

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 maart 2025 - 18:20

Hoi Sonnema,
Ik was wat in verwarring gebracht door het feit dat Gerrit dood bleek te zijn. Ik heb genoten van details als: de schaduwen die een grillig zebrapad wierpen. Sommige zinnen kunnen wat strakker geschreven worden. Aan het begin bijvoorbeeld iets als: 

' Dat deed hij de afgelopen vier jaar elke dag. Slechts op twee dagen was August afwezig. 
Het gebrom van Gerrit vond ik mooi. 
Klein detail van een ervaringsdeskundige wat een witte stok betreft: Als hij die route dagelijks aflegt, zal hij alleen als hij nog maar kort blind is, moeite hebben met het vinden van de weg. Wat ik dan wel weer heel mooi vind: die tubes zo opgesteld dat hij ze goed kan vinden. 
 

 

Profile picture for user Sonnema
Sonnema

Lid sinds

7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 maart 2025 - 9:21

Dag Job, KingCharles en Emmy,

Dank voor de complimenten en de feedback. 

@Emmy, ik was al een beetje bang voor die verwarring, maar ik wilde graag iets doen met een blinde schilder op een bankje en een conversatie, maar ik wilde er eigenlijk geen tweede persoon bij. Vandaar dat ik voor deze constructie heb gekozen van twee veteranen waarvan er eentje met zijn demonen worstelt op een bankje. De verwarring heb ik voor lief genomen in de wetenschap dat er mensen over gaan struikelen.

En als iemand de route vaak loopt moet een blinde toch nog steeds zijn stok gebruiken? Of tenminste meenemen om te checken waar de lantaarnpalen etc staan? Enfin, zo goed ben ik er niet ingedoken, maar inderdaad wel opgelet op de tubes verf ;-)

Fijn dat jullie het graag gelezen hebben in ieder geval