#545 Quid pro quo
‘Geachte Mister President,
U denkt misschien: wat doet die Beth hier op het podium? Was er niemand anders die mijn afscheidsspeech wilde uitspreken? De voorzitter van het Nobelprijscomité, mijn grote vriend Poetin, Kim Jong-un, Xi Jingping of hoe heten ze allemaal.
Wel, J.D. heeft de hele wereld afgebeld, maar inderdaad, niemand wilde. De voorzitter van het Nobelprijscomité niet omdat de vredes die u heeft gesticht niet helemaal aan de criteria van de prijs voldeden. De anderen niet omdat ze simpelweg niet wilden dat u afscheid nam. Ze hadden gedacht, gehóópt, dat u uw belofte gestand zou doen: een derde termijn en daarna de dynastie. Ze zagen het helemaal zitten.
De deals die u sloot, de vredesonderhandelingen waarmee u vriend en vijand in snelheid pakte; met de vuist op tafel – beide vuisten als het moest – en dan een akkoord uit de blonde kuif toveren dat niemand ooit voor mogelijk had gehouden. Europa verpulverd tot hapklare brokjes.
En dan de gebiedsontwikkelingen die u realiseerde. Op een kapotgeschoten landje verrees het Mar-a-Gaza aan de Zee, aan de Koreaanse kust liet u paradijzen bouwen en in Sotsji een luxe ijspaleis voor ieder van Poetins dubbelgangers. Zoveel onbaatzuchtigheid kent zijn weerga niet.
Als een ware Don Quichotte heeft u gestreden tegen windmolens. Olieboeren heeft u uit het slijk gehaald en ze hun boortorens terug gegeven, samen met een toekomst vol donkere wolken. Als een getergde god heeft u het schorremorrie in Los Angeles gegeseld met droogte, waardoor bossen in vlammen opgingen. Hebben ze dit onheil niet over zichzelf uitgeroepen toen ze u tegenstreefden?
Muren heeft u opgetrokken, moerassen gedempt en de pilaren van het recht omvergehaald. Poetin Oekraïne cadeau gedaan, China Taiwan, Egypte en Jordanië de Palestijnen – hoewel die laatste twee staten zich wel wat dankbaarder hadden mogen tonen. En de huisdieren in Ohio kunnen weer veilig over straat.
Mister President, zoveel bereikt en toch zat een derde ambtstermijn er niet in ...
Maar niets is nog verloren. Als u straks veilig opgeborgen bent in de staatsgevangenis, zal niemand uw record als langstzittende president van de VS nog kunnen evenaren.’
Terwijl Beth na een korte buiging haar redevoering opvouwt en van het podium verdwijnt, veert Mister President op en geeft zichzelf het grootste applaus dat hij zich ooit gegeven heeft.
Zo. Jij hebt het even lekker…
Lid sinds
12 jaar 9 maandenRol
Zo. Jij hebt het even lekker van je afgeschreven, Annetteke.
Met mooie woordspelingen zoals Als een ware Don Quichotte heeft u gestreden tegen windmolens. en Als u straks veilig opgeborgen bent in de staatsgevangenis, zal niemand uw record als langstzittende president van de VS nog kunnen evenaren.’
Met plezier gelezen. Groetjes aan Beth ;-).
Hoi Annetteke, Het doet me…
Lid sinds
6 maanden 2 wekenRol
Hoi Annetteke,
Het doet me denken aan het liedje meneer de president van Boudewijn de Groot. Een beetje dezelfde toon. En je proeft inderdaad de frustratie. Knap gedaan, graag gelezen
Mooie speech, Annetteke…
Lid sinds
5 jaar 10 maandenRol
Mooie speech, Annetteke. Leuk dat je Beth laat terugkeren. Ik hoop dat D.T. het op deze manier ook schopt tot langstzittende president. Graag gelezen.
Annetteke, het ene plezier…
Lid sinds
8 jaar 5 maandenRol
Annetteke, het ene plezier is het andere waard zou ook kunnen als vertaling van de titel. Wat is die Beth vermakelijk en hoe ze die bullebak in het vervolgverhaal naar haar hand zet is meester(es)lijk. Ze zal dan ook de perfecte persoon zijn om haar 'baasje' uit te wuiven, ook al zal dit in het slechtste geval pas binnen vier jaar zijn.
Commentaar Marc -…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Commentaar Marc - Hostwriters: Je kunt hier welhaast spreken over een ‘klassieker’: het met spitsvondige beeldspraak opsommen van grote ‘verwezenlijkingen’ van megalomane wereldleiders of zelfuitgeroepen verlossers. Een aanklacht in de vorm van een ‘speech’, alluderend op de actualiteit. Vooral tekenend is de reactie van ‘Mister President’, die blijkbaar oprecht bewogen opveert en applaudisseert. Hij ontbeert duidelijk het kritische oor waar de rest van de luisteraars (lezers) mee behept is. Tja, wat baten kaars en bril als de uil niet lezen wil … (of in dit geval misschien: niet lezen kán?)
Mili ‘ … elk van Poetins…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Mili
‘ … elk van Poetins …’ > ieder (verwijst naar personen)
De laatste keer ‘Mister President’ > president met een hoofdletter
Strak geschreven, feitelijkheden en fantasieën door elkaar gehaald.
Persoonlijk word ik lichtelijk mesjogge van het ‘bashen’ van Trump sinds hij aantrad. Je leest niet anders.
Laat onverlet je vlotte, spottende en uitdagende pen.
Dank voor de reacties!…
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Dank voor de reacties! Blijkbaar hebben de meesten er plezier aan beleefd.
@Mili: Dank voor de correcties. En ja, Trump houdt de gemoederen bezig, maar of mijn tekstje nu echt een staaltje bashen is ...? Ik vind het zelf toch tamelijk mild.
@Angus: Beth doet je de groeten terug :)
En als het om bashen gaat,…
Lid sinds
12 jaar 9 maandenRol
En als het om bashen gaat, Annetteke? Dat is het toch net Quid pro quo ;-).
Ook ik heb er veel plezier…
Lid sinds
5 maandenRol
Ook ik heb er veel plezier aan beleefd, Annetteke! Erg graag gelezen.
@Angus: ah ja, zo kun je het…
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
@Angus: ah ja, zo kun je het ook zien ...
Dank Papillon