#545 Een nieuw begin

Dag Papillon,

Ik las en het leek me op niets uit te draaien. Tot de laatste alinea. Toen viel alles op zijn plaats.
Mooie invulling van de opdracht wat mij betreft.
Alleen zou ik de term 'doden' liever niet lezen in deze context, maar liever iets als 'zij die niet meer is' of 'zij die nooit is geweest' of iets vergelijkbaars.
Er is mij niet gevraagd een speech te houden, maar ik voelde mij genoodzaakt dit te doen om het te kunnen afsluiten. 
Daar twijfel ik een beetje over. Wat kan het hem schelen? Het is zijn feestje, na die lange weg. En ze zijn toch bij elkaar om afscheid te vieren en vooral een nieuw begin? Het lijkt me in ieder geval dat hij eerder de bevrijding of de vrijheid voelt dan de noodzaak. Het is immers 'Een nieuw begin.'
Graag gelezen.

Dag Angus,

Dank voor je uitgebreide feedback. Ik ben met je eens dat 'genoodzaakt' hier misschien niet helemaal op zijn plaats is. Het is echter ook wel bedoeld als een afscheidsritueel, ook van zijn ouders die ervoor hebben gekozen hun kind dood te verklaren. Dat komt waarschijnlijk niet helemaal goed uit de verf. 

Hi Papillon, mooie opbouw naar het eind, waarin de ontknoping uit onverwachte hoek komt. Voor mij was het (na de tweede keer lezen) duidelijk dat Pauline haar ouders haar dood verklaard hadden. Graag gelezen.

Hoi Papillon, net als Angus was ik aanvankelijk op het verkeerde been gezet. Knap gedaan. De uitleg op het einde hoeft voor mij ook niet. Verder graag gelezen.

Jouw ouders, de grote afwezigen hier vandaag om hen moverende redenen en tegenwoordig niet meer de mijne, noemden het ‘veel te vroeg heengegaan’.  --> dit is een lastige zin. Wat wil je hier zeggen? Moverende?
 

Onverwachte leuke ontknoping.  Graag gelezen!

Commentaar Marc - Hostwriters: Leuk met een bitter nasmaakje. Even vreesde ik dat het met een sisser zou aflopen, maar de laatste zinnen nopen je eigenlijk om het direct opnieuw te lezen. Dan lees je het enkele etages dieper. Mocht de passage van de ouders er niet tussen staan, je zou het kunnen wegzetten als een aardigheidje; dat is na een tweede leesbeurt niet meer het geval. Het zegt iets over het gevecht dat moest aangegaan worden, de aanvaarding en wat er nog allemaal bij komt kijken. Ook de afwijzing dus van de directe naasten … Het zegt echter ook iets over de zelfrelativering van Paul. En als hij dan op zijn eigen ‘bevrijdingsfeestje’ nog eens één keer de dramaqueen wil spelen: mag het?

Goed gedaan, is was totaal verrast door die onverwachte twist.

Voor mij klopte het helemaal!

Hoi Marc, dank je wel voor je feedback. Ik ben blij dat de boodschappen zijn overgekomen, want ik vond het best lastig. Juist daarom wel een erg leuke en leerzame opdracht. 

KingCharles, Fief, Lia en Annetteke, dank jullie voor de feedback en complimenten. Wellicht valt er nog veel voor me te leren als jullie het twee keer moeten lezen? 

@Fief, ik ga de onhandige zin aanpassen, dank. En met 'moverende' bedoel ik dat de ouders in het midden hebben gelaten waarom ze er niet zijn en dat zij hun afwezigheid logisch en legitiem vinden. Uiteraard weet Paul hoe de vork in de steel zit en het is dan ook als een sneer bedoeld, hij spuugt het woord min of meer uit.

Hoi Papillon,

Toen ik het verhaal las was ik niet zo onder de indruk, maar het einde is waar je me pakt. Die zag ik echt niet aankomen. Leuk, origineel gedaan. graag gelezen 

Schitterend Papillon, hoe je de transitie van Paulien naar Paul als een uitvaart afspiegelt. 'Moverende', wat een allesomschrijvend en perfect geplaatst woord om de afzijdigheid en ontkenning van de ouders te typeren. Knap werk, to say the least. 

Tussen vlinders gezegd en gezwegen, Papillon, bij het lezen komen bij mij de eerste en laatste zin naar boven van het liedje 'Verdronken vlinder' van Boudewijn de Groot: 
Zo te sterven op het water met je vleugels van papier...
...Om te leven hoef ik echt geen vlinder meer te zijn.
Goed hoe je deze opdracht hebt ingevuld. 

Dag Sonnema, Gi en Schmetterling, dank voor jullie veren. Mijn zondag kan niet meer stuk. Het liedje van Boudewijn de Groot zal ik opzoeken; ik ken het niet, maar klinkt mooi. 

Mili

Aparte invulling. Moet Paul nu zo hard Pauline beschrijven tot aan verdovende drank (word je daar niet lief van?), niet behulpzaam zijn (is dat een eigenschap van transgenders?) plus ouders die haar/hem niet accepteren (de klassieker?). Een zekere tragiek wordt er wel ingestanst. 

Dank je Mili, je zet me wel aan het denken!