#545

Dag Lia,

Ik vond het een moeilijke opdracht. 
Ik vind het ook moeilijk om te reageren op andere stukjes. Bij jouw verhaal doe ik dat toch.
Omdat je volgens mij heel dicht in de buurt komt, maar het net niet af maakt. Naar mijn gevoel (niet meer en niet minder).

Bij het einde. Daar raak je me kwijt. Te direct. Te negatief. Naar mijn smaak.
'Bedankt Harm-Jan, ondanks jou ben ik gelukkig weer mijn oude stabiele zelf!'
Dat ondanks is, naar mijn gevoel te direct. Je had hem de hel in kunnen prijzen door zoiets als 'Bedankt [..] je hebt er toch maar toe bijgedragen dat ik [..].'
'Fijn dat jij nu met pensioen mag gaan.' volstaat daarna dan ook. 

Voor het overige graag gelezen, Lia. Herkenbaar ook vanuit mijn ervaring waarin een familielid dankzij Valium (als wondermiddel) tot een zombie werd teruggebracht.
 

Inderdaad lastige opdracht. Fijn dat je mijn verhaal gelezen hebt en dank voor je  opmerkingen.  Ik begrijp wat je bedoelt en ga het einde veranderen. 

hi Lia,

Ik ben het eens met Angus, je hebt de juiste insteek, maar ergens komt het nog niet ten volle eruit. Dat de pillendealer zelf op zoek is naar pillen, daar heb je ook goud te pakken.

GG!

Commentaar Marc - Hostwriters: Voor alles bestaat een pilletje, behalve voor het woeste voorschrijfgedrag van je psych. Opvallend dat de meeste verhalen over (ex) collega’s gaan. Zit blijkbaar dieper dan vermoed. De slotzin: ‘ondanks jou ben ik gelukkig weer mijn oude stabiele zelf!’ Je zou, als je echt sarcastisch wil zijn, eigenlijk kunnen zeggen ‘DANKZIJ jou ben ik gelukkig weer mijn oude stabiele zelf!’ Maar zo lelijk wilde en wil ik niet over je denken 😊. Leuk, braaf en met een happy end. Moet kunnen.

Bedankt Tony en Marc, voor het lezen en het commentaar.

Jullie zeggen ongeveer hetzelfde, net als Angus al eerder.  Ik denk dat ik het einde zo uitpakte door de emotie die het schrijven van dit verhaal bij me naar boven bracht.  Het moest er even uit;) 

Maar jullie hebben zeker een goed punt:   ik heb het einde aangepast. 

Hoi Lia, het meeste is al gezegd. Je gaat voor mij iets te veel door op de pillen. Dat zou voor mij iets compacter mogen. Iets minder tell leest fijner. Verder wel fijn dat je je zegje hebt kunnen doen. Je zult zo'n dokter hebben. 
Ik mis nog wel een titel achter het nummer van de opdracht. 

Ik was, zeg maar, aardig van het padje, en zag het leven niet meer zitten. ---> om de komma's te minderen, zou je ook kunnen zeggen:
Ik was aardig van het padje en zag het leven niet meer zitten.

anti depressiva, slaap-dronken, anti-piekerpillen, medicijn strips --> antidepressiva, slaapdronken, antipiekerpillen, medicijnstrips

Wat een zegen die pillen; ik viel weer in slaap. ---> de uitleg na de puntkomma kun je ook weglaten. Het eerste deel zegt voldoende. 

Hoi Fief,

Ja, de pillen!  Zelf vind ik het juist belangrijk om ze hier allemaal te noemen. Dat was het hele punt: dat ie maar door ging met steeds weer iets anders voorschrijven. Dat laat ik liever zo.  Maar zeker bedankt weer voor het lezen. En om wederom mijn onzorgvuldigheden te benoemen... 

De pillen zijn inderdaad, denk ik, de kern Lia. Voor mij zijn ze hier ook geen tell, maar onderdeel van de show voor het ontbreken van echte aandacht en hulp.

Graag gelezen, Lia. Ook ik vond de pillenopsomming hier wel op zijn plaats. Gelukkig is Harm-Jan met pensioen!

Pensioen lijkt me voor die arme Harm-Jan toch ook wel vervelend, hoe komt hij nu dan aan al die pillen? Of heeft hij nu tot aan zijn dood genoeg voorraad? Originele invalshoek, leuk verhaal!

Bedankt iedereen voor het lezen en de positieve reacties! 

Mili

Lia, best wel een geslaagde invulling die zich leende om sarcastischer te kunnen zijn. De talloze pillen zijn op hun plaats en versterken juist de opzet van je tekst over een tomeloos verstrekkende zelf verslaafde pillenpsy.

Hoe goed te lezen hoe aandachtig jullie met elkaars tekst omgaan en waardevolle suggesties doen.

Dank voor het lezen en je opmerkingen.

Ja, dat vind ik hier ook fijn: om van verschillende kanten op een positieve manier commentaar te krijgen.