#545 Beste Aubert,

Het nadeel als je als eerste een nieuwe bijdrage levert is dat de coach en schrijver van de vorige opdracht nog gaat reageren en de 'pikorde' verstoort.

Daarom even mijn tekst terug naar boven duwen.

En alweer een die niet binnen de tijdspanne van een week kan blijven.

Commentaar Marc - Hostwriters: Dubbel gevoel. Dat de bulderlach de werknemers het bloed vanonder de nagels haalde, mag duidelijk wezen. De ‘lieve spotoogjes’ klinkt erg pejoratief … Zoetzuur, of eerder ‘bitterzoet’ is het eerste wat me te binnen schiet. De overledene komt eerder over als een schalkse, bijna sympathieke schelm. Giftig wordt het nergens. Amusant wel …

Dag Gi,

Ik zie dat je wat gif hebt toegevoegd.

Tussen de  vele bloemenkransen die je vandaag naar jouw laatste rustplaats begeleiden zal je er een van mij vinden met het opschrift: Van een kleine medewerker aan de grote Aubert. Slaap zacht.

Dat is, denk ik, net het extraatje dat nodig was.

@ Marc: Dankjewel Marc, de spotoogjes zijn inderdaad zo bedoeld: pejoratief, neerkijkend. Giftig wordt het toch volgens Angus en ook dat is zo bedoeld. 
@ Angus: de inval voor de giftige passage kreeg ik toen ik dacht aan het verhaal van Generaal De Gaulle die ooit een bloemstukje had geschonken voor een kerststalletje in zijn geboortedorp met als opschrift: "Du grand Charles au petit Jésus." Dank voor jouw reactie. 

Gi, ik verwacht van jou (als warme mens) niet dat je erg giftig doet, edoch laat je hier erg veel kansen liggen. Dat je baas een kopje groter was, daar kan je meer mee, en dat hij graag de bloemetjes buitenzette, daar kan je romans over schrijven. Ik zit op mijn honger :)

UIteraard GG! 

Hi, Tony dank voor het reageren. Ik denk dat er meer (giftige) addertjes onder het gras zitten dan de lezers er totnogtoe opmerkten. Mogelijk zitten ze iets te diep? Misschien gaat Mili ze vinden, ik ben benieuwd. 

Verdraaid Gi, miste ik ze? Zeer goed mogelijk, ik lees het de volgende dagen opnieuw!

Tony, vermits het zo te horen met de snotvalling van Mili nog wat kan aanslepen, geef ik alvast deze hints.

De addertjes:

…bazen zijn nu eenmaal mensen naar wie men opkijkt. In jouw geval was dat letterlijk te nemen…: de spreker geeft hierbij subtiel aan dat hij enkel letterlijk opkeek naar zijn ‘grote’ baas en dus niet omdat hij hem waardeerde;

…lieve spotoogjes…: hoe kunnen spotoogjes lief zijn? Het woordje ‘lieve’ druipt hier van het sarcasme;

… Die heerlijke bulderlach die velen op het werk zo typisch aan jou toeschreven…: de lach waardoor hij door iedereen verfoeid werd;

… De Amerikanen wisten niet dat Dutch en Flemish beiden Nederlands waren...: hiermee wordt aangegeven dat Aubert de Amerikanen dus wijsgemaakt had dat hij wel vijf talen sprak-als extra informatie kan ik daarbij aangeven dat zijn secretaresse dubbel lag van het lachen toen hij haar een brief in het Duits had gedicteerd. Buiten bonjour en au revoir stelde zijn Frans ook weinig voor;

… enkel voor ons beiden een suite had geboekt…: de rest van zijn salesteam zat dus in een goedkoop hotelletje;

... de donkergroene Jaguar…: met deze wagen kon hij zijn vriend extra imponeren;

…een laatste keer de bloemetjes hebt kunnen buiten zetten…: Aubert was duidelijk alweer boven zijn theewater toen hij zich in de verdoemenis reed;

…Van een kleine medewerker aan de grote Auber…: het summum van belediging alsof de overleden bullebak een groot man was geweest, dit keer figuurlijk bedoeld.  

Hoi Gi,

Dit is wel degelijk een verhaal dat je kan vertellen op een uitvaart waarbij de mensen die weten om wat voor persoon het gaat het gif proeven, en de familie niet. Dat heb je wat mij betreft knap gedaan. Het is inderdaad wel erg subtiel, maar daardoor dus wat mij betreft erg goed aan de opdracht voldaan. Graag gelezen

Dankjewel Sonnema, jouw reactie geeft aan dat ik er toch niet helemaal naast zat. 

Hoi Gi, je hebt een mooie speech geschreven. Het venijn voel ik niet zo, ondanks dat je in een reactie uitlegt wat de addertjes zijn. Wel met plezier gelezen.

oud collega ---> oud-collega

 In jouw geval was dat letterlijk te nemen, want je was een kop groter dan ik. ---> "want" kun je weglaten.

Ik mis hier en daar wat komma's tussen werkwoorden die niet bij elkaar horen.

Ik weet nog, toen wij met ons vijftienkoppig salesteam op promotietoer waren in Duitsland, je enkel voor ons beiden een suite had geboekt in het peperdure Frankfurter Hofhotel.  --> mooier zou ik vinden:
Ik weet nog dat we met ons vijftienkoppig salesteam op promotietoer waren in Duitsland en jij enkel voor ons beiden een suite had geboekt in het peperdure Frankfurter Hofhotel.
(namen hoef je volgens mij niet cursief te schrijven, moet Hofhotel niet met dubbel f: Hoffhotel)

Bedankt Fief, ik heb (hopelijk al) de ontbrekende komma's toegevoegd en jouw suggestie voor de mooiere zin overgenomen. Echter geen dubbele f in Hof. Je voelt het venijn mogelijk niet omdat het, zoals Sonnema schreef, erg subtiel is verwoord. 

Het venijn is denk ik vooral 'hoorbaar' voor ingewijden die bij de uitvaart aanwezig zijn. In die zin snap ik het venijn heel goed, maar voel me geen ingewijde. Desalniettemin blijft er wel een mooi verhaal over, dat je zelfs als warm kunt lezen.

Mili

Lieve Gi, de snotvalling is een continue stroom, gespeend van pastelkleuren. De stroom vaagt mijn woorden weg, toch wil ik  je enige regels toedichten.

Het gebruik van ‘jouw’ is nadrukkelijk; in de praktijk wordt vaker ‘je’ gebruikt.

Dingetje: het is ‘beide’; talen verwijzen niet naar personen.

Het is meer gezegd, je bleef o zo fijntjes, ondanks je toevoeging op de bloemenkrans. Marc en ik hadden iets feller/wreder/violenter voor ogen. Dankjewel voor de passie die je in deze opdracht hebt gedaan.

Hi Hadeke, je slaat de nagel op de kop. Wat er tussen de lijntjes te lezen valt is meer voor de ingewijden bedoeld dan voor de familie voor wie het een 'warme' speech moet blijven. Dank voor de reactie.

Ha, Mili, daar ben je ondanks de sn...stromen. Bedankt voor de feedback. Ik heb het gejouw wat verminderd, waardoor er nog meer ge-jet wordt en de overbodige 'n' weggehaald. Ik heb deze opdracht van jullie wreedaards mogelijk iets te subtiel opgevat. Auberts neerbuigende mening zullen we helaas nooit kennen, hij is morsdood. 

Hoi Gi, mooie speech. Juist die subtiliteit vind ik erg knap. Ik zal vanaf nu nooit meer onbevangen naar een uitvaartspeech kunnen luisteren.

Papillon, dankjewel en chapeau dat je er de subtiliteit hebt uitgefilterd. 

Gi, die grap van De Gaulle kende ik al. Goed hoe je op schijnbaar bewonderende wijze voor de familie tussen de lijntjes door voor de aanwezige ex-collega's de minachting verweeft voor de overleden baas.