Lid sinds

5 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#540 - Voor herhaling vatbaar (herschreven)

8 januari 2025 - 16:45

Na een lange reis word ik door mijn vriendin Alice opgewacht bij het station. Ze zei dat ze afgelegen woonde, maar zo godvergeten achteraf had ik niet verwacht. Het weer is er ook niet beter op geworden.

Alice neemt me mee naar het enige café dat het plaatsje rijk is. De aanvankelijk negatieve indruk die ik had van het dorp wordt teniet gedaan zodra we het kroegje binnenstappen. Ik heb mijn jas nog niet uit of ik krijg al een pilsje in mijn hand gedrukt, binnen tien minuten sta ik met een wildvreemde te kletsen alsof we elkaar al jaren kennen.

Tegen middernacht tellen we af in koor: ‘… drie … twee … één … GELUKKIG NIEUWJAAR!’ Van links en rechts word ik vastgepakt, dikke smakkerds landen op mijn wangen.
Een paar gasten verdwijnen naar de hal, de rest besluit het vuurwerkspektakel lekker warm vanachter de ramen te aanschouwen. Het enige dat we zien, is een witte wereld. Auto’s zijn nauwelijks zichtbaar onder de dikke laag sneeuw.
Het blijft akelig stil buiten.

‘Krijg nou tieten!’ klinkt het een paar tellen later vanuit de hal. Een van de vuurwerkafstekers verschijnt in de bar. ‘We zijn ingesneeuwd! De deuren gaan met geen mogelijkheid open.’
Als één man gooien we ons gewicht in de strijd, zonder resultaat.
‘Ik heb goed nieuws en slecht nieuws,’ meldt de kroegbaas na een telefoontje met de hulpdiensten. ‘We zitten hier nog wel even vast.’
‘En wat is het slechte nieuws?’ roept een de gasten tot hilariteit van de anderen.

Onze “benarde” situatie wordt een onverwacht langdurig samenzijn dat een beroep doet op ons improvisatievermogen. De kroegbaas heeft gelukkig zijn voorraad op orde en zorgt dat het ons aan niets ontbreekt.
De saamhorigheid levert mooie gesprekken op. Als we uiteindelijk bevrijd worden, staat mijn telefoon vol nieuwe nummers.

-----------------------------------

Eerste versie

Alice haalde me over dit jaar met haar oudjaarsavond in het café van haar vader te vieren. Ik moest er even over denken, Alice woont nogal afgelegen, maar de gedachte aan weer een jaarwisseling tokkend en sjoelend met mijn huisgenoten maakte de keuze makkelijker.

‘Jeetje, Fief, een sneeuwpop voelt warmer aan,’ rilt Alice als ik haar na een lange reis omhels. Het weer werd met elke kilometer grimmiger.
Haar vader weet meteen wat ik nodig heb en duwt me een beker in mijn handen. De warme cider smaakt meer dan goed en al snel lal ik met de andere aanwezige gasten mee alsof ik ze ook al jaren ken.

Tegen middernacht tellen we af in koor: ‘… drie … twee … één … GELUKKIG NIEUWJAAR!’ Van links en rechts word ik vastgepakt, dikke smakkerds landen op mijn wangen.
Een paar gasten verdwijnen naar de hal, de rest besluit het vuurwerkspektakel lekker warm vanachter de ramen te aanschouwen. Het enige dat we zien, is een witte wereld. Zelfs de auto’s zijn nauwelijks zichtbaar. Het blijft akelig stil buiten.

‘Krijg nou tieten!’ klinkt het vanuit de hal. Een van de vuurwerkafstekers verschijnt in de bar. ‘We zijn ingesneeuwd! De deuren gaan met geen mogelijkheid open.’
Als één man gooien we ons gewicht in de strijd, zonder resultaat.
‘Ik heb goed nieuws en slecht nieuws,’ meldt Alice’ vader na een telefoontje met de hulpdiensten. ‘We zitten hier voorlopig vast.’

‘En wat is het slechte nieuws?’ roept een de gasten tot hilariteit van de anderen.

Een paar dagen laten worden we bevrijd uit onze “benarde” situatie. Alice’ vader had gelukkig zijn voorraad op orde, het ontbrak ons aan niets. Het onverwacht langdurige samenzijn deed een beroep op ons improvisatievermogen. Het leverde mooie gesprekken en nieuwe vriendschappen op.
Met tegenzin begin ik aan de lange terugreis.

 

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 januari 2025 - 18:16

Dag Fief,
De kern van het verhaal is volgens mij het ingesneeuwd raken met mensen die de HP niet kent en dat die ervaring nieuwe vrienden oplevert die de HP graag terug zal zien. 
En die kern, die beleving, lees ik niet. 
Je besteedt veel (mooie zinnen) aan een inleiding die eigenlijk niet ter zake doet. Volgens mij dan.
Maar de kern wordt afgedaan in een 'tell':
Een paar enerverende dagen later neem ik afscheid. Mijn telefoon staat vol nieuwe nummers en ik beloof mijn nieuwe vrienden: volgend jaar ben ik er weer bij.
 

Lid sinds

5 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 januari 2025 - 20:10

Hoi Angus, de kern is voor mij dat de hp besluit om de jaarwisseling anders te beleven en dat bevalt goed ondanks de onverwachte wending. Volgens mij is wel duidelijk dat ze het uitstekend naar haar zin heeft met de mensen die ze ontmoet. 
Maar goed, ik wacht de andere reacties nog even af. Bedankt voor het lezen en je reactie.

Lid sinds

1 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 januari 2025 - 7:04

Leuk stukje. Moest ineens aan Wham denken. De eerste alinea zou ik gewoon in de tt zetten.

... alsof ik ze ook al jaren ken

... alsof ik ze al jaren ken.

Leest fijner. 😉

 

 

 

 

Lid sinds

5 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 januari 2025 - 7:53

Hoi Rob, het verhaal kwam deze week bij me op nadat ik op de radio hoorde over een aantal mensen dat in Engeland in een pub vast kwamen te zitten door hevige sneeuwval.
De eerste alinea laat ik in de verleden tijd staan. Het verhaal speelt zich af op oudjaarsavond, de uitnodiging van Alice vond veel eerder plaats. In de tegenwoordige tijd klopt het dan niet. Althans niet voor mij.

De "ook" is voor mijn gevoel wel gerechtvaardigd. Mijn hp kent Alice al heel lang, maar na de nodige ciders was het alsof ze de gasten ook al heel lang kende. 
In ieder geval bedankt voor het lezen en reageren.

Lid sinds

1 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 januari 2025 - 9:52

'Ook' in dit zinsverband impliceert dat je nog iemand anders lang kent. Maar dan moet de lezer zelf de conclusie trekken dat dat betrekking heeft op Alice. Expliciet zeg je dat niet. Dat is voor mij als lezer niet echt duidelijk. Tenzij je dicht bij 'ook' verklaart dat je Alice al langer kent. En nogmaals ... het leest gewoon niet lekker.

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
9 januari 2025 - 22:35

Voor jouw doen vind ik wat passief/ verslagleggend geschreven. Ik herkende het nieuwsbericht, dat wel, maar het lukt me minder goed om het echt mee te beleven. Niets mis met de zinnen en opbouw, want die zijn 'Fief degelijk' alleen neem je me Fief minder mee. Toch: een minder Fief verhaal blijft nog steeds een goed verhaal.

Lid sinds

5 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 januari 2025 - 0:35

Ai, nummer twee. Helaas weinig tijd om te herschrijven. Ik ga mijn leven beteren bij de volgende opdracht.
Wel fijn dat je het desondanks een goed verhaal vindt.

Lid sinds

13 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 januari 2025 - 12:46

Ha Fief,
Mooi beeld van die smakkerds die van links en rechts komen. De wending van het ingesneeuwd zijn komt mooi onverwachts. Waarom staat het woord benarde tussen aanhalingstekens? Ik vond het eerste einde ook prima. 

 

Lid sinds

5 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 januari 2025 - 15:14

Dank je, Emmy, ik ben blij met jouw reactie.

Waarom staat het woord benarde tussen aanhalingstekens?  --> Om aan te geven dat het niet zo benard was. Ze zaten wel ingesneeuwd, maar de situatie was niet zo benard. Op de mededeling dat ze ingesneeuwd zitten, wordt eerder al gekscherend gereageerd met "Wat is het slechte nieuws." 
Er was voldoende eten in huis en ze konden het onderling goed vinden. Ze hadden het eigenlijk wel naar hun zin.
Zonder aanhalingstekens was het naar mijn idee echt een benarde situatie geweest.

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 januari 2025 - 17:11

Dag Fief,
Ik kom er toch nog even op terug. Niet om mijn gelijk te halen, maar om mijn mening te geven. En uiteraard is die niets meer waard dan die van wie dan ook. Maar toch.
Wat mij betreft, begint het echte verhaal bij 'We zijn ingesneeuwd.' en wat er daarna gebeurt en wat daarin de HP heeft geraakt. Ik ken de aanleiding voor je verhaal (ik heb een filmpje op nu.nl daarover gezien). Wat mij meteen boeide was hoe dat dan is, als je daar met mensen waarvan je - in geval van jouw HP - bijna niemand kent.
Net die hele inleiding, hoe goed geschreven ook, doet er dan niet zo toe. Wat mij betreft. (Die zou je, vind ik, net in een 'Tell' kunnen afdoen.)
Wel een korte rake blik op(want 300 woorden), en uitwerking van het improvisatievermogen en de mooie gesprekken.
Overigens. Een hele mooie aanpassing dat je na ‘En wat is het slechte nieuws?’ roept een de gasten tot hilariteit van de anderen. geen reactie van de kroegbaas meer laat volgen.
 

Lid sinds

5 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 januari 2025 - 17:21

Hoi Angus, fijn dat je er nog even op terugkomt. Ik zie wat je bedoelt. Ik ga kijken of ik ergens nog een gaatje kan vinden voor een herschrijf.
Ik hoorde het verhaal op de radio in de auto na mijn nachtdienst en zo ontstond het idee voor dit verhaal. Ik heb het filmpje niet gezien.

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 januari 2025 - 17:45

Graag gedaan Fief. Fijn dat je het waardeert. Ik ben oprecht benieuwd.
Maar als je geen gaatje vindt, dan gewoon weer de volgende weekopdracht :-)

Lid sinds

5 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
11 januari 2025 - 15:07

Hoi Fief,

Ik had het berichtje ook gehoord, leuk verhaal heb je ervan gemaakt. Beide versies hebben hun goede kanten, maar de tweede leest wel iets vlotter en het doel van je tekst komt iets beter uit de verf. Verder gewoon graag gelezen zoals altijd.

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 januari 2025 - 16:47

Dag Fief,
Beter, maar niet wat ik in mijn gedachten had. Maar dat mag ook geen rol spelen voor jou, want jij bent de schrijver.

Lid sinds

5 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 januari 2025 - 20:03

@ Rob, Soonnema en Lia: dank voor jullie reactie

@Angus: ik kan niet in het hoofd van een ander kijken. Ik neem feedback altijd ter harte, maar schrijf zoals ik het voor ogen zie. Bedankt voor het herlezen.

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 januari 2025 - 20:22

@Angus: ik kan niet in het hoofd van een ander kijken. 
Gelukkig maar, dat zou eng worden ;-) En wat ik al zei: Jij bent de schrijver. Het is jouw verhaal.
Gewoon lekker op naar de volgende en van gedachten blijven wisselen.

Lid sinds

18 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 januari 2025 - 13:39

Ik las eerst de herschrijf en voelde me meegenomen in het verhaal. Ik vind de eerste versie wat informatief geschreven. De herschrijf is meer een mooie scène, meer belevend en daardoor sfeervol.