#538 - Het vakantiehuisje

Vakantiehuisje.

Jozef stapte uit de bus. Op een verlaten plein. Een eenzaam bushokje liet zien dat hij nog in de bewoonde wereld was. Cor, de eigenaar van het vakantiehuisje, zou hem komen afhalen. Jozef had hem eerlijk zijn nogal moeilijk verleden opgebiecht.                                                                                                    ' Prachtige ligging aan het het strand’, had Cor aan de telefoon gezegd. ‘Duinen waar je uren in kunt dwalen. Je naaste buur is een onbemande vuurtoren. Geen mens zal je storen. Geen televisie. Wel elektriciteit, een douche en verwarming.’

Jozef had zich geen minuut bedacht. Daar wilde hij heen. Hij had genoeg van de wereld met  zijn problemen en ongemakken. Hij verlangde naar vrijheid; rust en frisse lucht.

‘Ik kom af en toe eens langs. Hier ligt de sleutel. U hoeft voor mij niet thuis blijven. U kunt gaan en staan waar en wanneer maar U wilt.’ Met deze woorden klom de Cor in zijn wagen en verdween. Jozef voelde zich de koning te rijk. Koffie stond klaar. Verse broodjes lagen op  tafel. Het was te mooi om waar te zijn. Jozef genoot met volle teugen van zijn nieuw leven. Hier wilde hij blijven tot het einde van zijn dagen. Op een dag vond hij een manuscript. Jozef begon te lezen. De thriller boeide hem tot en met de laatste bladzijde. Jozef besteedde er eerst weinig aandacht aan. ‘Zeker achtergelaten door de laatste huurder’, dacht hij.                                                                                                                                        Het manuscript bleef Jozef achtervolgen. Wilde plannen raasden door zijn hoofd.  Hij, Jozef, de mislukte schrijver, had een schat in zijn handen.Tegenslagen die hij had moeten incasseren, hadden hem agressief gemaakt. Een uitgever had het moeten ontgelden. Zeven jaar cel had zijn schrijverscarrière hem opgebracht.

Jozef werd een gevierd auteur. De centjes rolden binnen. Ook mensen van de pers, directies van talloze uitgeverijen, uitnodigingen voor lezingen, verzoeken om op beurzen het populaire  boek te komen signeren.  Hij kende geen rust meer.

Cor lachte in zijn vuistje. Zijn geesteskind lag in alle boekwinkels. Dat was voor hem voldoende. Hij was al beroemd en rijk genoeg. Hij verlangde naar vrijheid, rust en frisse lucht.