#539 Het is een jongen!

Emmy mooi verhaal. Paranormale krachten zijn helaas of gelukkig erfelijk. Het is maar van welke kant van de medaille het bekijkt.

Mooi, Emmy! Leest lekker en ik vind het een bijzonder verhaal. Moet er na Poetin geen beletselteken?

@dank Job en @Noortje! Je hebt helemaal gelijk Noortje, ik heb het aangepast. 

Verrassend verhaal, dank voor het delen. 

Deze zin voegt niets toe: Vanuit de woonkamer klonk het gekeuvel en gelach van schoonfamilie.

>> Arthur bekeek het roodvlekkerige gezicht van zijn dochter. Hij zat op de rand van haar bed.

Zijn hand zocht de hare.
Hij pakte haar hand. 
 

Hallo Jayblue, dank voor je nuttige feedback. Ik heb de zin over de hand aangepast. Dat is beter inderdaad. Wat de schoonfamilie betreft voegt de zin over het keuvelen en lachen juist wel iets toe. Het wekt de suggestie dat de band met de (schoon)familie ontspannen is. Later in het verhaal komt de schoonvader ter sprake. Het voegt (onbewust) spanning toe aan het verhaal wanneer de lezer weet dat deze man nog in het huis aanwezig is. Ik heb wel de volgorde van de zinnen wat aangepast. 

Dag Emmy,

Ik ben bang dat ik het verhaal niet begrijp. (Kan geheel aan mij liggen uiteraard). Dat een heks (uit een lijn van heksen en tovenaars) samen met een tovenaar een kind op de wereld heeft gezet, dat is me duidelijk. Maar de dertig dagen, de broer, de tatoeage? 

Hallo Angus,
Wellicht is het verhaal beter te begrijpen wanneer je bekend bent met bepaalde rituelen en gewoonten bij bepaalde religies. De gebeurtenissen in dit verhaal kunnen analoog gezien worden aan de problemen die bij (moderne) joodse gezinnen spelen. In dat geval de kwestie van het besnijden van jongens, assimilatie en gemengde huwelijken. Het besnijden kan volgens de traditie alleen de eerste 40 dagen thuis gebeuren. Meisjes worden niet besneden, jongens wel. In dit tovenaarsverhaal is het zo dat er sprake is van eenzelfde soort traditie, maar dan is het besnijden vervangen door een specifieke tovenaarstatoeage op de enkel. Ik heb bewust voor een tatoeage gekozen omdat dit haast net zo permanent en eveneens pijnlijk is en gezien kan worden als verminking. Vandaar ook dat het bij de jongen wel, in het geval van een meisje niet aan de orde is en waarom de broer van Tollenka deze behandeling wel heeft ondergaan en haar vader ook. Hopelijk is het met deze achtergrondkennis beter te begrijpen. Het is altijd een zoeken naar wat wel en niet uit te leggen in een verhaal. 

Dag Emmy,

Dank je. Duidelijk. Nu.
Maar...ik denk dan wel weer (als ik me inleef in de achtergrond die jij schetst) dat er binnen de 'Tovenaarsstam' om het maar zo te noemen 'gewoon' tattoo specialisten zijn. (Net zoals er binnen religies mensen zijn die besnijdenissen uitvoeren. Ook van meisjes, helaas).
Dat punt van de gemengde huwelijken was overigens wel heel duidelijk voor me. Mooi element!

Hoi Emmy, ik moest het verhaal ook wel een paar keer lezen, maar als je in de fantasie meegaat, is het een goed verhaal. Graag gelezen.
Het is blijkbaar ook normaal om bij hele jonge meisjes, baby's vaak nog, al gaatjes te prikken voor oorbelletjes. 

‘Wat is er dan toch lieverd? ---> lieverd is een aanspreking, achter toch hoort dan een komma.

‘Was het teveel?  --> te veel

dan wordt je boos.’ ---> word (ezelsbruggetje: zet het woord koop of loop ervoor in de plaats, dan hoor je of er een t achter moet of niet)

Ik kon er nog onderuit, door te zeggen: ‘We hebben daar dertig dagen de tijd voor.’ Oh papa, was het maar een meisje geweest, dan kon ik haar als de tijd rijp was gewoon zo’n speld geven en dan was het klaar.’ --> een quote binnen een gesproken zin geef je aan met dubbele aanhalingstekens (of met enkele als je normaal dubbele aanhalingstekens gebruikt voor een gesproken zin). Je kunt het ook schrijven als:
Ik kon er nog onderuit, door te zeggen dat we daar dertig dagen de tijd voor hebben.
De komma achter onderuit mag weg.

Geen tatoeshop die daarmee instemt!’ ---> tattooshop of tatoeageshop

‘Één voordeel: Tatoeages zijn wel in.’  ---> Eén (op de hoofletter hoeft geen klemtoonteken). Het woord tatoeages achter de dubbele punt mag met kleine letter.

Hi Emmy. Goed verhaal, maar pas na jouw uitleg en de reacties van de collega's begreep ik waar het hierover ging. In het verhaal mis ik wel het toverstokje van Roberto. De oorbelgaatjes die Fief aanhaalt zie je vooral bij Spaanse babies maar bestaan die voettatoeages ook in werkelijkheid? 

Dag Emmy. Dit is een bijzonder verhaal. Mijn zwager en ook een van mijn vrienden vroeger werden besneden bij hun geboorte. Dat gebeurde, denk ik zonder bijbedoelingen of tradities van de ouders omdat die katholiek waren. De reden was hier volgens mij het feit dat ze beiden in Afrika geboren zijn en de besnijdenis gewoon als een gezondheidsritueel werd beschouwd wars van enige religieuze overweging. 

Dank allen! @Fief dank voor je zeer nuttige correcties! Ik heb het meteen even aangepast. @Schmetterling, ook mijn zwager is om een medische reden besneden en ik geloof dat het in de verenigde staten ook vrij standaard is zonder religieuze overwegingen. @Gi: De tatoeage op de voet heb ik zelf verzonnen :-) Ben blij er zelf geen te hebben! (Ben geen groot fan van dergelijke lichaamsversiering.) 

Emmy je hebt gelijk wat betreft de besnijdenis in Amerika. Daar gebeurt het op medische gronden. Niet alle religies kennen het ritueel van de besnijdenis.

En om even terug te komen op een opmerking van Angus het besnijden van meisjes wordt in geen van de Heilige Boeken genoemd. Gelukkig neemt de weerstand tegen deze verminking steeds meer toe, al zijn 'tradities' moeilijk uit te doven. 

'En om even terug te komen op een opmerking van Angus het besnijden van meisjes wordt in geen van de Heilige Boeken genoemd.'

Dat klopt inderdaad Job. Slordig van me.

Ik vind het een enigszins cryptisch verhaal. Er wordt een m.i. duistere sfeer geschapen die intrigeert.

Tegelijkertijd vind ik het lastig te begrijpen wat precies de pointe is, zeker in het kader van de opdracht.

Misschien wil je teveel vertellen in een bestek van 400 woorden max. Dat zou ook al kunnen blijken uit de hoeveelheid uitleg die blijkbaar nodig is om het verhaal te kunnen begrijpen.

Hoi Emmy,

Ik ben van mening dat een kort verhaal ook een flard mag zijn dat niet altijd een hele context heeft. Ik denk dat je het wat dat betreft goed gedaan hebt. De sfeer die je schetst is zeker duister. Iets minder cryptisch had gemogen, hoewel ik het nu ook wel snapte. Graag gelezen.