#538 Hoeveel tijd kost verdriet?
‘Lekker uitwaaien, zal je goed doen.’ Frederique had aangeboden mee te gaan. Nina stond op een haast lege parkeerplaats in Bergen aan Zee. Alleen. Haar vriendin was een schat, maar haar goedbedoelde medeleven vormde een onlosmakelijk paar met eigen sores. Nina zag ertegen op. Zou een uur lang genoeg zijn? Hoeveel tijd kost verdriet? Veel geld in elk geval. Het hier parkeren: twee euro per uur.
Nina tuurde in de richting van haar auto om het kenteken te ontwaren. Een gezin met een wat te dikke labrador naderde. De man van dat gezelschap leek op Thijs. Nu hij bij haar weg was, leken veel mannen op hem. Niet-Thijs sprak haar aan:
‘Wat een gedoe, vooruitgang noemen ze dat. Geef mij maar die ouderwetse muntjesapparaten.’
Nina knikte.
‘Wacht, Jessy!’ Zijn vrouw pakte hun zoontje bij de arm. Het gedrein van het jochie begon aan te zwellen. Ze keek vermoeid maar gelukkig uit haar ogen.
‘Je hoeft het bonnetje niet meer achter de ruit te leggen. Dat gaat automatisch tegenwoordig.’
‘Ik las het inderdaad. Scheelt op en neer lopen.’
Nina lachte vriendelijk naar het jongetje. Even leek hij te overwegen om te stoppen met huilen. Ze trok haar handschoenen aan en koos bewust het steile pad, dieper de duinen in.
Thijs had nooit kinderen gewild. Achtendertig was ze nu. Haar kinderwens was niet weggesleten, constateerde ze. De jonge griet die Thijs van haar had weggekaapt zou vast binnen no time zwanger van hem worden. Zo was het haar vriendin Frederique immers ook vergaan. In omgekeerde uitvoering dan. Frederique was zelf zo’n frisser blaadje geweest. Ondanks de aanblik van bevoren helmgras lukte het Nina niet te huilen. Ze pakte haar telefoon. Er was nog bereik. Ze belde Frederique. Bij het horen van haar stem kwamen dan toch haar tranen.
‘Ben je thuis?’
Emmy, je verhaal over het…
Lid sinds
6 maandenRol
Emmy, je verhaal over het tijd nemen voor rouwverwerking met plezier gelezen.
Mooi verhaal, Emmy. Nina…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Mooi verhaal, Emmy.
Nina zag ertegen op. ---> ertegenop.
Ze keek vermoeid, maar gelukkig uit haar ogen. ---> de komma moet hier echt weg. Normaal zet je een komma voor een maar, maar met de komma erbij leest de zin op deze manier: ze keek vermoeid, maar gelukkig keek ze uit haar ogen.
‘Je hoeft het bonnetje niet meer in de ruit te leggen. --> moet het niet zijn: achter de ruit?
@job dankjewel! @Fief:…
Lid sinds
13 jaar 10 maandenRol
@job dankjewel! @Fief: dankjewel! Ook voor je oplettende blik! Ik heb het aangepast. Het ertegen opzien had ik even opgezocht. Op schrijvenonline stond dit: https://schrijvenonline.org/nieuws/is-het-ertegen…. Volgens mij had ik het in dit geval tóch goed gedaan.
Heel mooi, graag gelezen!
Lid sinds
8 maanden 3 wekenRol
Heel mooi, graag gelezen!
'Hoeveel tijd kost verdriet?…
Lid sinds
12 jaar 7 maandenRol
'Hoeveel tijd kost verdriet? Veel geld in elk geval. Het parkeren: twee euro per uur.'
Maar lijkt het dan niet net of twee euro per uur teveel is voor het verwerken van verdriet?
Voor mij wel. En dat is, denk ik, niet wat jij bedoelt.
'Niet-Thijs sprak haar aan:'
Mooi!
'[...] maar haar goedbedoelde medeleven vormde een onlosmakelijk paar met eigen sores.'
Mooi!
'Nina tuurde in de richting van haar auto om het kenteken te ontwaren.'
Deze zin kan ik echt niet plaatsen.
Hallo Angus, Dankjewel voor…
Lid sinds
13 jaar 10 maandenRol
Hallo Angus,
Dankjewel voor je prettige bericht. N.a.v je feedback heb ik het woordje hier toegevoegd bij de zin over het parkeren. Ik refereer daar naar twee lagen van betekenis: Je kan gevoelens even ‘parkeren.’ Het (tijdelijk) een plek geven zodat je verder kan. Daarnaast is de hoofdpersoon geschrokken van de hoge parkeerkosten per uur. Ze had gewenst inmiddels klaar te zijn met haar verdriet, maar het heeft meer tijd nodig en daar wordt ze ook mee geconfronteerd. Dat het met een uurtje zeker niet klaar zal zijn. Het turen naar het kenteken heeft te maken met de huidige parkeerautomaten (althans diegene die ik de afgelopen tijd ben tegengekomen) waarbij het invoeren van het kenteken van je auto nodig is. Naast dat die touchscreens zo zijn ingesteld dat je je gauw vertypt, komt het ook vaak voor dat er toch weer even teruggelopen moet worden naar de auto, om je weer te herinneren wat het kenteken ook alweer precies was.
Graag gelezen Emmy! Vooral …
Lid sinds
11 maanden 3 wekenRol
Graag gelezen Emmy! Vooral 'niet-Thijs' vind ik goed gevonden.
Hoi Emmy, je hebt helemaal…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Emmy, je hebt helemaal gelijk. Excuses. Ik begon ook te twijfelen en heb Onze Taal nog een keer geraadpleegd. Het is ertegen opzien, dus ik zag ertegen op.
https://onzetaal.nl/taalloket/er-voorzetsel-werkwoord
Mooi beschreven. Treffende…
Lid sinds
12 jaar 2 maandenRol
Mooi beschreven. Treffende titel, die -in ieder geval mij- meteen nieuwsgierig maakte.
Dag Emmy, Dank voor je…
Lid sinds
12 jaar 7 maandenRol
Dag Emmy,
Dank voor je uitleg.
Ik zou zelf dan kiezen voor een andere optie dan 'ontwaren', maar goed. Dat blijf je altijd houden.
Overigens, dat had ik nog niet gezegd, met plezier gelezen.
Ik ben het helemaal eens met…
Lid sinds
10 maandenRol
Ik ben het helemaal eens met alle positieve feedback! Mooi!
Hoi Emmy, hier ook niets…
Lid sinds
5 maandenRol
Hoi Emmy,
hier ook niets aan toe te voegen. Graag gelezen!
Het blijven staan op de…
Lid sinds
18 jaar 4 maandenRol
Het blijven staan op de parkeerplaats, is dat niet ook symbolisch in dit verhaal. We verwachten dat ze minstens de duim opklimt. Dat ze toch haar vriendin opbelt, daardoor blijkt dat ze het inzicht krijgt dat ze toch haar steun nodig heeft. Ik vind veel mooie details in het verhaal. Heb geen moeite met ontwaren, wat ik ook een poëtische keuze vind die ook jouw personage typeert. Goed gedaan!
@dank Odile!
Lid sinds
13 jaar 10 maandenRol
@dank Odile!