Lid sinds

6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#538 – Metamorfose

24 december 2024 - 16:14

De onstuimige westerstorm van de afgelopen nacht is met de noorderzon vertrokken. Teddy is onder een strak blauwe hemel over het rulle zandpad op weg naar het strand. Traag ademend zet hij zijn ene verweerde laars voor de andere. Op een duintop kijkt hij naar de kabbelende golven die het strand lijken te strelen. Een groep grijze zeehonden ligt te genieten van de verwarmende ochtendzon. Herinneringen overvallen hem als hij met een zucht in het zand gaat zitten.

Een groep krijsende meeuwen haalt hem uit zijn overpeinzingen. De witte schreeuwlelijken kijkt hij na over de opgewaaide duinen. 
‘Misschien… misschien heb ik vandaag geluk.’ 
Hij komt overeind en begint zijn zoektocht in de vers ontstane duinformaties. Zijn ogen zoeken naar iets grijs. Achter elke pol verwaaid helmgras hoopt hij het te vinden. 
‘Daar steekt iets uit de grond!’
Hij baant zich een weg naar het voorwerp dat hij gezien heeft. Zijn teleurstelling is groot als hij een halfvergane grijze plank uit de grond trekt. Hij veegt het natte zand van zijn vlieshanden. Vertwijfeling maakt zich van hem meester.
‘Dit wordt weer niks!’
Hij neemt de kortste weg door de nieuw gevormde zandhopen. Zijn voet blijft haken bij een grote pol helmgras. Met moeite blijft hij op de been. Het lijkt of er uit het zand een klein stukje ruwe stof steekt. Hij trekt eraan en langzaam komt een grijze selkiehuid te voorschijn.

Bij de zeehonden op het strand trekt hij zijn kleren uit en zijn selkievel aan. Hij verandert van een stoere zeeman in een selkiezeehond. Zijn vrouw en zijn half menselijke zoontje achterlatend glijdt hij naar het zilte water. De golven kussen zijn huid als hij de zee in zwemt. Hij voelt zich helemaal in zijn element als het donkere water zich boven hem sluit.
 

 

 

Lid sinds

8 maanden 3 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
25 december 2024 - 12:29

Een apart verhaal Job! Selkie moest ik even googlen, nooit van gehoord. Altijd leuk om iets nieuws te leren, dus bedankt daarvoor!

Wel blijf ik met wat vragen zitten: Kennelijk is hij een Selkie, want zijn zoon is half mens-half Selkie. Waarom heeft hij dan een Selkie huid nodig die op het strand ligt? O, wacht... Natuurlijk, die heeft hij daar zelf achtergelaten. Laat hij nu zijn vrouw en kind voorgoed achter? Intrigerend dus. 
Verder vind ik dat je mooie beelden gebruikt. Als eerste viel me op 'zijn verweerde laars'.  Je ziet ze dan meteen voor je. Heel knap gedaan.

Een zin als deze 'De witte schreeuwlelijken kijkt hij na over de opgewaaide duinen.' zou ik omdraaien door te beginnen met 'Hij kijkt'.

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 december 2024 - 14:01

Hoi Job, het is een bijzonder verhaal over een mythisch wezen. Het leest vlot, graag gelezen. 
De zin die Laura aangeeft, zou ik juist zo laten staan. Anders krijg je weer zo'n zin die begint met hij+werkwoord. Je zou meer zinnen in deze trant kunnen schrijven. Bijvoorbeeld:
Onder een strak blauwe hemel is Teddy op weg naar het strand.

komt een grijze selkie-huid te voorschijn. --> tevoorschijn, selkiehuid

selkie-zeehond. ---> is dit niet dubbelop? Een selkie is toch een zeehond?

half-menselijke ---> half menselijke

Lid sinds

6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
25 december 2024 - 16:36

Hallo Laura, fijn dat je het opgezocht hebt en bedankt voor je positieve feedback. Nog even het volledige beeld: selkies zouden volgens de mythe zeehonden zijn, die op het land hun huid af kunnen werpen en zo een menselijke gedaante aan kunnen nemen. Als hun huid verborgen wordt kunnen ze niet terugkeren naar hun zeehond vorm. Of hij zijn vrouw en kind nu definitief achterlaat is aan de lezer om in te vullen.

Hallo Fief, bedankt voor je feedback. Ik heb zelf geaarzeld over het streepje bij selkie woorden. Ik neem jouw suggestie over. Bij selkiezeehond ligt dit wat ingewikkelder omdat een selkie tussen de zeehonden niet opvalt, maar een ander wezen is. 

 

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 december 2024 - 19:47

'Teddy is onder een strak blauwe hemel over het rulle zandpad op weg naar het strand.'

Graag gelezen. Maar die naam? Wat voegt het toe? 

'Traag ademend zet hij zijn ene verweerde laars voor de andere, onder een strak blauwe hemel over het rulle zandpad op weg naar het strand.'
Naar mijn idee, en meer is het niet, twee keer zo mooi.

Lid sinds

11 maanden 3 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
27 december 2024 - 10:03

Hoi Job, leuk om vanuit dit perspectief de duinen te beschrijven. Ik had ook nog nooit van een selkie gehoord, maar je geeft genoeg aanwijzingen om te weten dat het niet zomaar om een gewoon persoon gaat. Graag gelezen!

Lid sinds

6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
27 december 2024 - 11:17

Hadeke bedankt voor je reactie. Ik neem je suggestie om het uit te werken tot een kort verhaal mee.

Angus bedankt voor je feedback. Zal bij de volgende schrijfopdracht nog kritischer kijken naar mijn zinnen.

Natas, bedankt voor je positieve feedback.

 

Lid sinds

1 maand 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
27 december 2024 - 18:10

Mooi verhaal Job. Waar gaat dit naartoe, dacht ik. Pas aan het eind wordt dit wonderlijke verhaal duidelijk. Eén kritische noot. De uitdrukking is:  'met de noorderzon vertrokken'. 

Lid sinds

5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 december 2024 - 20:44

Hoi Job,

De beschrijvingen zijn knap. Maar ik snap de strekking van het verhaal niet zo goed. Waarom heeft hij vandaag geluk, en hoe zit het met zijn zoontje dat half menselijk is. Van zo'n metamorfose wordt het voor mij wat teveel in de richting van fantasy en zag ik niet helemaal aankomen. Dat in combinatie met dat ik de strekking niet zo goed snap raak je me bij dit verhaal kwijt. Neemt niet weg dat ik het met plezier gelezen heb, blijf alleen zitten met teveel vraagtekens. 

Lid sinds

10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 december 2024 - 21:07

Ja, wel een beetje mysterieus allemaal, maar zeker een mooie beschrijving van de omgeving waar het plaatsvindt.

Lid sinds

6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
28 december 2024 - 10:41

Johan, bedankt voor je compliment en feedback. Heb de uitdrukking in de tekst aangepast.

Sonnema, het verhaal is gebaseerd op een Iers / Schots mythisch wezen en vrij toegepast. 

Lia, bedankt voor je compliment.

Lid sinds

13 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 december 2024 - 14:31

Ha Job,
Ik heb dit verhaal graag gelezen. Een mooie sfeerschets van het strand. Die witte schreeuwlelijken, moooi gevonden. De extra misschien even verderop zou ik weglaten. Ik had nog niet van Selkies gehoord. De golven kussen zijn huid is nar mijn mening iets teveel bloemrijke taal in een kort verhaal. (Maar dat laatste is een kwestie van smaak.) 

Lid sinds

18 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2024 - 13:49

Mooi mythisch verhaal dat in een scène is gegoten in poëtische schrijfstijl. Ik miste een hint naar de diepere motivatie van de selkie, maar wellicht komt dat doordat ik de mythe niet ken. Heerlijk even weggedroomd.