Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #538 Korreltjes zand

24 december 2024 - 14:22

'Weet je? Eigenlijk zijn het toch maar korreltjes zand.'
'Maar dan wel héél veel,' zei ze lachend.
'Ja, dat wel natuurlijk.'
Hij moest ook lachen.
'Dank je.'
'Waarvoor?' vroeg ze.
'Nou, gewoon. Dat je dat zegt.'
'Echt wel héél veel korreltjes,' zei ze met een plagende ondertoon.
'Ja, zeker. En al die korreltjes samen, met dat helmgras houden de zee mooi tegen.'
'Oh, gaan we nu weer filosofisch doen?'
Ze kneep speels in zijn hand.
'Maar we zijn toch ook eigenlijk niet meer dan dat? Korreltjes?'
'Ja. Maar dat is toch mooi? Dat we allemaal korreltjes zijn, maar dat als we ons hechten en verbinden dat we dan heel veel kunnen weerstaan. Samen.'
'Oerkracht,' zei hij.
'Liefde.'
'Je hebt gelijk, alweer.'

In de schemering lonkten de lichtjes van het laatste paviljoen.
'Borreltje?' vroeg hij. 
'Maar dan wel lekker zoenen.' 

Gi

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 december 2024 - 16:12

Schattig kort tafereeltje, Angus. Het is kort maar er staan zinnen in die m.i. mooier kunnen verwoord worden : in: toch ook eigenlijk niet kunnen toch en ook weg, vooral omdat in de volgende zin er alweer een toch staat. Daarnaast raad ik aan om het stukje in de tegenwoordige tijd te herschrijven.

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 december 2024 - 5:22

De filosofische insteek vind ik leuk gevonden, ik denk dat je daar meer mee kunt doen dan dit korte stukje. Ik sluit me aan bij Gi dat je de zinnen mooier zou kunnen formuleren. Het woordje "korreltjes" komt in deze korte tekst voor mij iets te vaak voor. 
Verder zou je de setting ook iets meer kunnen beschrijven. Lopen ze door de duinen of zitten ze in het zand. Laat hij bijvoorbeeld het zand door zijn vingers glijden en komt hij zo op zijn filosofische gedachte. 

'Maar we zijn toch ook eigenlijk niet meer dan dat? Korreltjes?'
'Ja. Maar dat is toch mooi? Dat we allemaal korreltjes zijn, maar dat als we ons hechten en verbinden dat we dan heel veel kunnen weerstaan.

Het woordje "maar" kun je in heel veel gevallen weglaten. Hier kun je ze alle drie probleemloos weglaten.

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
25 december 2024 - 17:07

De tegenwoordige tijd zou ik ook toe willen juichen. Een liefdevol verhaal, maar het mag van mij nog iets meer verborgen liefde (of lust) tonen, nu komt het eind voor mij wat abrupt. Maar tja, het woordenaantal maakt dat ook wel lastig.

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 december 2024 - 17:38

Bedankt voor jullie reacties.
Voor mij is het een soort mijmering die ik dan toch plezieriger vind in de verleden tijd. Minder actief, meer reflectief. 
Maar...die korreltjes. Die komen inderdaad vaak terug.
En van de andere kant vind ik dat toch niet storend.
Omdat het een dialoog is, die zich niet aan de regels van herhaling houdt.
 

Lid sinds

11 maanden 3 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
27 december 2024 - 10:11

Hoi Angus, mooi hoe je de vergelijking maakt tussen liefde en korreltjes zand. Ik ben wel nieuwsgierig naar iets meer informatie over de personages, nu is het wel heel veel dialoog.

Lid sinds

1 maand 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
27 december 2024 - 17:59

Mooi gedaan. Het woord 'duinen' komt er niet in voor maar de locatie is duidelijk. Niets tegen zoenen, maar die laatste zin voegt m.i. niets toe. 

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 december 2024 - 20:26

Dank voor je reactie Johan.
En smaken verschillen. Dat mag uiteraard. Die laatste zin maakt het naar mijn idee (en meer is dat niet) lekker klein en brengt het terug naar de essentie.

Lid sinds

5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 december 2024 - 20:31

Ik vind het een knap verhaal, wederom veel dialoog, maar dat zeg ik vooral omdat ik jaloers ben. Ik ben namelijk niet zo goed in dialoog schrijven. Voor mij had de laatste zin ook niet gehoeven, maar het stoort me ook niet. Ik hou verder wel van zo'n filosofisch stuk. Ik zou zelf nog verder kunnen gaan en beschrijven dat zand afgesleten rotsen zijn etc. Heerlijk. Graag gelezen!

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 december 2024 - 20:56

Dank voor je reactie Sonnema.
Dialogen schrijven?
'Gewoon' een filmfragment afdraaien voor je ogen.
Meer is het niet ;-)
Probeer het maar eens.
 

Lid sinds

13 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 december 2024 - 13:47

Leuk, deze filosofische dialoog. Vooral deze passage: ‘Ja. Maar dat is toch mooi? Dat we allemaal korreltjes zijn, maar dat als we ons hechten en verbinden dat we dan heel veel kunnen weerstaan. Samen.'

 

Lid sinds

18 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2024 - 16:02

In een dialoog mag je gerust toch of maar gebruiken zoals een personage kan doen, maar wel gestileerd. Soms stileer ik ook met herhaling. Het geeft een personage weer. Personages kunnen ook stijlfouten maken. Ik vind de laatste opmerking juist erg grappig contrasteren met het meer poëtische vooraf. Een overgang in karakter bijna. Van eromheen praten tot direkt. Dat kan heel goed.

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2024 - 16:21

Dank voor je reactie Odile.
Wat ik me nog afvroeg is hoe jij aankijkt tegen het schrijven in de verleden tijd van een dergelijk stukje.

Lid sinds

18 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2024 - 17:18

Ik kijk neutraal naar verleden tijd. Hier specifiek maakt het het verhaal nauwelijks minder belevend door de dialoog. Dus dat argument kun je schrappen. Het contrasteert met het dialoog en geeft het idee dat er daarna nog meer gebeurde. Ik vind het hier een relatief kleine afstand toevoegen tussen verteller en vertelde. 

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2024 - 17:32

Dank je Odile. 
Ik stel het op prijs dat je de moeite hebt genomen om op mijn vraag te reageren en je mening te geven.