#533 Het Lot
Leo’s hart gaat sneller kloppen als hij het kaartje aanpakt. De kassière kijkt hem aan over haar dikke, donkerbruine montuur. Die stakker is er weer, zal ze denken. Het geeft niet, hij is inmiddels aan haar blik gewend. Vandaag heeft ze een schort met vale bloemen omgeknoopt. De rest van de winkel ademt net zo’n nostalgie als zij. Op sommige uitgestalde boeken ligt een laagje stof. Achter haastig opgehangen formica deurtjes liggen de sigarendoosjes. De zoete cederlucht baant zich een weg naar buiten en mengt zich met de geur van stoffig tapijt. Op de toonbank staat een smoezelige glazen pot met dropjes die alleen door wanhopige kinderen eruit worden gevist.
Hij loopt naar buiten. Het lijkt alsof het rinkeltje van de deur schor is geworden door de winterkou. Op het bankje aan de overkant van de straat zit een tiener naar zijn telefoon te staren. Zonder te vragen of hij ernaast mag zitten, laat Leo zich zakken op het verweerde hout. Binnen twee seconden voelt hij de kilte door zijn broek heen trekken. Hij haalt het kaartje uit zijn jaszak en lacht naar het klavertje vier, in een poging het lot naar zijn hand te zetten. Hij krast met zijn nagel over het eerste en grootste vakje. Er komt een diamant tevoorschijn. Dat geeft hoop. Wie weet verschuilt zich achter de andere vakjes nog één. Het tweede vakje onthult een hart. Het derde een hoefijzer. De hoop vermengt zich met vrees. Het laatste vakje. Achter zijn nagel komen een paar rechte lijntjes tevoorschijn. Het lijkt een diamant! Woest krabt hij verder. Het ís een diamant! Ademloos krast hij het laatste stukje weg. Een euroteken. Honderd. Honderd euro! De wolkjes uit zijn mond vormen het woord ‘Yes!’ Hij steekt zijn armen in de lucht en gooit er een oerkreet achteraan. De jongen naast hem veert op en kijkt hem met grote ogen aan.
‘Ik heb gewonnen!’ roept Leo uit en omhelst de jongen.
‘Man, je bent knettergek, laat me los!’ klinkt het gesmoord tegen zijn donsjas.
Met een grijns laat Leo los, geeft het joch een aai over zijn bol en staat op. Met verende tred loopt hij de straat uit.
Op de parkeerplaats stapt hij in zijn auto, die hij Sebastiaan heeft genoemd. Hij aait het dashboard en vertelt over zijn geluk. Tevreden gromt de Ferrari F8 Spider als hij met een dot gas de hoofdweg oprijdt.
Hoi Anne, Wat een leuk…
Lid sinds
4 jaar 6 maandenRol
Hoi Anne,
Wat een leuk verhaal! Je sfeer- en omgevingsbeschrijvingen zijn gedetailleerd en sprekend, de plotopbouw is prima en de plottwist is erg leuk bedacht en bovendien ook goed uitgewerkt.
Knap gedaan!
Groet,
Nadine
Hallo Anne, welkom op het…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hallo Anne, welkom op het forum. Ik sluit me aan bij de opmerkingen van Nadine. Ik kijk uit naar je volgende verhalen.
Persoonlijk vind ik het inspringen van de tekst niet fijn lezen. Het maakt dat de tekst oogt als een blok tekst. Witregels maken de tekst overzichtelijker.
Dag Anne, welkom op SOL. Het…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Dag Anne, welkom op SOL. Het inspringen van de tekst verraadt de oude manier van brievenschrijven. Mij stoort het niet, maar een witregel tussen de alineas zou niet miisstaan. Wat een tof verhaal over de Ferrari eigenaar die uitgelaten blij is met een (zoveelste?) winnend lotje van 100 euro.
Hi Nadine, Fief en Gi,…
Lid sinds
3 wekenRol
Hi Nadine, Fief en Gi, hartelijk dank voor jullie reacties en verwelkomen, erg leuk om te lezen :) Het inspringen van de tekst doe ik aan de hand van wat ik in boeken zie, maar ik kan me inderdaad voorstellen dat als de tekst gelezen wordt op een scherm, dat witregels dan fijner zijn. Dank voor de tip, ik ga ermee experimenteren!
Hoi Anne, van harte welkom…
Lid sinds
4 maanden 1 weekRol
Hoi Anne, van harte welkom. Mooie beschrijvingen, maakt het verhaal iets trager maar zeker niet vervelend, en voor de clou zelfs wel helpend. De omslag is voor mij wel erg plotseling, en zorgt ervoor dat ik wat antipathie voel voor de hoofdpersoon. Niet vervelend, ook wel weer knap gedaan. Sowieso graag gelezen!
Hi Anne, wat een leuk eerste…
Lid sinds
5 maandenRol
Hi Anne, wat een leuk eerste verhaal hier, met een fijne langzame opbouw en ineens de grap van de Ferrari. Graag gelezen!
Hallo Anne, wat een fijne…
Lid sinds
8 maandenRol
Hallo Anne, wat een fijne bijdrage lever jij aan de feestvreugde! Ik zie uit naar je volgende deelnames. Heel graag gelezen!
Overigens heb ik ook op verschillende plekken geleerd om in te springen: bij het begin van wat iemand zegt of doet. Als er een sprong in de tijd of ruimte is, een witregel. Zo zie ik het ook in boeken (waar het me nooit opviel, tot ik leerde dat het zo 'moest'.).
Hier doe ik dat niet, werk ik inderdaad alleen met witregels. En de dialoog natuurlijk wel beginnen op een nieuwe regel, voor de leesbaarheid..
Als voorbeeld:
wordt dan:
'Honderd. Honderd euro! De wolkjes uit zijn mond vormen het woord ‘Yes!’ Hij steekt zijn armen in de lucht en gooit er een oerkreet achteraan. De jongen naast hem veert op en kijkt hem met grote ogen aan.
‘Ik heb gewonnen!’ roept Leo uit en omhelst de jongen.
‘Man, je bent knettergek, laat me los!’ klinkt het gesmoord tegen zijn donsjas.
Met een grijns laat Leo los, geeft het joch een aai over zijn bol en staat op. Met verende tred loopt hij de straat uit.
Op de parkeerplaats stapt hij in zijn auto, die hij Sebastiaan heeft genoemd. Hij aait het dashboard en vertelt over zijn geluk. Tevreden gromt de Ferrari F8 Spider als hij met een dot gas de hoofdweg oprijdt.'
@Sonnema, @ AnnekeTanneke, …
Lid sinds
3 wekenRol
@Sonnema, @ AnnekeTanneke, @LauraWattel-deVries, dankjulliewel voor jullie reacties en tips!