#530 - Een meeslepend debuut
Het is zondagochtend en Jochem is al vroeg opgestaan. De spanning in zijn lichaam liet hem niet verder slapen. Gelukkig is het gezonde spanning. Vandaag gaat hij namelijk voor het eerst naar het stadion om een voetbalwedstrijd te kijken. Zijn opa is een doorgewinterde Ajacied en neemt Jochem vanmiddag mee naar Ajax - Sparta.
Om alvast in de stemming te komen, zet Jochem een playlist met Ajax muziek aan op Spotify. Als zijn opa om elf uur aanbelt, sprint Jochem naar de voordeur. ‘Klaar voor?’, vraagt zijn opa. ‘Meer dan klaar!’, antwoordt Jochem en hij geeft zijn opa een knuffel. Jochem neemt snel afscheid van zijn ouders, stapt op de fiets en rijdt samen met zijn opa vanuit Duivendrecht naar het stadion.
Eenmaal bij het stadion aangekomen, kijkt Jochem zijn ogen uit. ‘Zo veel mensen!’, zegt hij tegen zijn opa. ‘Passen die allemaal in het stadion?’. ‘Jazeker’, antwoordt zijn opa. ‘Er zijn 55.000 plekken’. Jochem kan niet wachten om de ArenA van binnen te zien en gaat met zijn opa in de rij staan. Een minuut of tien later betreden ze vak 020, vlakbij het veld, ter hoogte van de middenlijn. Jochem bewondert het perfect gemaaide gras, dat hij normaal alleen op televisie ziet.
Als de spelers aan de warming-up beginnen, vertelt Jochem aan zijn opa wie hij allemaal herkent en wie zijn favorieten zijn. Een half uur later blaast de scheidsrechter op zijn fluitje voor de aftrap. Ajax is de betere partij, maar mist veel kansen. Naarmate de wedstrijd vordert, begint Jochem steeds meer te twijfelen aan een goede afloop. ‘Je moet vertrouwen houden’, zegt zijn opa. ‘Als supporter blijf je altijd achter je club staan!’.
In de laatste minuut van de blessuretijd mogen de Amsterdammers nog één keer aanleggen voor een vrije trap vanaf de zijkant. De bal wordt voor geslingerd en de spits kopt via de onderkant van de lat raak. Het stadion ontploft! Jochem springt op en vliegt zijn opa om de nek. Die probeert hem echter te kalmeren en wijst naar de grensrechter. ‘Buitenspel’.
Jochem gaat weer zitten en zou het liefst willen huilen. Op dat moment ziet hij echter dat de scheids in zijn microfoontje aan het praten is. Het hele stadion is stil en het lijkt een eeuwigheid te duren, maar na een paar minuten wijst de scheidsrechter naar de middenstip. De VAR heeft het doelpunt alsnog goedgekeurd! Nu weet Jochem dat het niet meer mis kan gaan. Hij krijgt kippenvel over zijn hele lichaam en springt als een gek op en neer. ‘Mag ik de volgende keer weer mee?’, vraagt hij na afloop aan zijn opa.
Spanning goed opgebouwd…
Lid sinds
1 jaar 3 maandenRol
Spanning goed opgebouwd. Blijheid, verwondering, twijfel, teleurstelling, euforie ... het komt allemaal voorbij. En dan wint Amsterdam ook nog eens van Rotterdam. Mixed feelings in de Randstad. Nu maar hopen dat iedereen heel is thuis gekomen.
Mooi verhaal dat ik met…
Lid sinds
4 maanden 3 wekenRol
Mooi verhaal dat ik met plezier gelezen heb. Deed me denken aan de wedstrijd Elinkwijk - Ajax in mijn jeugd, waarbij Ajax kampioen werd en Elinkwijk degradatie wist te ontlopen.
Hoi Jasper, Je hebt er goed…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Hoi Jasper,
Je hebt er goed aan gedaan om voor dit verhaal het perspectief van een kind te kiezen. Voor kinderen is veel tot alles nog erg nieuw en spannend. Als je dan iets uitkiest waar menig volwassene nog naar uitkijkt, heb je een goed recept voor een verhaal waarin veel indrukken en emoties voorbij komen.
Ken je de schrijftechniek 'show don't tell' al? Die zou je hier en daar nog kunnen toepassen om de lezer nog meer in het verhaal mee te nemen. Maar het verhaal loopt door de verwondering van de kleine jongen die zich afwisselt met de nodige emoties zeker nu ook al vlot en leuk.
Goed gedaan!
Groet,
Nadine
Mooi verhaal, Jasper. Vlot…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Mooi verhaal, Jasper. Vlot geschreven, de emoties heel herkenbaar. Graag gelezen.
Ajax muziek ---> Ajax-muziek of Ajaxmuziek (kan allebei)
Eenmaal bij het stadion aangekomen, kijkt Jochem zijn ogen uit. ‘Zo veel mensen!’, zegt hij tegen zijn opa. ‘Passen die allemaal in het stadion?’. ‘Jazeker’, antwoordt zijn opa. ‘Er zijn 55.000 plekken’. ---> bij een dialoog leest het fijner als je de gesproken zinnen onder elkaar zet.
Bij een uitroepteken of vraagteken hoeft er geen punt meer achter. Bij een gesproken zin hoort de punt op het eind vóór het aanhalingsteken te staan. Die staat nu bij al je dialoogzinnen erachter.
vlakbij het veld --> vlak bij. Het hoort aan elkaar als er niets meer achter komt. (ik woon vlakbij).
Goed verhaal, goed…
Lid sinds
7 maanden 1 weekRol
Goed verhaal, goed geschreven! Leuk ook dat het vanuit het kind geschreven is. Graag gelezen.
Rob en Job, bedankt voor de…
Lid sinds
3 weken 5 dagenRol
Rob en Job, bedankt voor de complimenten. Was een mooie strijd woensdag!
Nadine en Laura, leuk om te lezen dat jullie positief zijn over het gekozen perspectief. Creatief schrijven is voor mij zo goed als nieuw, dus ik ben nog niet zo bekend met de verschillende technieken. Van 'Show, don't tell' had ik al wel eens gehoord, maar door het artikel begrijp ik nu beter wat ermee wordt bedoeld. Ga ik in de toekomst meer gebruik van proberen te maken. Dank!
Fief, bedankt voor het compliment en de tips!
Ha Jasper, mooi vanuit het…
Lid sinds
13 jaar 9 maandenRol
Ha Jasper, mooi vanuit het perspectief van het kind verteld inderdaad. Ik sluit me aan bij de opmerkingen van Nadine.
Je verhaal zit prima in…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Je verhaal zit prima in elkaar. Het boeit me helaas niet erg, maar het feit dat ik niets met voetbal heb speelt daarbij vast een rol. Ik ben benieuwd naar je volgende verhaal.
Ik ging weer even terug in…
Lid sinds
4 maanden 1 weekRol
Ik ging weer even terug in de tijd, toen ik vele Snelle Jelles las, waarbij ik toen ook al snel over de beschrijvingen van het spel zelf heen las, maar het toch interessant genoeg vond om ervan te blijven lezen. Leuk, vlot geschreven, invoelbaar hoe de kleine jongen dit beleeft.