Lid sinds

2 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#529 Wanneer?

24 oktober 2024 - 12:20

Hoe lang wacht ik al? Wanneer zie ik je weer? Je beloofde me terug te keren in de herfst. Voor onze gekwetste harten was het beter dat je er even tussenuit trok. Het zou voor onze relatie de laatste reddingsboei worden, maar in het najaar zou je er weer staan.

Dan trekken we onze wandelschoenen aan en schoppen kastanjes weg onder de roodbruin en gele kleurenpracht van de bomen in het park. We gaan struinen door de stad en ons verwarmen bij het haardvuur. Dat is wat je zei wat wij gingen doen bij jouw terugkomst.

Hoeveel  seizoenen gingen voorbij waarin ik vol verlangen uitkeek naar die dag? Soms laat ik me gaan en kwijn weg. IJlings droom ik weer van je omdat ik je zo hartstochtelijk liefheb. 

Besef je wel dat de tijd die verglijdt amper kan worden ingehaald, dat verloren momenten nooit terugkeren?  Als je dat niet begrijpt, zal ik van de herfst die nooit kwam en van wat ooit tussen ons was mijn mooiste herinnering maken. Zodra het mij lukt  ga ik weg van de kade waarop vrouwen wachten op de terugkeer van hun zeebonk. Ik moet verder en ga mij  warmen aan een andere zon.

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2024 - 20:58

Je zou kunnen overwegen te openen met: Hoe lang laat je me nog wachten? Op die manier is het meteen een aanklacht tegenover diegene die je in de kou laat staan. (Al verwijst de titel er ook al naar) Bij het gedeelte Dan trekken we onze wandelschoenen aan etc. past het volgens mij aanhalingstekens gebruiken. Was het voor de hoofdpersoon niet al duidelijk dat ze sowieso drie seizoenen zou moeten wachten, wanneer de aangesprokene in de herfst weer zou verschijnen? Het zou misschien sterker werken door dat gedeelte te vervangen door iets als: wat heb ik al die maanden uitgekeken naar de herfst. Prachtige passende laatste zin! Ik heb het graag gelezen. 

Lid sinds

2 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 oktober 2024 - 9:44

Dank je Emmy voor de feedback. Jouw variatie op de tekst kan natuurlijk ook. De aanhalingstekens die er eerst stonden heb ik weggehaald omdat het geen rechtstreekse dialoog (meer) is. Zoals ik al aan Fief meldde haalde ik mijn inspiratie bij een van mijn favoriete muzes die mij trouwens die prachtige laatste zin influisterde. Mogelijke onthulling na de commentaar van de coach (als die er al aankomt deze keer). 

Lid sinds

1 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 oktober 2024 - 9:47

Mia Corazon wachtend op de kade, zoekend naar nieuwe zon. Mooi. Eentje die liefst dicht in de buurt blijft schijnen. Beter dan veel van die zeebonken, met in iedere stad een lieve ..... ! Een beetje slordig met spaties, maar verder graag gelezen.