#529 - Fuck herfst

Prachtig hoe je beschrijft wat voor gevoelens de herfst bij je losmaken. Je tekst met plezier gelezen.

Komt nog bij dat op 'herfst' niet valt te rijmen, stond in de krant. Ongerijmd jaargetijde. Liefs uit Utrecht. Hadden wij maar een Spinvis.

Haha, geweldig stuk. Herfst is ook mijn laatste keuze. Leuk geschreven.

Martin, de herfst is mijn favoriet seizoen: de kleurenpracht in de natuur, het rijpe fruit, de wijnoogst, heerlijke gerechten en de soep van Job zijn Maureen. Daarbij mag het natuurlijk niet teveel regenen :-(

Herfst is inderdaad ongerijmd. En Spinvis zegt het juist. De liefde en de herfst slapen in donker cellofaan. Cellofaan en herfstverf zijn ook nog eens schitterende woorden voor galgje. Je herfstmissie is geslaagd.

Heel vlot leesbaar stukje, Manmetpen.  De vorm (lange zinnen, geen alinea’s) past perfect bij de inhoud. Mijn favoriete zin:  “Bladeren van de bomen van de buren vallen vooral bij ons in de tuin”
Spinvis ken ik niet, maar na het lezen van je citaat denk ik niet dat dat een groot gemis is.

Emily, zoek die Spinvis maar eens op, je zal het je niet beklagen. 

Herfst is inderdaad niet jouw seizoen.

Heerlijk geschreven, voor mij met name het eerste stuk, waar ik lekker meekan in de ergernis. Vanaf het moment dat je naar de realiteit gaat (schrijfcoach, Tony Coppo) ben ik er helaas uit.

Mooie overpeinzing.

Bladeren van de bomen van de buren vallen vooral bij ons in de tuin > prachtige alliteratie. Ze komen vaak langs bij uitzendingen van De rijdende rechter.

Ik heb Spinvis vaak in het theater gezien en zijn cd's in de kast staan. Ik mag er graag naar luisteren, ondanks - of misschien wel dankzij onbegrijpelijke teksten.

Ook deze inzending is fijn. Het leest authentiek. Graag gelezen. Oh en Spinvis is fijn!

Dank allemaal voor de aardige woorden. Ik moet een paar dingen opbiechten:

Ik vind de herfst mooi, net als winter, lente en zomer.
Spinvis waardeer ik zeer, al is zijn muziek niet helemaal mijn ding.
Een keertje ongenuanceerd mopperen vind ik lekker.

De disclaimer zit in de woorden die ik van TonyCoppo heb geleend. Soms zijn zinnen weinig meer dan een rijtje min of meer bij elkaar passende woorden.

Heb je niets met de seizoenen of vooral niet met het daarover schrijven was een vraag die in mij opkwam bij de eerste zin. Mooi gevonden (en herkenbaar) dat stuk over die oplaaiende onwil om de hond uit te laten. Sowieso loopt het lekker, deze moppertirade door je levendige woordkeus. (Onverkwikkende ruzies etc.) Leuk! Ik ben het met Anneke wat betreft de verwijzing naar de realiteit, dat trok me uit het ritme. 

@Emmy en ook @Anneke: dank voor de aardige woorden. Vooral het schrijven staat me tegen, en eerlijk gezegd ook het erover lezen. En ik zal nooit meer naar de realiteit terugkeren. Beloofd, erewoord. Denk ik.

Ik begon bij de eerste zinnen met het idee: Nee hè, niet een schrijver die over het schrijven schrijft. Toch kreeg je me daarna goed mee. Voor mij zit hem dat in de overtuigende weerstand tegen het thema en de daaruit voortvloeiende vergelijkingen, die precies goed aangezet zijn.

Soms zijn zinnen weinig meer dan een rijtje min of meer bij elkaar passende woorden.

Soms zijn min of meer bij elkaar passende woorden weinig meer dan een rijtje zinnen [bij zinnen uiteraard].