#527 Visite en vis

Pas nadat ik het verhaal geplaatst had, zag ik dat deze ipv de 400 woorden van een vorige opdracht, slechts 300 woorden mocht bevatten. Hieronder de ingekorte versie van 296 woorden. Ik geef zelf de voorkeur aan de eerste versie, maar het was leerzaam te zien wat ik nog kon schrappen:

‘Visite en vis blijven drie dagen fris.’ Linde overwoog deze tegeltekst op haar arm te laten tatoëeren.

‘Je kan hier wel even blijven.’ Ze had het zelf aangeboden. Vloekend opende ze de deur naar het balkon. De koffer van Josien lag al dagenlang de woonkamer te ontsieren. Inmiddels waren ze een week verder. Wat op papier een voordeel was, de ligging van Linde’s appartement aan de Rue Garreau, bleek in de praktijk een nadeel te zijn. Linde’s gasten stonden er zelden bij stil dat Linde meer vrienden had, die eveneens geen schroom voelden gebruik te maken van Linde’s gastvrijheid. Van Josien was een dergelijk inlevingsvermogen niet meer te verwachten. Daarvoor was ze teveel verstrikt geraakt in het managen van haar affaire met Jean-Phillip. Linde was haar alibi.   

‘Een congres duurt nooit langer dan een week’ Linde had gehoopt dat haar woorden Josien ertoe zouden kunnen bewegen naar huis te gaan.

‘We zeggen dat je ziek bent! Dat ik voor je moet zorgen.’

‘Dat gaat me te ver.’

Op dat moment werd er gebeld en had Jean-Phillip’s basstem uit het krakerige speakertje geklonken.

‘C’est moi’

‘Onthoud, je bent ziek!’ Weg was Josien.

Het gemak waarmee Josien kon liegen wierp een schaduw op hun vriendschap. Waar hield de waarheid op en begonnen haar leugens?

Ze hing een handdoek aan het droogrekje dat over haar balkon hing. Toen ze vervolgens een van Josiens onderbroeken met dezelfde wasknijper probeerde te bevestigen, viel deze met onderbroek en al naar beneden. Daar lag het rode kant op de binnenplaats, uitgerekend net nu meneer Lezanne daar een sigaret stond te roken.

‘Oeh la la.’ Hij griste de lingerie van de tegels, gaf Linde een knipoog.

Toegegeven, ze waren een stuk gewaagder dan haar eigen verwassen exemplaren van de HEMA. Oh wat miste ze de HEMA.

Zowel de eerste versie al de tweede geven een goed beeld van de relatie. Persoonlijk zou ik onderbroeken vervangen door slipjes.  Verder graag gelezen.

Graag gelezen. Hier en daar kan het denk ik iets scherper. Het stukje over de leugens en de schaduw die dat over de vriendschap kan naar mijn idee weg, dat lees ik in de rest van het verhaal al tussen de regels door.

@job en @hadeke dankje voor de goede tips! 

Mijn favoriete stukjes in dit verhaal zijn de stukjes waarin gehandeld wordt. Hoewel de uitleg over de relatie helder geschreven is, had je dit ook in de vorm van gedachten kunnen gieten, bijvoorbeeld om het verhaal levendiger te maken. Of je had kunnen kiezen om een scène uit te werken. In ieder geval graag gelezen.

Leuk Emmy! Net als Job zou ik ook onderbroek vervangen door slipje bij onderbroek heb ik sowieso al een HEMA (of sloggi) gevoel. Heb je verhaal met plezier gelezen en is herkenbaar bovendien. Mooi!