#526 Help ik val of toch niet help?
Help ik val of toch niet help? Joop weet het niet. Joop is fictief. Wil liever niet bij zijn echte naam genoemd worden. Ik heb voor Joop gekozen; Jopie in de volksmond, hij is immers het tegenovergestelde van Popie. Help ik val of toch niet help? is het laatste wat Joop zei toen ik hem gisteren tegenkwam. Opmerkelijk, Joop zoekt zelden hulp. Je krijgt ook amper hoogte van zijn belevingswereld. Wat gaat er nu precies in Joop om?
Niemand die het weet. Maar geen nood. Het werkt zo ook voor Joop. Hij heeft geen benul van wat er speelt bij andere mensen. Vaak weet Joop dan ook niet hoe te reageren op zijn omgeving. Al helemaal niet waar het mensen betreft. Het kan hem weinig boeien. Voor zijn familie is dat anders. Die heeft het laten onderzoeken. Typisch iets voor de familie van Joop. Die wil zekerheid, weten wat er speelt. Hoe past Joop toch in hun plaatje en in het plaatje van de omgeving? Niet. Hij past er niet in. Joop is namelijk neurodivers.
Hoppakee, meteen een etiket geplakt op Joop. En nu? Hoe nu verder? In welke mate neurodivers? Nou gewoon, compleet anders dan de rest van de familie. En maar goed ook. Het zou een saaie boel worden, al die typische mensen die typisch hetzelfde gedrag vertonen en typisch reageren op eender wat. Nee, Joop is de norm voor mij. Compleet normaal dus.
Joop weet dat. We laten elkaar met rust. Heerlijk. Genieten van elkaars aanwezigheid. Met traan en lach. Want ook al zien we deze niet, we worden ze wel gewaar. We brengen ze alleen niet naar buiten. Jammer? Misschien. Voor de omgeving misschien. De typische omgeving.
Joop is overigens niet gevallen. Maar dat terzijde. Een geruststelling voor de familie. Dat dan weer wel.
Ik kan me helemaal vinden in…
Lid sinds
5 maanden 1 weekRol
Ik kan me helemaal vinden in je verhaal. Door neurotypische etiketten op mensen te plakken gaat de buitenwereld anders naar ze kijken en in een aantal gevallen wordt het door de desbetreffende persoon als excuus gebruikt voor zijn gedrag. Je laat Joop mooi in zijn eigen waarde.
De eerste alinea wist ik…
Lid sinds
8 jaar 8 maandenRol
De eerste alinea wist ik even niet waar het precies over ging, maar daarna vond ik het erg fijn lezen.
Ik hou van 'Joop' mensen. :) Normaal is ook maar zo normaal.
Joop is niet gevallen…
Lid sinds
9 jaar 10 maandenRol
Joop is niet gevallen. Typisch Joop. Zo lekker anders. Leuk gelezen!
Joop is inderdaad een…
Lid sinds
1 jaar 3 maandenRol
Joop is inderdaad een schatje. Die komt er wel.
Ik mis een beetje de…
Lid sinds
13 jaar 10 maandenRol
Ik mis een beetje de dialoogtekens in dit verhaal. Zeer herkenbaar de weerstand tegen de etiketten en een verademing dat de hoofdpersoon buiten de etiketten denkt waarbij niet alle gevoelens benoemd dienen te worden in een prettig samenzijn.
De verteller in dit verhaal…
Lid sinds
18 jaar 3 maandenRol
De verteller in dit verhaal is ook een personage en omdat ik te maken heb in mijn persoonlijk leven met veel mensen met etiketten vervreemdt me dit. Een soort ontkenning van alles wat ik afgelopen jaren geleerd heb. Een beetje zoals ontkennen dat iemand een gebroken been heeft. Het is vrij normaal om iemand met een gebroken been te helpen. Het enige waar ik aan relateer is dat Joop benaderd wordt als mens. Had je wat research gedaan bijvoorbeeld op youtube dan had je Joop wat meer uit de verf kunnen laten komen dan hem maar één regel tekst te geven.
Ik denk dat je de strekking…
Lid sinds
1 jaar 3 maandenRol
Ik denk dat je de strekking mist Odile. De essentie van neurodivers. Etiketten belemmeren de authenticiteit en uniciteit van het menszijn. To be or not to be is hier im Frage. Abnormaal normaal bestaat ook. En ja. Sommige mensen hebben een beetje hulp nodig. Maar dan wel het liefst als ze daarom zelf vragen. Bij zelfbesef dus.
Als moeder van neurodiverse…
Lid sinds
18 jaar 3 maandenRol
Als moeder van neurodiverse kinderen die zelf eerst sceptisch was vind ik 'een beetje hulp' misplaatst. Dat is wederom onderschatting. Ook ik heb het onderschat. Maar goed dat er organisaties zijn die wel weten wat nodig is.
Het leven is een groot…
Lid sinds
1 jaar 3 maandenRol
Het leven is een groot hulpvraagstuk. Een grote zoektocht vaak naar duiding. Vroeg of laat. Met vallen en opstaan kom je ook vooruit. Je kunt het hulp noemen of vooruitgang. Ik spreek uit ervaring. Ben zelf ook neurodivers. Dankzij en ook ondanks KOP-ouders heb ik het doorstaan.
Uiteindelijk is dit fictie…
Lid sinds
9 jaar 10 maandenRol
Uiteindelijk is dit fictie (denk ik) en ik neem aan dat er dan niet persé het juiste in hoeft te gebeuren.
De werkelijkheid daarentegen…
Lid sinds
1 jaar 3 maandenRol
De werkelijkheid daarentegen is vaak meer bizar dan de fantasie. En ja, sommige mensen hangen absolute waarheden aan. Komen dan bedrogen uit. De waarheid bestaat niet. De weg er naartoe is des te fascinerend.
Rob: 'Het' weg? Je zegt toch…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Rob: 'Het' weg? Je zegt toch ook niet het straat of is dat in Nederland tegenwoordig anders? Coach Odile had er onlangs ook al last mee, met die lidwoorden.
De
Lid sinds
1 jaar 3 maandenRol
De moet het natuurlijk zijn. Ik denk dat ik aanvankelijk een andere zin in gedachten had. Dank voor je opmerkzaamheid.