#526 Geknipt voor de taak
‘Wil je het nog gewassen hebben?’
‘Ja, doe maar.’
Cato had direct spijt van haar antwoord. Één moment van onoplettendheid was voldoende om haar eigen behoeftes als ruis naar de achtergrond te doen verdwijnen. De aanplaknagels van de kapster hadden haar afgeleid, al waren er meer oorzaken aan te wijzen: de onaangename koelte van de kappersmantel, die met van die akelige drukknoopjes bevestigd werd, de opmerkelijke wenkbrauwmode die tot haar verbazing beide kapsters in de zaak er op na hielden. Cato besefte met welke gruwel ze zonet had ingestemd: het harenwassen in de wasbak die ontworpen moest zijn door iemand die er zelf nooit gebruik van maakte. Het koele water werd al gauw te warm, sijpelde, de mantel ten spijt, via de kleine donshaartjes in haar nek daar waar het niet zijn moest. Ze glimlachte zoals ze anderen zag doen in eenzelfde situatie. Zo hoorde het blijkbaar, dus zo deed ze het. Wel nam ze zich stellig voor om, wanneer de kapster zou voorstellen om ook háár wenkbrauwen te verbreden, een andere term kon ze er niet voor bedenken, ze dit af zou wijzen. Weer naar haar stoel lopend ving Cato een glimp op van zichzelf, in dit spiegelpaleis was daar geen ontkomen aan. Het maakte dat ze zich nog ongelukkiger voelde. De tot tulband omgevormde handdoek zat te strak. Ze nam plaats.
‘Doe maar hetzelfde als altijd.’ Was die kapster nu teleurgesteld? Cato had geen tijd er verder over na te denken, had ze het nu goed gezien?
Jemig! Daar viel iemand van het dak!
De kapster die met haar bezig was, snelde naar buiten, de ander stond als verstijft. Cato deed wat ze nooit voor mogelijk had gehouden: ze nam initiatief, ze belde met een vreemde, ze belde 1-1-2.
Gaandeweg het verhaal begon…
Lid sinds
9 jaar 10 maandenRol
Gaandeweg het verhaal begon ik me af te vragen wat er zou gaan vallen. Dit was een verrassende wending met een feelgood einde. En met een duidelijk niet neurotypisch personage, die zichzelf verrast en die de samenleving geeft wat het nodig heeft op het moment waar anderen verzaken. I love it.
Mooi beschreven hoe je een…
Lid sinds
5 maanden 2 wekenRol
Mooi beschreven hoe je een kappersbehandeling kunt ondergaan, met een prachtige wending aan het eind.
Volgens mij moet de komma achter sijpelde: warm, sijpelde de mantel ten spijt
Dankjewel Job en Jacobs! Ik…
Lid sinds
13 jaar 10 maandenRol
Dankjewel Job en Jacobs! Ik heb het aangepast Job! Je hebt gelijk!
Actueel. Onlangs is een…
Lid sinds
1 jaar 3 maandenRol
Actueel. Onlangs is een rapport bekend gemaakt van bedrijfsongevallen. Ze blijven toenemen. De oorzaken blijven vrijwel gelijk met voorgaande jaren. Vallen staat met stip op één. Vooral te danken aan de bouw en industrie. Was de kapper mogelijk de boel aan het verbouwen? Buiten, niet binnen?
Wat mij betreft een erg…
Lid sinds
4 maanden 1 weekRol
Wat mij betreft een erg goede invulling van de opdracht. Goede beschrijving van iemands (dwang)gedachtes. Het laatste stukje had wat mij betreft iets meer uitgebreid gemogen, want er gebeurt vrij veel als er iemand van een dak valt, maar met de woordenlimiet is dat lastig. Graag gelezen in ieder geval!
Zo herkenbaar die…
Lid sinds
2 maanden 1 weekRol
Zo herkenbaar die ongemakkelijkigheden bij de kapper, my god... Mooi gedaan!
Dank Rob, Sonnema en DeHop…
Lid sinds
13 jaar 10 maandenRol
Dank Rob, Sonnema en DeHop voor jullie feedback.
Mooi beschreven, zowel die…
Lid sinds
5 maandenRol
Mooi beschreven, zowel die visuele als tactiele gevoeligheden en dan nog proberen te doen 'zoals het hoort', het sociale ongemak dat menigeen herkent maar voor deze hp nog een graadje moeilijker is dan voor de meesten en dat komt goed naar voren! Knap gevonden die 'wenkbrauwmode'. Graag gelezen dus!
Wat goed, Emmy! Je voelt de…
Lid sinds
2 maanden 4 wekenRol
Wat goed, Emmy! Je voelt de ongemakkelijkheid, heerlijk. Ook ik vroeg me af waar het heen ging en vond het einde wat abrupt, maar wel logisch. Ben gewoon benieuwd naar hoe het verder gaat, dat zal het zijn.
Prachtig in scène gezet met…
Lid sinds
18 jaar 3 maandenRol
Prachtig in scène gezet met heldhaftig einde. Doet mij denken aan een behoorlijk autistische collega die perfect handelde toen hij iemand tegenkwam die met een cirkelzaag zijn arm afsneed. Hij volgde alle stappen van het protocol zoals je alleen kunt doen bij autisme, bijna, met goed resultaat. Bij jou werkt het heel goed om af te wijken van het neurotypische, je zet een interessant en intrigerende persoon neer, handelend. En toch ook heel herkenbaar.