#525 Stekelig

Hahaha, mooie twist aan het eind!

Al ben ik geen moeder (en ook geen modelvader, vrees ik), een herkenbaar stuk. Schone schijn in plaats van te zijn wie je bent, je kunt het lang volhouden maar gelukkig word je er niet van...

Tekstueel kan het hier en daar wat strakker ("ik doe dapper lachend..." --> "ik lach dapper..." bijvoorbeeld), maar dat mag de pret niet drukken. Graag gelezen!

Martin

Heel herkenbaar. Je wilt zo graag voldoen aan een verwachtingspatroon, dat je vergeet wat dat met je doet. Deze fase zijn wij gelukkig al lang voorbij.

Graag en met plezier gelezen. 

Heel leuk gedaan. Het beschrijft zo'n "wacht eens even wat ben ik aan het doen" moment. Kinderen zijn een hele aanslag op de autonomie, vooral bij veel vrouwen. Dat weet je luchtjg en leuk te brengen. 

Die koekjes klinken wel alsof ze er supercute uitzien. Ik heb al een egeltjesvorm maar rozijnen als ogen (en iets voor stekels) ga ik toch eens toevoegen.

Ha! Geweldig leuk stuk. Ik heb er van genoten, het is heel herkenbaar! Mooie zin ook met dat weekschema en de lach die al net zo strak staat. Het verhaal bracht weer herinneringen naar boven hoe ik ooit talloze stukjes fruit aan satéprikkers reeg voor de oh zo verantwoorde (iets anders mocht niet) traktatie die mijn dochter zou uitdelen. (Het werd een pauw) Een relaxte moeder zijn is een mooi streven, zeker nu mijn dochter is afgedaald in de spelonken van de puberteit.

Dank voor jullie reacties en leuk ook dat het herkenbaar is.
@ ManMetPen: tekstuele tips zijn zeer welkom, dus dankjewel.
@ Robin: ik kan je niet verder helpen met de egeltjes, want heb ze nog nooit gemaakt haha. Het is maar deels autobiografisch. 
@ Emmy:  'afgedaald in de spelonken van de puberteit'  klinkt alsof daar ook een goed verhaal in zit ;).  

Hoi Anneke, de tegenstrijdige gevoelens van het moederschap. Je wil aan ieders wensen voldoen, maar wanneer doe je het goed. Mooi einde. Goed gedaan.

Ik smijt het deeg neer op het aanrechtblad. -->  "neer" kun je weglaten. Het leest anders dubbel. Als je iets ergens op smijt, komt het daarop neer.

Misselijk voel ik me in de doordraaiende attractie, maar ... ---> misschien: De doordraaiende attractie maakt me misselijk, maar ik ... (en dan de suggestie van ManMetPen)

Ooit nam ik me voor een relaxte moeder te worden. Maar het weekschema van het gezin staat inmiddels net zo strak als mijn glimlach wanneer ik het schoolplein betreed.  --> "Maar" is hier een voegwoord en hoort achter een komma. 
Ooit nam ik me voor een relaxte moeder te worden, maar het weekschema van het gezin staat inmiddels net zo strak als mijn glimlach wanneer ik het schoolplein betreed.

Graag gelezen, mooie opbouw naar een terechte twist/ conclusie. Heel even dacht ik dat de cursieve tekst naar voren kwam in de damp op de ruit van de oven. (Zoals de tekeningen op de ruit van de achterdeur die in condens getekend zijn en steeds opnieuw terugkomen als er weer een damp-laag op komt.) 

Zeker herkenbare schets van verwachtingen, voornemens en een grillige realiteit.

@ Fief: danm voor de feedback en de tekstuele voorstellen, die zijn zeker goed (beter). Het was al een zin waar ik mee worstelde en zo loopt het inderdaad mooier. 
@Hadeke: dankjewel en ik snap de verwarring van de tekst die naar voren komt op de ruit van de oven. Dat zou wat zijn! 

Invoelbaar en grappig, erg goed gedaan!