#525 De laatste overpeinzing

Mooi! Goede opbouw, de scene ontvouwt zich daardoor kalm en onverbiddelijk.

Eén dingetje: volgens mij is het 'achterste mem' ipv 'laatste mem'. Dat lijkt weliswaar op elkaar, maar is toch anders.

Graag gelezen!
Martin

Hoi Martin, bedankt voor je reactie. Ik vind geen sluitend antwoord op laatste of achterste. Volgens mij kan het allebei. De achterste is tenslotte ook de laatste.

Heel mooi! Zoveel introspectie en ook nog in 200 woorden een verhaal met een kop en een staart, knappe invulling van de opdracht. 

Een prima verhaal. Voor mij is het tweede deel teveel gezocht. Maar ook dat is voer voor psychologen. 

Dank je Anneke.

Job, bedankt voor je reactie. Ik weet niet wat je er te veel gezocht van vond. Het is een laatste overpeinzing. 

Prachtig geschreven Fief! Een goed introspectief. Krachtig. 

Hoi Emmy, bedankt voor je compliment. Ik hoop dat de coach het met je eens is.

Vroegen ze me is overbodig. Is het verhaal door een roman geïnspireerd? Introspectief is het zeker.

Hoi Rob, het is niet door een roman geinspireerd. Bedankt voor je reactie.

Ge(s)laagd, Fief. Mooie opbouw dat zonder het te vertellen, toch duidelijk maakt met wat voor een type we te maken hebben en welk lot hem wacht.

De uitdrukking 'laatste mem' ken ik niet en vervormde zich in mijn hoofd tot 'laatste moeder', alsof dit jongste kind meerdere moeders had. Dat was een verwarrende gedachte, maar de oorzaak van die verwarring ligt natuurlijk bij mij. 😀

Hoi Hadeke, misschien had ik "tiet" moeten schrijven, maar de uitdrukking zoals ik hem ken is met "mem". Wellicht meer Brabants.
Dank je wel voor je mooie reactie.

Om wat humor in de discussie te brengen, deze grap over het jongetje dat een opstel moet maken en aan zijn moeder vraagt of memmen met twee m's geschreven wordt en tetten met twee t's? De moeder is verbouwereerd en kijkt als het jongetje naar bed is naar zijn tekst. Er staat: memmen thuis een nieuwe auto gekocht maar het zal nog een tetteke duren eer onze pa er mee kan rijden.

In die zin is de achterste mem van Martin dus geen optie. Over het stukje zelf, Fief, alle lof, perfect volgens de opdracht. 

Bedankt voor het delen van deze anekdote, Gi, en voor je compliment.

Ik had zelf moeite met de opdracht. Als ik zo de reacties lees was ik niet de enige, maar volgens mij is jouw stukje een goed voorbeeld van hoe het wel moest! Knap gedaan

Hoi Sonnema, of ik aan de opdracht heb voldaan, weet ik ook nog niet. Ik vond het een lastige. 

Ik vind het ook lastig, Fief. Wat mij betreft heb je zeker aan de opdracht voldaan en een goed verhaal geschreven. Daar zou ik het bij kunnen laten en misschien had ik dat beter kunnen doen, maar ik hoop dat de woorden die hierna komen ook in goede aarde vallen. Ik heb het gevoel dat ik de hoofdpersoon nog niet écht heb leren kennen. Misschien mis ik wat persoonlijke details die verrassen en die me het gevoel geven dat dit gewoonweg niet bedacht kan zijn (al is het dat natuurlijk wel). Ik lees nu Fief die zich voorstelt wat een persoon in die situatie zou kunnen denken. Dat heb je goed gedaan en het is een prima verhaal, ik zeur over het puntje op de i in de hoop dat je begrijpt wat ik bedoel en daar iets aan hebt.

Hoi Mespunt, bedankt voor je reactie. Is het geen onderdeel van fantasie dat je je probeert in te leven in de gedachten van een ander? Met 200 woorden valt er weinig uit te wijden over het personage, hoewel ik wel een stuk achtergrond schets. Misschien niet zo verrassend als jij zou willen, maar ik denk dat je wel een beeld hebt bij wat voor soort man/vrouw het zou kunnen zijn. 
Maar ik ben altijd blij met eerlijke feedback. Ik neem het in ieder geval mee voor een volgend verhaal.

Zeker heb ik een beeld gekregen van het soort mens, juist meer van het soort mens dan van het individu. Het kan ook mijn eigen gebrekkige fantasie zijn wat maakt dat ik zo hou van kleine en gekke details, die voor mij functioneel zijn en voor jou misschien onbenullig. Met zo'n strakke woordenlimiet is er inderdaad weinig ruimte voor dingen die er niet echt toe doen.