#524 Verrassend Brussel

Tot het over kop ging, werkte mijn zus in een confectieatelier. Daarna bleef ze voor haar kennissenkring kleren maken. Podiumkunstenaars benaderden haar soms voor kostuumcreaties. Ooit organiseerde ik voor een familietreffen een rondrit met een historische tram in de hoofdstad. Zus had één grote wens: met mij nog eens Brussel bezoeken.

Tijdens mijn vroegere beroepsactiviteiten doorkruiste ik de stad dagelijks, haast uitsluitend met de wagen. Vandaag geen tram of auto. We gaan stappen. Benieuwd of Brussel nog bruist, zoals Liesbeth List zong. 

Onze tocht start in de Marollen, de oudste wijk van de stad. Op het Vossenplein volgt een eerste surprise voor zuslief. Een op het eerste gezicht verloederde zaak blijkt een schatkamer aan kledij uit vroegere tijden.
“Jij had me vanuit jouw auto ook het Atomium kunnen tonen, maar dit is uniek”, lacht ze. Hier kan je uren rondsnuffelen. Van hoeden met veren en jurken waarin diva’s ooit op podia schitterden tot zware kazuifels waarin kerkoversten pronkten in Brusselse kathedralen.

De tweetalige benaming van straten en pleinen leidt soms tot hilarische toestanden. Zo heet dit Vossenplein in het Frans Place du Jeu de Balle verwijzend naar balspelen uit de negentiende eeuw.  De stad krioelt van authentieke horecazaken. In het Goudblommeke, een van de parels uit het verleden eten wij ‘ballekes met stoemp en krieken’. Via het beruchte pietluttige Manneke Pis struinen wij over het mooiste marktplein van Europa door de Koninginnegalerij naar een tweede parel aan de Brusselse kroon:  A la Mort Subite. In deze brasserie waren beroemdheden kind aan huis waaronder de Franse choreograaf Maurice Béjart, die de danswereld tot ongekende hoogten tilde. Dit is een praatcafé zonder muziek. Hier komt men om gezien te worden, te discussiëren, te zwansen met het toffe personeel en te genieten van de beste Belgische streekbiertjes.

“Kijk, de jonge Jacques Brel”, zeg ik aan mijn zus en wijs bij het binnengaan naar een foto. Een sympathieke pinguïn-ober noteert onze bestelling maar het is een gezellige maatjemeer dame in zwarte jurk en wit evaatje die het gerstenat en bijhorende borrelnootjes opdient. Ik krijg een groep jonge kerels in het vizier. Een ervan kijkt mijn kant op en dan merk ik het. Als de jongeman  ook nog een onaangestoken sigaret in de mond neemt en ik hem zijdelings bekijk, lijdt het geen twijfel. Dit is de sosie van de zanger op de foto. Ons dagje Brussel kan niet meer stuk.