#520 Onomkeerbaar

Mooi gevonden en fraai beschreven.

Gaat mij allemaal iets te snel. Samenhang is ver te zoeken maar dat kan ook aan mij liggen. 

Leuk gevonden, en goed idee. De uitwerking is een mooi experiment, toch leest het erg vermoeiend. Ik denk met normalere zinnen, veel krachtiger.

GG!

Mooi verhaal, ik mis soms een woord, maar dat kan ook aan mijn lezen liggen.

Vrienden schrikken van verhaal.
Ik rol ambulance in.
Irritant getik op raam. 
Ik kijk uit raam.

Mooie zin: Bitjes geheugen reframen langzaam.

@Ruud1952: Heb een hekel aan lidwoorden en ze passen niet in mijn zelf opgelegd stra-mien van zinnen met vier woorden.

@TonyCoppo: Dankjewel. Het staccato heeft een functie. Maar ik snap je reactie.

@John Doe: En als je de alinea's achterstevoren leest, lukt het dan wel om samenhang te zien?

@Job Weessies: Dankjewel.

Ik zou er nooit aan hebben gedacht om de tekst nogmaals te lezen maar dan onderaan te beginnen, wanneer je het niet had aangegeven in je reactie naar John Doe. Toen ik je reactie hierboven las herkende ik ineens wat de bedoeling was. Dat principe heb ik ooit eerder gezien, maar dan in de vorm van een facebookpost van een gedicht dat precies de tegenovergestelde betekenis heeft afhankelijk van de volgorde waarin je het leest.Uit je reactie van 21 augustus begrijp ik dat je jezelf hebt willen uitdagen door steeds zinnen van vier woorden te gebruiken. Orginele aanpak, maar ik vrees dat vele de subtiele clue in de titel, niet als dusdanig zullen oppikken en dan schiet het zijn doel voorbij. Hoe je het voor elkaar kan krijgen dat men dit wel vrijwel direct door heeft of in elk geval op het eind, weet ik niet. Mooie uitdaging voor een andere keer? 

Ik had na twee alinea's door wat je deed en vind het een leuk stijlexperiment. Het ontbreken van woorden stort me daarin niet. Je bent out gegaan, in de war, bang, leven weer opgepakt enz., dan kun je zo praten en denken. 500 woorden is dan wel genoeg, meer zou ik ook niet trekken. Maar aantrekkelijke (want experimentele) invulling van de oefening, dus.

@emmyvanswaaij: de inspiratiebron voor mij was de film Irréversible. Een heftige film. Door de enscenering lijkt het kijken meer behapbaar, aan het eind edoch verontrustend. behapbaar. https://nl.wikipedia.org/wiki/Irr%C3%A9versible

@Raymond Uppelschoten: dank voor je reactie. Blij dat de emoties (h)erkend zijn.

dag Rob

Dank voor je verhaal. Het is een manier om de opdracht te vervullen en wat ik goed vind is de verwarring die tot uiting komt bij het hoofdpersonage.

Je schrijft altijd erg korte zinnen, dat kan een keuze zijn, maar dat is niet aangenaam voor de lezer een je ontneemt jezelf de kans om wat verdieping te geven in de tekst, de basiselementen (wat hoort, voelt, ervaart het HP of andere personages) om een verhaal stevig te maken ontberen jammer genoeg.

Je zou ervoor kunnen opteren om je eigen stijl (4 woorden per zin) te gebruiken voor een bepaald deel in de tekst, dan zet je ook je stempel maar lever je wel een steviger verhaal af.

Johanna

Best of both worlds. Goed idee. Wellicht een aantal komma's met karakter loslaten op de tekst. Voor een volgende keer. Dank voor het komen lezen. 👍