#519 Werkwoorden (2x aangepast)

Ah, Job, je schotelt ons een grammaticales voor. Als reminder is het leuk, als verhaal niet zo boeiend. Je had het misschien iets meer in een verhaalvorm kunnen gieten in plaats van de regels letterlijk weergeven. Een conversatie tussen de kinderen bijvoorbeeld, waarbij ze de werkwoorden verkeerd gebruiken. 

Zeurtje: je hebt de titel van de opdracht gebruikt, een eigen verzonnen titel hoort ook bij de inzending.

De meester heeft een fout geschreven. Geschreven heeft niets vandoen met werken...:-)

Ik maak meestal gebruik van het fokschaap, daarna spring ik dan als een bruine vos over een luie hond.

Bedankt voor jullie feedback

Fief het is ook niet echt als verhaal bedoeld. Zie dit maar als een vorm rebellie. 
In de regels staat het volgende: 
* voor elk verhaal dien je een apart topic aan te maken met het nummer van de opdracht en de titel van het verhaal in de onderwerpregel.
Volgens mij mag ik dan ook de titel van de opdracht gebruiken als ik dat passend vind voor mijn verhaal.

Gi, de meester heeft het woord uitgeveegd en verbeterd. Je bent een oplettende leerling

Rob, ik ben van de generatie waar het 't kofschip werd aangeleerd. Later is dat om didactische en taalkundige redenen veranderd in het fokschaap. 
 

Volgens mij mag ik dan ook de titel van de opdracht gebruiken als ik dat passend vind voor mijn verhaal.

Dat mag zeker, maar vaak gebeurt het dat nieuwe forumleden die titel ook gebruiken. Je verhaal wordt meer herkenbaar met een eigen titel.

Hallo Job, ik snap niet goed wat je bedoeling is met dit verhaal. Is het bedoeld om aan kinderen grammaticale regels te leren? Voor een volwassene leest het alleszins saai.  Een beetje actie zou leuk zijn.

Tja, Emily zei het al.

Ik vraag me nu ineens af van welke generatie ik ben. Ik houd het voorlopig bij 0.

Emily en Tony ik heb de opdracht bewust heel letterlijk gehouden: kort verhaal met zoveel mogelijk werkwoorden. Ik heb de nadruk gelegd op aantal werkwoorden. De tekst bestaat nu voor 31,6% uit werkwoordsvormen. Daarbij is voor een setting gekozen voor lessituatie zoals ik, die als jongen, ken uit het begin van de jaren 60. Luisteren, antwoorden, werken. SAAI.

Rob, onze leeftijden staan gelukkig niet vermeld. In bovenstaand stukje tekst licht van mijn leeftijd een tipje van de sluier op.

Realiseer me nu dat de setting niet helemaal correct is geschreven. Ik pas dat aan.

Idd een beetje saai om te lezen, maar ik denk dat in jouw tekst het woord 'werkwoord(en)' het meeste voorkomt. Dus je kunt het ook zien als de meest letterlijke invulling van de opdracht. ;)

Hallo RifkaB, bedankt voor je reactie. Zo is het precies bedoeld.

Zoals ik boven de opdracht al geschreven heb, heb ik de tekst (op twee punten) aangepast.

Mijn (adoptief dochter) is verhalenverteller en is bereid om mijn verhalen te lezen en me feedback te geven. De aanpassingen kwamen tot stand door de volgende opmerkingen van haar: Tenzij het echt specifiek een verslag moet zijn, wil ik je uitnodigen dit verhaal te gebruiken en er een persoonlijk verhaal van te maken. / Met een persoonlijke herinnering / Dan kun je het ‘gedreun’ van de werkwoorden/les wel gebruiken op de manier waarop je het gebruikt hebt,  maar ik zou je willen uitdagen ook een laagje dieper te gaan. Door ofwel een korte beschrijving te geven van dhr. Jansen, of een beschrijving te geven van wat jij dat moment voelde. Daar is echt ruimte voor. 

Ik gaf toen aan dat de relatie tussen leerling en leerkracht veel afstandelijker was. Haar antwoord was: Klopt, komt wel aardig over. Wat deed dat met jou?

Sorry Job, behalve de eerste en laatste zin is er weinig veranderd aan je tekst. Het wordt er niet spannender of interessanter door, voor mij althans.
Ik vrees dat je met de laatste zin ook mijn gevoel als lezer beschrijft.

Hoi Job, ik denk dat je nog meer werkwoorden zou kunnen toevoegen aan de tekst als je bepaalde zinnen anders zou schrijven. Bijvoorbeeld: Hij geeft weer aan vijf kinderen een beurt -> Hij kiest weer vijf kinderen die antwoord moeten geven. Maar goed, dat is hoe ik de opdracht heb geïnterpreteerd en ondanks dat het verhaal inderdaad een beetje saai leest, zijn het wel veel werkwoorden.

Dit verhaal leest inderdaad droog, ik kan me wel vinden in de feedback van je dochter. De kunst van het toevoegen van details is dat je precies die details kiest die je verhaal sterker maken. Dat Job zijn astma-aanval heeft doorstaan lijkt nu slechts een losstaand feit te zijn. Hoe kun je hiermee je verhaal interessanter maken? Misschien baalt hij ontzettend, omdat hij door die aanval de schoolreis heeft gemist en uitgerekend voor deze saaie les op tijd hersteld is? Of gooi het over een creatievere boeg en laat de les zelf aanleiding zijn voor een allergische reactie. Krijgt niet bijna iedereen de kriebels van werkwoordvervoegingen?

Natas bedankt voor je feedback. Ik heb je suggestie overgenomen.

Mespunt ook jij bedankt voor je feedback. Een deel van een zin raakte mij: omdat hij door die aanval de schoolreis heeft gemist. Ik heb op de lagere school om deze reden de meeste schoolreisjes gemist. Heb naar aanleiding van je feedback de tekst nogmaals onder de loep genomen en deels herschreven. Als tweede versie geplaatst,

Sorry Job, dat vind ik verdrietig voor je. Ondanks dat ik je niet persoonlijk ken ben je voor mij een forumlid met een gezicht en een naam. Dat maakt het gemakkelijker om me in te leven. Een lezer heeft meestal wat meer nodig. Ik vind je laatste versie daarom zeker al een verbetering. Voor mij mag je het gerust nog iets verder doortrekken. Vind je het goed als ik een voorbeeld geef, of wordt het dan vervelend? Ik bedoel het goed, maar kan soms wel eens wat doordraven. Met deze reactie staat je verhaal in elk geval weer bovenaan.

Hallo Mespunt, bedankt voor je reactie.

Door de tekst autobiografisch te maken stel ik me, daar ben ik me bewust van, kwetsbaar op. Maar voel je vrij om een voorbeeld te geven. Ik kan er alleen maar van leren. 

Dat begrijp ik. Mijn teksten bevatten ook vrijwel altijd een autobiografische component, want van mijn fantasie moet ik het nu eenmaal niet hebben. Ik begrijp ook jouw neiging om dichtbij de (jouw) waarheid te blijven, maar dát is natuurlijk helemaal niet nodig. Voor jou (en mij) voelt het misschien een beetje als geschiedvervalsing, maar de lezer is in de werkelijkheid niet geïnteresseerd, die wil gewoon iets interessants lezen. Je kunt dus gerust overdrijven en details toevoegen of juist weglaten, als je dat wilt. Bijvoorbeeld zo:

 

ik heb gereisd
jij hebt gereisd
hij/zij heeft gereisd
wij hebben gereisd

Job slikt. De schoolreis, natuurlijk, die was maandag. Vandaag is het woensdag. Job kijkt om zich heen. Maarten kijkt geconcentreerd naar het bord, Ellen staart verveeld uit het raam. Naast hem schrijven Judith en Pieter stiekem briefjes aan elkaar. Hij ging, zij ging, hij/zij ging. Allemaal gingen ze. Niet nu, denkt Job en richt zijn blik weer op het bord. De meester ratelt maar door. Jobs onderlip trilt. Kijk naar de woorden, maant hij zichzelf, maar de vervoegingen vervagen in de verte.

“Job, zit niet zo te dromen!” De stem van de meester klinkt luid. “Dit gaat nog veel te vaak fout. De rest van de week was je er ook al niet, let nu even op, jongen.”

Tien minuten later gaat eindelijk de bel.

Nu heb ik het misschien wel erg overdreven, maar het is om een voorbeeld te geven. Uiteindelijk is het zaak om een stijl te vinden die bij je past.

Ja, dit is een verhaal over een jongen met astma en bij mij groeit de compassie naarmate de meester doorgaat over de werkwoorden. Hoe gaat de jongen dit doorstaan en kan hij dit wel onthouden? Ik vind het inzicht geven in de beleving van de jongen.

Hallo Mespunt,

Ik heb ondertussen al begrepen dat men vooral "spannende' , "verrassende" verhalen wil. Bij Werkwoorden heb ik gekozen om vooral zoveel werkwoorden te gebruiken. Ik realiseer me nu de feedback dat je dan een voor anderen uiterst saai verslag krijgt.

Jou voorbeeld spreekt mij wel aan, al zou het in mijn geval (autobiografisch) zo eindigen. "Job gaat het nog. Je mag gerust even achter in de klas op je matras een uurtje gaan slapen. Misschien voel je je dan weer wat beter."

Bedankt voor je feedback en de moeite die je hebt genomen voor het schrijven van je voorbeeld. Het wordt door mij erg op prijs gesteld.

Graag gedaan en ik ben blij om te lezen dat er in werkelijkheid begrip was en je niet ook nog op je kop kreeg. Het gegeven dat er een plekje in de klas was waar je kon uitrusten vind ik heftig. Ik ben benieuwd naar je volgende verhalen.