#518 Met open mond

Hoi Ruud, je beschrijft een setting waar de meesten het liefst niet te vaak komen. We ondergaan als lezer ook de behandeling, maar behalve dat het langer duurt dan je had verwacht, gebeurt er niet zoveel. Voor een verhaal zou het wellicht leuker zijn als er hier een daar juist wel iets mis gaat. Ik mis iets meer beleving. Door de tijdsnotering leest het voor mij meer als een militaire operatie in het veld.

In de titelbalk schrijf je Settig, ik neem aan dat dat Setting moet zijn. Dat is de titel van de opdracht. Misschien kun je een originele eigen titel verzinnen. Er moet overigens nog een spatie tussen nummer en titel.

De woordlimiet is 300 woorden. De coach zal daar niet moeilijk over doen, maar de uitdaging is om juist wel aan dit woordenaantal te voldoen. Het dwingt je kritisch naar je zinnen te kijken en te schrappen (of aan te vullen) waar nodig.

Je gebruikt veel hulpwerkwoorden in je tekst (lig te kijken, wordt getoond, wordt geplaats, gaat slijpen, worden geschud). Dit maakt een tekst stroperig. Actiever schrijven, leest fijner.
Ik kijk ongemakkelijk in de lamp, hij toont een foto waarop te zien is waar het gat zit, de tandarts slijpt de kroon volgens de afdruk, hij schudt mijn hand

‘Neemt u plaats’. ---> in een gesproken tekst hoort de punt vóór de komma. Verderop ook een paar keer. Ezelsbruggetje: als je doet alsof je een vraagteken of uitroepteken wil plaatsen, gaat het goed. Daar zet je als vanzelfsprekend het aanhalingsteken erachter. Kijk voor tips over interpunctie of andere schrijfvragen eens op de site van Onze Taal of andere sites. Daar steek je veel van op.
https://onzetaal.nl/taalloket/aanhalingstekens-en-leestekens

Rustig adem ik en probeer deze onder controle te krijgen. ---> De zin klopt op deze manier niet. Waar slaat "deze" op in de zin? Misschien: Ik probeer mijn ademhaling onder controle te krijgen.

De klok rechtsboven aan de muur, geeft 14 uur 10 minuten aan.  ---> ik ben in je verhaal niet zo gecharmeerd van de schrijfwijze van de tijd. Het leest storend, vind ik. Mooier is naar mijn idee de tijd te noteren als 14.10 uur of: tien minuten over twee. Maar dat is persoonlijk. "uur" en "minuten" zijn iedere keer weer twee woorden. Bij een woordrestrictie is dat wel een dingetje, vind ik.

rubberhandschoenen  ---> dit zijn twee woorden, maar bij rubber handschoenen zie ik eerder tuinhandshoenen of andere werkhandschoenen voor me. Misschien beter: wegwerphandschoenen?

alles komt en gaat in de mond. ---> de mond klinkt alsof je het over iemand anders hebt. Jij bent degene in de stoel, ik zou dan eerder zeggen: ... in mijn mond. Dat geldt ook voor de kaken, de wangen, de vingers. Het zijn jouw kaken, jouw wangen en jouw vingers. 

Het voelt alsof de kroon te hoog is.
De handen worden geschud en ik sta buiten, het is 14 uur 43 minuten.

Het eind wordt voor mij hiermee te snel afgeraffeld. De zin dat de handen geschud worden volgt voor mij te snel op de opmerking dat de kroon te hoog is. Ik mis daar nog iets tussen.
 

Hallo Fief, heel erg bedankt dat je de moeite neemt om mij te helpen om kritisch te gaan schrijven. Je hebt helemaal gelijk nu ik het verhaal(tje) teruglees. 
Ik zal proberen het volgende verhaal mij aan de aandachtspunten te houden. Nogmaals dank je wel voor je eerlijkheid.

Groeten,

Ruud

Je hebt nog een paar dagen om je verhaal aan te passen met de knop "bewerken" bovenaan je verhaal.

Ohhh dat wist ik nog niet.

Jakkes, de tandarts. Ik moet nog steeds een afspraak maken... Goede setting, ik mis inderdaad wel iets van een clue, wending of verassing op het einde. Het mag best extreem worden.

Bijvoorbeeld als je kroon zetten vervangt door een kies verwijderen. Dan kan de HP netjes op tijd buiten staan en denken: wacht eens, moesten ze niet aan de rechterkant een kies verwijderen??? Het hoeft zeker niet dit te zijn, dit is slechts een voorbeeld. :) Leuk geschreven verder. 

Hoi Ruud, je hebt je tekst aangepast. Kijk er nog eens goed naar. Ik mis ook nog een eigen bedachte titel. Het idee van Robin is wel een goede. Het zou je verhaal wel spannender maken. Behalve dat de behandeling langer duurt dan je hp had gehoopt, gebeurt er niet veel spannends of interessants.

Spiegeltje, tangetje, blaasapparaatje, en gaat in en uit mijn mond. ---> deze zin klopt zo niet.

14.17 uur, de verdoving doet zijn werk, ik voel getintel, een goed teken.  --> Ik zou achter de tijd een punt zetten. 
14.17 uur. De verdoving doet zijn werk, ik voel getintel; een goed teken. 

‘Meneer Boomgaard, de kroon is geplaatst. Wilt u nog een paar keer uw kaken op elkaar zetten, een beetje klapperen zeg maar?’                   ‘Voelt het goed?’ ik knik en het doek met spullen worden van mijn borst gehaald.

Het aanhalingsteken achter het vraagteken mag weg. Ook de spaties die erna komen en het aanhalingsteken voor Voelt. 

‘Voelt het goed?’ ik knik en het doek met spullen worden van mijn borst gehaald. ---> ik moet met een hoofdletter. Worden moet wordt zijn, het doek (met alle spullen) wordt van mijn borst gehaald.

Goedemorgen, bedankt voor de reacties en tips. Het is zeker spannender als er wat meer gebeurd, een wending gegeven gaat worden om het verhaal smeuïg te maken. Ik zal er opletten.

Groeten ,

Ruud

Ook al verloopt de behandeling volgens het boekje, er is wel een spanning aanwezig in jouw verhaal. Ieder moment vraag ik me als lezer toch af, zal het goed gaan. Goede setting uitgekozen omdat het van zichzelf bij de meeste lezers spanning oproept en heel herkenbaar is. Gerustellend dat het goed verloopt behalve het spugen door de verlamming. Een heel kleine tegenslag is soms voldoende.