#517 Eiland

Mooi verhaal en een mooi slot. 

Dank voor je reactie Ruud. Het voordeel van daar even op antwoorden is dat ik weer bovenaan in de rij sta, want met bijna een volledige nieuwe crew aan boord, wordt dat wel ingewikkeld, merk ik :)

Fief wees er ook al op. Voor alle nieuwelingen onder ons: we reageren alleen op de inzendingen van de laatste opdracht om te zorgen dat die niet naar onderen verdwijnen. Liever dus ook geen reactie meer van de auteur zelf na dinsdag als de nieuwe opdracht is gepost. Gewoon laten gaan. En als je instuurt voor feedback, help anderen dan ook door op hun verhalen te reageren. Daarvoor zitten we allemaal op dit forum. Het is een mix van de goede gewoonte die is ontstaan en deze post van de regels.

Wat een gruwelijk einde zeg! Goed bedacht. Ik kan je even niet volgen bij zin 2 over het breedste stuk, terwijl je in zin 1 zegt dat dit de totale afmetingen zijn van het eiland? Groet, RifkaB 

Ook dank voor je reactie Rifka. Een eiland is niet overal even breed, was mijn beeld, dus elders haal je de achtennegentig passen niet, maar slechts zeven ofzo. Dank, dat is typisch zo'n auteursdeformatie :)

Hallo,

Ik vond het een goed verhaal en het thema komt overduidelijk naar voren. Omringt door water en dood gaan door dorst, het heeft een zekere ironie. Goed gedaan.

Voor mij persoonlijk; ik voelde wel alsof de emotie en de situatie niet helemaal overeenkwamen. De situatie is van begin tot het einde hopeloos. Het personage gaat dood binnen maximaal enkele dagen. Ik zelf (maar kan aan mij liggen) voelde die wanhoop niet tot bijna het einde. Misschien als je was begonnen met het stuk dat je zout water niet kan drinken, in plaats van afmetingen van het eiland. Dan doordrenk je het verhaal met wanhoop. Een andere optie is natuurlijk om hem in het begin hoopvol te laten zijn. Misschien komt er een boot langs? (In het echt, of misschien hoopt het personage dat).

Wat denkt je personage over dat hij dood gaat? Natuurlijk is het balen, maar waarom?  Wil die nog dat hij aan iemand excuses kan aanbieden? Heeft hij een ring op zak die hij had gestolen en terug wilde geven?  

Het kan vanalles zijn, maar ik denk dat eén of twee van dergelijke gedachtes de lezer meer het gevoel dat er iets verloren gaat. Een leven te vroeg voorbij. We (de lezers) bedenken er zelf wel van alles bij. Nu... en dit klinkt vast lullig... vond ik het vervelend voor hem maar maakte me het verder niet zoveel uit.

Ik weet niet of bovenstaande logisch is en of andere mensen het hiermee eens zijn. Hoe dan ook, waar ik mee begon is zeker waar; ik heb je verhaal met plezier gelezen en zoals bovenstaande laat zien heb ik er ook over nagedacht. :) Dat is altijd een goed teken.

Dit personage wanhoopt niet maar gaat stappen tellen. Dat maakt het een interessant personage voor mij. Hij blijft helder nadenken tot het einde nadert en hij gaat hallucineren. Zo las ik het. Ik vind het beeldend en bedachtzaam geschreven. Niet iedereen is hetzelfde of schrijft hetzelfde. De één schrijft meer emotioneel, de ander verstandelijker. Gelukkig maar want zo is er voor ieder wat anders te lezen, waar je voorkeur naar uit gaat.

Dank voor je review Robin. Als ik het zout water al eerder had geïntroduceerd, had ik een hoop van de opbouw weggegeven denk ik. Die biebboeken is een goede vondst, van het soort onderkoelde gedachte die ik best kan toevoegen, dank.

Dank voor je reactie Odile. Ik heb eerder best moeite gehad met je soms korte commentaar, maar hier pinpoint je een aantal stijlkenmerken die je al dan niet herkent in de tekst en daar heb ik wat aan.