#517 Heimwee
Te druk, veeleisend, hopeloos en koud. Dat was hoe ze deze plek zou beschrijven.
In de dertig jaren die ze op aarde leefde, heeft ze altijd een droom gehad. De droom om ergens anders te zijn. Mensen vond ze maar egoïstische wezens. Ze ervaarde bijna elke minuut het gevoel van heimwee. Alsof ze hier niet thuishoorde. Ze kon zich maar moeilijk verbinden. Hoe ouder ze werd, hoe meer ze de negativiteit voelde opbouwen.
Ze opent haar ogen en ziet een eindeloze leegte met tussendoor kleine lichtpuntjes. Ze knijpt haar ogen samen en ziet de aarde. Ze kijkt om zich heen en roept: ‘Hallo, is daar iemand?’ Natuurlijk krijgt ze geen reactie. Ze is alleen. Is haar droom dan eindelijk uitgekomen? Vraagt ze zich af. Ze gaat liggen op de koude ondergrond. Als ze haar ogen sluit geniet ze van de rust. Ze voelt in haar broekzak en vind haar muziekspeler. Ze luistert naar de muziek, ze heeft nooit meer nodig gehad dan haar muziek. Uren gaan voorbij, dagen gaan voorbij, weken gaan voorbij.
Het lege gevoel begint te branden in haar buik. Ze wilt niet toegeven dat ze mensen mist, hier is ze te koppig voor. Toch kan ze er niet meer omheen. Wilt ze wel echt alleen zijn? Op een andere plek? Zelfs op een andere plek voelt ze weer de slopende heimwee. Misschien waren de mensen toch niet het probleem. Dan komt er een rond voertuig aanvliegen en landt naast haar. ‘Ga je mee, terug naar huis?’ Klinkt de stem die uit het voertuig komt.
Mooi beschreven, de…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Mooi beschreven, de eenzaamheid en het niet bij mensen willen zijn, maar toch ook niet alleen willen zijn...
Sweetfruit, ik snap het niet…
Lid sinds
1 jaar 4 maandenRol
Sweetfruit, ik snap het niet zo goed. Duidelijk is de HP een getroubleerd persoon. Zoekend, twijfelend, negatief, afwijzend. Maar waar is ze? Op de maan, in een andere dimensie, ergens anders? Is ze gebracht, gegaan? Waarom hier? Is ze dood? Wat is dat voertuig, wat is die stem? Er zit ws. een hele wereld, beleving en uitleg achter en ik ben heel erg van het weglaten in teksten, maar dit is me teveel onduidelijkheid, teveel interne gedachten van de hoofdpersoon. Je raakt me daarmee kwijt, helaas.
@Raymond Uppelschoten Het…
Lid sinds
5 maandenRol
@Raymond Uppelschoten Het was in eerste instantie inderdaad de bedoeling dat ze op de maan zou zijn. Toen ik het verhaal schreef merkte ik dat de focus ergens anders heenging. Toen dacht ik, ik laat de mensen zelf invullen op welke planeet ze is. Dus heb ik de beschrijving van de plek verder achterwege gelaten. Maar je hebt gelijk, te veel details van het verhaal zijn weggelaten, hier kan ik de volgende keer op letten. Dank voor je feedback!
Ik had in eerste instantie…
Lid sinds
4 maanden 1 weekRol
Ik had in eerste instantie ook niet door dat het zich op de maan afspeelde, maar je laat het nu aan de lezer over.
Hoi Sweetfruit, een…
Lid sinds
4 maanden 3 wekenRol
Hoi Sweetfruit, een bijzonder verhaal. Als je meer woorden tot je beschikking zou hebben kan er zeker iets moois uitkomen. Nu voelt het nog een beetje als een eerste kladversie van een groter bouwwerk. Qua stijl en interpunctie valt er ook nog wel winst te boeken, maar ik zou zeker zeggen: gewoon doorgaan. Groet, RifkaB
Ik ben pas begonnen met…
Lid sinds
5 maandenRol
Ik ben pas begonnen met schrijven dus ik ben nog aan het oefenen, uitproberen en onderzoeken om te kijken welke stijl bij mij past. Hopelijk door te oefenen kom ik uiteindelijk een stuk verder. Dankje voor de feedback!
Je kunt meerdere kanten met…
Lid sinds
18 jaar 3 maandenRol
Je kunt meerdere kanten met dit verhaal op. Je kunt er een monoloog van maken waarbij je juist alleen haar beleving en gedachten aan het woord laat en je kunt inderdaad een andere kant op van meer beschrijving hier en daar van het landschap. Denk ook aan handelingen, wat doet ze? Door middel van de beschrijving kun je ook gevoelens kwijt. Het gaat er dan om hoe je het landschap beschrijft: troosteloos of opgewekt bijvoorbeeld. Een goed begin!