# 517 Een ontlastende verklaring
Na drie dagen alsmaar stijgen, ben ik op de bergkam aangekomen. Wat er vanaf het dal uitzag als een scherpe rand, blijkt bovenop een rotsige vlakte te zijn van meters breed. De wind waait hard en fluit in mijn oren. Als grote wattenschijven liggen her en der wat plakken sneeuw. Ik steek mijn vinger erin en lik het af.
Naast een groot rotsblok bevrijd ik mezelf van mijn zware backpack. Met mijn ogen dicht rust ik daar even, uit de wind en in de zon, tot ik buikkrampen voel.
In de natuur mijn darmen ledigen is altijd een probleem geweest, doodsbang ben ik om juist op dat moment gezien te worden door anderen.
Eens heb ik met een groepje wandelaars gelopen, waarbij één man mooie plekken om zich te ontdoen van ‘onnodige ballast’ altijd met veel bombarie liet zien. Een door de bliksem afgeknakte, holle boomstam was zijn absolute favoriet. Hurkend leunde hij met zijn rug tegen de bast en deponeerde zijn behoefte in het overgebleven stammetje. Zijn hond Rover dartelde er nieuwsgierig omheen. Ik vond het zowel afschuwelijk als een openbaring dat je er ook zo losjes mee kunt omgaan.
Ik beslis over het plateau te lopen om te kijken of er een afgezonderd plekje is. Alsof ik hier toch nog iemand tegen zou kunnen komen. Ietsje hoger dan wat nu ‘mijn’ rotsblok is, vind ik het. Twee platte stenen met een spleet ertussen nodigen me uit om op elk van hen een bil te laten rusten. Ontspannen watervalletjes tellend, raak ik van mijn buikkrampen af.
Ik schrik op van een natte neus tegen mijn WC-papier.
Een hond? Wat doet die nu hier? Hij lijkt op…
“Róóóverrrr, waar ben je?”.
Angst valt over me heen, ik sta haastig op, struikel, val op m’n knieën met mijn broek op de enkels.
“Róóver!”.
Te laat, shit, shít!
“Hee, wat…Marie? O Jee, hahahaha!”
Geweldig! Dit is echt…
Lid sinds
1 maand 2 wekenRol
Geweldig! Dit is echt dolkomisch. Vanaf het eerste moment voel je hem aankomen; oooh nee. Oh, nee, oh nee, toch niet... Jawel; daar heb je die man!
Het stuk werkt ook precies goed met de lengte. Het voelt goed afgerond, ipv een mini-scene uit iets groters.
Als ik zou moeten muggenziften "De wind waait hard en fluit in mijn oren. " ik denk dat "de wind fluit in mijn oren" hier net iets sterker is, de lezer verbeeld zich zelf dat het hard waait. Dit is niet om woorden te besparen, maar legt net iets meer de nadruk op de sensatie (van dat gefluit) dan beschrijving. Dit is echter in miniem detail en waarschijnlijk gewoon mijn voorkeur.
Tot slot; dit is best een heftig thema, leuk dat je er zoiets luchtigs van heb weten te maken. :)
Ja, leuk, heel beeldend…
Lid sinds
1 jaar 1 maandRol
Ja, leuk, heel beeldend. Mooie afwisseling van beschrijving, actie en flashback. Eén opmerking over de "angst valt over me heen"... Ik vind "valt" hier minder passen, zou kiezen voor "schiet door me heen" oid en het vallen zelf aan de HP laten :)
Wanneer een rugzak toch een backpack is geworden, houdt me nog wel bezig...
Hi Robin en Raymond, leuk om…
Lid sinds
2 maandenRol
Hi Robin en Raymond, leuk om jullie reacties te lezen en dat jullie het geschrevene kunnen waarderen. Toch een beetje spannend om met een poep-piesverhaal te komen, ik was bang dat het te voorspelbaar en flauw was. De twee zinnen die jullie aangeven: helemaal mee eens, was beide mooier geweest het zo te doen.
O en sinds ik begon met meerdaagse tochten lopen (dat is nu 25 jaar geleden) werd mijn rugzak ineens een backpack :)
Hi Robin en Raymond, leuk om…
Lid sinds
2 maandenRol
Hi Robin en Raymond, leuk om jullie reacties te lezen en dat jullie het geschrevene kunnen waarderen. Toch een beetje spannend om met een poep-piesverhaal te komen, ik was bang dat het te voorspelbaar en flauw was. De twee zinnen die jullie aangeven: helemaal mee eens, was beide mooier geweest het zo te doen.
O en toen ik begon met meerdaagse tochten lopen (dat is nu 25 jaar geleden) werd mijn rugzak ineens een backpack :)
Hoi AnnekeTanneke, Grappig…
Lid sinds
6 jaar 6 maandenRol
Hoi AnnekeTanneke,
Grappig verhaal. Waar je voor vreest gebeurt ook. Goed uitgewerkt.
Hoi AnnekeTanneke, leuk…
Lid sinds
1 maand 3 wekenRol
Hoi AnnekeTanneke, leuk bedacht en geschreven, je voelt m aankomen ;))
Ook over dit verhaal ben ik…
Lid sinds
18 jaarRol
Ook over dit verhaal ben ik enthousiast, heel beeldend en actief ook wat gedachten betreft. Werkt het voor jou goed om vanuit een omgeving te schrijven? Ik vind dat dit verhaal dit bevestigt. Het is goed om naar adviezen over stijl te kijken, maar bepaal zelf jouw eigen stijl.