#517 Survival

Spannend verhaal, en die twist op het einde zag ik niet aankomen. Leuk gedaan. Gezien de eerste zin zou het ook nog een hallucinatie kunnen zijn...

Het voelt wel erg vreemd dat hij zijn vriend en reisgenoot op een vlot legt en naar wie weet waar laat afdrijven in zijn eentje terwijl hij zwaargewond is. Zou hij niet eerder met hem meegaan of op een of andere manier hulp inroepen? Als Jason overleden was zou ik het dan weer wat begrijpelijker vinden dat hij hem met een vlot wegstuurt. 

Samen met zijn klimmaat Jason waren ze aan deze barre tocht begonnen. --> was hij

Ik sluit mij aan bij de opmerkingen van Dreaming. Ook ik vond de wending aan het eind goed gevonden,

Hoi Dreaming en Job,

Bedankt voor jullie reactie. Mijn bedoeling was om een absurde, over de top survival rambo neer te zetten. Deze wannabe actieheld is zeker geen zorgzaam type ;)

Hi Jurrit, gelachen om het einde, leuk gevonden. Hoeveel geïsoleerde plekjes zijn er nu helemaal op de wereld? Op de echt barre overlevingstochten laten ze hun vrienden wel achter, maar wel vreemd om je vriend op een vlot weg te duwen als er ook touringcars kunnen rijden vlakbij :)

Hoi Jurrit, leuk gevonden!

Me aansluitend bij de vorige opmerkingen, heb ik nog een aanvulling over deze passage: "Totale eenzaamheid en stilte wachten op hem. Hier leeft hij voor."

Deze 2 zinnen zijn in de tegenwoordige tijd geschreven, de rest allemaal in de verleden tijd. Ik verwachtte dat je vanaf dat punt de switch naar het heden zou maken, maar je springt toch weer terug naar de verleden tijd. Dat maakt dat je als lezer wat gedesoriënteerd in de tijd raakt. Alles in de verleden tijd schrijven geeft mij wat minder het gevoel dat ik bij het verhaal aanwezig ben. Verder leuk om te lezen!

Hoi AnnekeTanneke,

Leuk om te horen dat je hebt gelachen om het einde. Dat was ook wat ik hoopte te bereiken.

Hoi RifkaB,

Bedankt voor je commentaar. Ik heb de twee zinnen aangepast naar de verleden tijd. Ik heb getwijfeld of ik het verhaal in tegenwoordige tijd zou schrijven, uiteindelijk heb ik gevoelsmatig toch voor de verleden tijd gekozen. Ik twijfel nog steeds of dat een goede keuze was.

Dag Jurrit, leuke wending inderdaad, die me doet denken aan de twists in klassieke Benny Hill-scenes uit de jaren zeventig (en dat verraadt mijn leeftijd). Echter, als je bedoeling was een absurde, over the top held neer te zetten (zoals je antwoordt) die beleving heb ik nu niet. Het leest voor mij als een vrij conservatief geconstrueerd verhaal. Misschien wil je de teksten van @TonyCoppo lezen, die heeft zich op dit forum vaak getoond als een meester van het absurdisme, qua snelheid, overdrijving en wendingen. Niettemin graag gelezen, natuurlijk.

Die vt/tt worsteling herken ik, overigens. Ik heb hier ook geleerd/gekozen voor meer tt...

Hoi Raymond,

Dankjewel voor je commentaar. Jammer dat het absurde, over de top niet goed over is gekomen. Dat is wel de kern van het verhaal. Als dat niet duidelijk is verwatert ook het contrast met de twist op het einde. Fijn dat het wordt gemeld, dan kan ik daar op letten.

Hoi Jurrit, volledig in de vt is ook een prima keuze hoor. Ben nu een boek aan het lezen dat ook geheel in de vt is en dat werkt ook prima. 

Ik ben enthousiast over dit verhaal. Het heeft veel beeld, handeling en ik leef mee. Dit ligt je goed en jammer dat het niet absurd overkomt zoals jouw bedoeling was. Zo zie je maar dat een absurde sfeer neerzetten nog knap lastig is. Het ligt hem niet in het overdrijven en soms als een schrijver denkt te overdrijven komt het nog geloofwaardig over. Dit is het geval bij dit verhaal. Het ligt eerder in spelen met bijvoorbeeld de geloofwaardigheid of met contrasten. Misschien zijn daar meer woorden voor nodig dan 300.

Hoi Odile,

Dankjewel voor je mooie commentaar. Het is zeker niet makkelijk om je bedoelingen goed in het verhaal te verwerken. Gelukkig hebben we dit forum om daarop te kunnen oefenen :)