#512 zonnetje in huis

Hoi RG,

IK heb het met plezier gelezen en ik snap wat je wil bereiken. De plottwist is er, alleen is de balans een beetje weg. Het eerste deel zit vol details en is beeldend beschreven. Ik zag het helemaal voor me, maar de laatste alinea komt afgeraffeld op me over. Wellicht is driehonderd woorden te weinig voor dit verhaal.

Grtz,
Taco

Hoi Ragecorp, dit is een mooi ingetogen verhaal. Ik zie de opa zwoegen met het hout en het verdriet dat hij heeft. Waar ik wel wat op haakte, is dat bij het lezen van al het werk ik eerder aan een kistje dacht dan een doosje. Ik zie niet goed voor me hoe je van een eikenhouten plank een doosje maakt.  
Ik volg Taco in zijn reactie over het einde. Daar kwam je woorden te kort. Als je in het begin de zinnen iets strakker schrijft, hou je aan het einde woorden over om dat verder uit te werken.
Je beschrijft nu bijvoorbeeld in twee zinnen hoe strak het doosje is geen geworden "geen naad of kier te bekennen" en "er was geen onvolkomenheid te zien". Dit kun je ook in één zin zeggen.

van de boom waar hij vroeger op speelde  ---> volgens mij speel je in een boom (beter nog, je klimt in een boom) en niet op een boom, tenzij het een omgevallen boom is.

Hij streelde het hout en voelde de grove structuur met zijn acht vingertoppen.  ---> ik zou "zijn" weghalen. Nu lijkt het alsof opa maar acht vingers had. 

Het oude verweerde laagje was weg en het was glad als nieuw, alsof de jaren er af waren gesmolten. ---> de zin leest mooier: Het oude verweerde laagje was weg en zo glad als nieuw, alsof de jaren eraf waren gesmolten. 
er af moet eraf zijn.

Nu was het tijd voor het moeilijkste, het meeste werk en het zwaarste van het project, het versieren van het object. ---> de komma achter project moet een dubbele punt zijn. Je verklaart daarna namelijk wat dat moeilijkste, meeste en zwaarste werk is.

Met kundig snijwerk, sneed hij er een zonnetje op,  --> met snijwerk komt het niet op het hout, maar erin. Hij sneed er dus een zonnetje in. Misschien is kerven een beter woord.

Hij dacht voor wie die bestemd was, zijn kleindochter, zijn stralende kleindochter, een brok leven vol vreugde en de meest aanstekende lach die je ooit had gehoord, overal waar zij ging werd de wereld een verlichte, mooiere plek.  --> als je deze zin opdeelt in drie zinnen, komt het naar mijn idee beter binnen. Nu is het erg lange zin. 
Hij dacht voor wie die bestemd was ---> Hij dacht aan degene voor wie het bestemd was.

Ze zochten samen een mooie plek in de kamer, een waar het snijwerk duidelijk te zien was, rust zacht Lotte..  ---> mooier leest het:
Ze zochten samen een mooie plek in de kamer, één waar het snijwerk duidelijk te zien was. Rust zacht Lotte. 

Hoi Shalindra ik vind het een mooi verhaal. Het is wat Taco zegt, misschien een te groot onderwerp voor 300 woorden. Daar had ik ook last van in mijn verhaal. Wel goed om te oefenen. 

Dank je wel voor de feedback! Ik waardeer dit enorm!

Enorm genoten van dit verhaal waarin ik echt een beeld krijg van zowel de opa als van Lotte, door middel van het werk aan het hout krijg ik een gevoel van warmte en liefdevolle aandacht. Ja, misschien een verhaal dat meer van deze woorden verdient maar dit is wel mooi.