#508 Wachtlijst

Heftig verhaal, Dreaming, vooral door die laatste zin. Je verhaal geeft de "pijn" van het wachten luid en duidelijk weer. Hopelijk niet uit eigen ervaring beschreven, zo leest het namelijk wel.

Vanochtend werd ik wakker met een verdriet dat groter is dan mij  --> mij moet ik zijn

Hoi Dreaming, 

Erg pijnlijk, zo vat ik je verhaal kort en krachtig samen. Je beschrijft de fysieke en mentale pijn namelijk erg goed, met precies genoeg detail om het niet te 'simpel' , maar ook niet te overdreven te laten lijken. En dan komt er nog eens bovenop dat de hele situatie vanuit een meer objectief perspectief ook erg pijnlijk is. Moeten wachten op zorg die zo hard nodig is, dat idee alleen al doet zeer, laat staan voor degenen die het meemaken. 

De slotzinnen zijn misschien nog wel het pijnlijkst: wel tien hele minuten.  Alsof je in je handjes mag knijpen. Gezien de omstandigheden misschien wel, alhoewel het idee dat die zinnen 'bij elkaar horen':  "Ik mag van geluk spreken dat er nog iemand tien minuten tijd voor me heeft." Dat zou gewoon geen uitspraak mógen zijn. En dan nog de GGZ ook. Als je die nodig hebt ben je ongelooflijk kwetsbaar. Wachten is op zichzelf al een kwetsbaar iets en hoe je personage het dan meemaakt...

Je verhaal en de bijbehorende schrijfstijl was erg zwaar om te lezen, en hoe cru dat misschien ook klinkt gezien het onderwerp, was dat erg passend en zelfs fijn. Het komt niet vaak voor dat iets kwetsbaars ook zodanig wordt geschreven in deze mate. Mijn dank en complimenten dat je dat toch hebt aangedurfd. 

Groet, 

Nadine
 

Hai Dreaming, iedere regel schreeuwt wanhoop en angst zonder sentimenteel te worden. Goed gedaan. Er is wel een ding dat ik niet begrijp. Over vijf maanden kan je terecht voor een intake gesprek en dan hoop je dat ze je niet doorsturen naar een andere instelling. Bij mijn weten wordt je behandeld bij de GGZ waar je de intake hebt. Iedere instelling heeft daarvoor genoeg in huis. Chapeau.

Bedankt voor jullie reacties, ik word er helemaal blij van. 

@Fief: dankjewel. Ik merk dat ik geen duidelijk antwoord kan geven op je vraag of het vanuit eigen ervaring is. Dat was niet mijn insteek toen ik het schreef, mijn eerste inspiratie was de huidige situatie rondom de steeds langere wachtlijsten in de GGZ. Het depressief zijn, moeten wachten op hulp en niet de juiste hulp krijgen heb ik echter wel zelf meegemaakt, daarom kan ik het zo opschrijven denk ik. Dus het korte antwoord is: nee en ja.

@Nadine: bedankt voor je uitgebreide reactie en mooi om te lezen dat de schrijfstijl die ik gekozen heb passend is, al is het wat zwaar.

@John Doe: dankjewel. Doorsturen naar een andere instelling komt inderdaad niet vaak voor als je bij een grotere GGZ-instelling aangemeld bent. Naar een andere afdeling dan weer wel: je bent aangemeld bij stemmingsstoornissen, maar we denken toch dat u eerst bij verslaving moet zijn, of je bent aangemeld bij de afdeling angststoornissen maar wij denken toch dat het autisme is. En dan begint het circus weer opnieuw...