Lid sinds

2 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker

#501 Spijt

Ze wordt wakker en kijkt gedesoriënteerd om zich heen. Juist, ze was in een bos, ze ziet bomen, struiken en kabbelend beekje. Dan ziet ze een bewusteloze, knappe man liggen voor haar voeten naast een uitgebrand kampvuur en een groen tentje.
Wat was er gebeurd peinst ze.
Dan schiet het haar te binnen, het leek zo logisch gisteren, toen ze nog een wesp was. Een vervelende indringer die het lef had om in haar leefgebied te kamperen, ze had hem meerdere keren gestoken in zijn enkel, ze ziet de dikke, opgezwollen plekken nog zitten.
Maar nu ze zelf een mens is, met vleeskleurige, lompe armen en benen voelt ze spijt, spijt dat ze hem heeft aangevallen.
Ze moet hem redden denkt ze, maar hoe?
Dan denkt ze aan de weg, waar mensen in een soort uitgeholde boomstammen overheen schuiven, vaak is ze over die weg gevlogen. Ze haast zich naar de weg, eerst kruipend op handen en voeten, daarna zwalkend op die twee onhandige benen. Bij de weg wappert ze met haar armen, meerdere boomstammen passeren, knipperend met dat aantrekkelijke kunstlicht, dan stopt er een boomstam met een bejaard echtpaar erin.
‘Meid, je bent poedelnaakt!’ roept de vrouw, ze stap uit en slaat een deken om haar heen.
Hakkelig roept ze, ‘Help, daar!’ en ze wijst richting de tent.

In het ziekenhuis zegt een agent vriendelijk, ‘Het zijn wespensteken, het is niet jouw schuld.’
Hij weet niet wat ik weet denkt ze. Dikke tranen lopen over haar wangen, het voelt hetzelfde als het laten vloeien van gif uit angst of frustratie toen ze nog een wesp was.’
Dan wordt de man wakker en glimlacht hij naar haar en ze voelt hetzelfde geluk als toen ze gisteren nectar haalde uit die prachtige, wilde marjolein in het bos.

 

Lid sinds

2 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker

Zo te lezen is deze wesp er behoorlijk op vooruit gegaan, ondanks een schuldgevoel! Uitgeholde boomstammen vind ik vanuit het perspectief van de wesp goed gevonden. Leuk verhaal.

Dialogen of gesproken zinnen lezen prettiger als je ze op een nieuwe regel zet. Als je 'de agent zegt', komt er na zegt een dubbele punt --> De agent zegt: 'kom mee.'

Persoonlijk gaat mijn voorkeur uit naar het vermijden van de dubbele punt -->  'kom mee,' zegt de agent.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Ik vind het een leuk verhaal. Het kan wel nog iets sterker, denk ik. Je vertelt veel, waardoor ik als lezer niet zo hard hoef te werken en ook wat op afstand blijf. Het aloude show don't tell, zeg maar.

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Luplus, ik vind de invalshoek erg origineel, maar dat de eerste emotie van een in een mens veranderde wesp spijt is, daar heb ik wat moeite mee. Ik heb het idee dat je het iets makkelijker leesbaar kunt maken door hier en daar de interpunctie aan te passen. Vaak gebruik je een komma waar een punt en een nieuwe zin i.m.o. logischer zouden zijn.
Wel een leuk uitgangspunt voor een romcom, trouwens :-)

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Lupulus, het is een mooi verhaal. In tegenstelling tot KingCharles zie ik niet hoe je auto's met uitgeholde boomstammen kunt vergelijken. De wesp is bekend met mensen. Ik zou eerder de vergelijking met blikjes frisdrank/ bierblikjes maken. Daar komen ze vaak op af.

Wat was er gebeurd peinst ze.  ---> was moet is zijn (het verhaal staat in de tt) en achter gebeurd hoort nog een komma. "peinst ze" zou je ook weg kunnen laten. Met een vraagteken achter gebeurd snapt de lezer dat ze het zich afvraagt.

Ze moet hem redden denkt ze, maar hoe?   ---> achter redden hoort nog een komma. Ook hier kun je "denkt ze" weglaten. Het verhaal is vanuit de wesp geschreven. Het staat niet tussen aanhalingstekens, dus ze zegt het niet hardop, de lezer snapt dan wel dat ze het denkt.

In het ziekenhuis zegt een agent vriendelijk, ‘Het zijn wespensteken, het is niet jouw schuld.’   ---> achter vriendelijk hoort een dubbele punt in plaats van een komma.

Hij weet niet wat ik weet denkt ze. ---> achter weet hoort nog een komma.

toen ze nog een wesp was.’  ---> het aanhalingsteken achter was met weg.

Dan wordt de man wakker en glimlacht hij naar haar en ze voelt hetzelfde geluk als toen ze gisteren nectar haalde uit die prachtige, wilde marjolein in het bos.  ---> twee keer in de zin als opsomming leest niet lekker. Ik zou van de tweede "en" een komma maken. Bovendien mag "hij" na glimlacht weg. 
Dan wordt de man wakker en glimlacht naar haar, ze voelt hetzelfde geluk als toen ze gisteren nectar haalde uit die prachtige, wilde marjolein in het bos.

het voelt hetzelfde als ---> deze uitdrukking gebruik je in twee zinnen achter elkaar. 

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Prachtig verhaal en ik voel me echt verbonden met de wesp. Iets dat ongeloofwaardig is geloofwaardig maken is knap! Dat komt doordat we stappen doorgaan die zij ervaart als mens die eerst wesp was, de beelden die je toont. Dit verhaal is meer plotgedreven dan de andere verhalen.