Op deze ochtend waarop de zon door de wolken probeert te breken lig ik met honderden broertjes en zusjes op de organische afvalberg achter de boerderij. Binnen niet al te lange tijd komen we uit de eieren en kunnen we ons voeden met het afval. Als we dan genoeg hebben gegeten kruipen we in onze cocon waarin we ons transformeren tot een volwassen vlieg. Maar… wat is dit? In plaats van poten en vleugels ontwikkel ik tot mijn verbijstering armen en benen. Mijn hart klopt als een razende in mijn lijf. Hoe kan dit? In paniek probeer ik uit de cocon te breken.

' Wacht, pas op, ga achteruit, ‘roept de boer met overslaande stem. ’Je weet niet hoe dit afloopt.’
Zeven mensen verspreiden zich in een grote cirkel om de gigantische cocon die sinds drie dagen op het land ligt. De cocon kraakt en schudt heen en weer. Een scheur begint zich af te tekenen.
‘Als er een vlieg uitkomt is dit een grote ontdekking, ‘roept een grote man met een bril op.‘ wat er ook gebeurt, zorg ervoor dat ie blijft leven.’
De boer trilt over zijn hele lichaam en schreeuwt.’ Het is mijn land. Als dat beest aanvalt schiet ik hem dood. ‘
Om zijn woorden kracht bij te zetten schoudert hij het geweer en richt op de geelbruine cocon waarbij de scheur nu steeds groter wordt.

Mijn vingers voelen raar aan en bloed raast door mijn aderen. Mijn lijf ligt in een dikke kleverige vloeistof die nu snel naar buiten begint te sijpelen door de ontstane scheur. Zonlicht prikt naar binnen en ik bereid me voor op een harde val. Opeens breekt de cocon in tientallen stukken die alle kanten opvliegen. Ik lig op een berg rottend afval, rol er af en val op mijn kont. In paniek spring ik overeind en probeer stinkend vocht uit mijn ogen te wrijven. Om me heen is de chaos compleet. Mensen rennen door elkaar heen, besmeurd met stukken van de schil en rottend afval. Het gezicht van de boer zit ook onder het struif en viezigheid.
‘Blijf staan, ‘roept iemand en probeert me tegen te houden. Hij slaagt er niet in mijn glibberige naakte lijf vast te houden en het lukt me in een sloot te springen waar nog een klein laagje water in staat. Ik haal opgelucht adem en blijf een uur doodstil liggen. De zon gaat onder. Mijn maag schreeuwt om voedsel. Ik kruip voorzichtig op het gras en ga op zoek naar afval of dode dieren.