‘De vijfhonderdste opdracht!’
Ze probeert de stem in haar hoofd te negeren. Geen tijd, haar tweede manuscript moet naar de drukker en ze wil nog het een en ander checken.
‘Waarom?’ zeurt de stem. ‘Je hebt alles al honderd keer nagekeken.’
Dat klopt, maar wat als …
‘Laat het los!’
Grrrr! Ze klapt de laptop dicht. Waar zou ze in hemelsnaam over moeten schrijven? Een huwelijk of zoveel dienstjaren? Afgezaagd!

Gedurende de dag blijft het knagen. Ze schreef al met zoveel opdrachten mee, waarom deze niet? Zoekend naar inspiratie leest ze de verhalen die al geplaatst zijn, maar de ideeën willen niet komen. Dat is vanaf het moment dat ze lid werd op SOL in 2019 weinig voorgekomen. Wacht! 2019?
Haar profiel onthult nog een bijzonderheid, de datum waarop ze haar eerste verhaal plaatste: 5 april 2019.
‘Bingo,’ jubelt de stem.
Geldt dat als een jubileum, vraagt ze zich af. Zo bijzonder is dat toch niet?

In de opgeslagen mappen loopt ze de verhalen na die ze in die periode schreef, uitdagingen van negenennegentig tot zeshonderd woorden.
De brief aan ome Joop tijdens de coronaperiode was memorabel. Niet omdat de inzending zo geweldig was, maar het bleek de aanleiding voor een bijzondere samenwerking en het begin van een mooie vriendschap. Het uitkomen van haar eerste boek smaakte naar meer.

Nu, vijf jaar later en zo’n tweehonderd verhalen verder, kijkt ze nog steeds iedere week uit naar de opdracht. Ze leest alle verhalen die geplaatst zijn, ook als ze zelf niets geschreven heeft. Vooral de reacties bij de verhalen vindt ze waardevol, die leren haar op een andere manier te kijken naar de creativiteit van de andere forumleden. Haar opmerkingen bij de ingezonden verhalen worden vaak met gemengde gevoelens ontvangen. Ze snapt het wel.
‘Waarom kun je het niet laten?’ zeurt de stem. ‘Is het je eigen streven naar perfectie of de drang om een verhaal nog beter te maken?’

Ze zucht eens diep en herleest de opdracht: een jubileum in driehonderdvijftig woorden. Geen verhaal, maar hopelijk accepteren ze deze mijmering als inzending. Resten haar slechts twee woorden: … en door!