#491 Paarse droom
Silly keek toe hoe Nina zichzelf bewonderde in de spiegel. Ze had haar nieuwste, roze prinsessenjurk aan en wiegde bevallig met haar heupen. Silly was een beetje jaloers. Hij zou graag ook zo’n mooi prinsessenkleed hebben, maar niet in dat Barbiebabyroze, nee, in spiritueel paars, de kleur van koningen en bisschoppen. Daarmee zou hij statig rond paraderen en iedereen zou hem buigend groeten: “Dag, meneer Seagull!” De gedachte deed hem op en neer wippen van plezier, maar ook van zenuwachtigheid, want hoe kon hij aan zo’n jurk geraken?
Aarzelend vroeg hij aan Nina: “Waar zou ik een mooie, paarse prinsessenjurk kunnen krijgen?”
“Dat is gemakkelijk,” antwoordde Nina, “ik krijg al mijn jurken van Suikeroom. Vraag het hem maar.”
Niet zo gemakkelijk, dus, dacht Silly. Nina’s suikeroom was namelijk Luke O’Connell, de steenrijke eigenaar van de Viking Splash tourbussen. Sinds Silly eens een klodder op een van zijn bussen had laten vallen, haatte Luke hem en gooide stenen naar hem als hij te dichtbij kwam.
“Of vraag het aan een van je vrienden,” zei Nina.
Dat was een beter idee. Silly had vele vrienden, die altijd bereid waren hem te helpen. Hij vloog direct naar Aileen Schaap.
“Jammer,” zei Aileen, “ik draag alleen groene, hoopvolle jurken. Daar word ik zo rustig van”.
Silly vloog verder en kwam bij Bridget Mier.
“Jammer,” zei Bridget, “ik raakte altijd verstrikt in een jurk, ik draag alleen nog broeken.”
Silly zuchtte verdrietig. Hij had niet gedacht dat het zo moeilijk zou zijn om een paarse jurk te vinden.
“Waarom ga je niet eens naar Conor Egel?” vroeg Bridget. “In zijn stoffenwinkeltje vind je zeker paarse zijde en Conor is een getalenteerd kleermaker. Hij kan zeker een prinsessenjurk voor je naaien.”
Geweldig idee, dacht Silly en vloog snel naar Conor Egel.
“Jammer,” zei Conor, het geld in zijn kassa tellend. “Ik heb mijn laatste paarse zijde verkocht aan Luke O’Connell. Hij had het dringend nodig voor een speciaal verzoek.”
Luke O’Connell? Dat heeft Nina hem zeker gevraagd, zodat ze mij een paarse jurk kan geven, dacht Silly dankbaar.
Hij vloog vlug naar Nina’s huis en vond haar voor de spiegel. Ze had een paarse prinsessenjurk aan en wiegde bevallig met haar heupen.
“Hoe vind je mijn nieuwe jurk?” vroeg ze, “Gekregen van Suikeroom voor Saint Patrick’s Day.”
“Dat was de laatste paarse zijde,” snikte Silly, “nu kan ik geen paarse prinsessenjurk meer krijgen!”
“Och,” antwoordde Nina, “dan draag je toch gewoon iets anders.” Ze verlegde enkele plooien in de jurk en zuchtte van voldoening.
Tranen van verdriet schoten in Silly’s ogen. Hij weende drie dagen lang om het verraad van zijn beste vriendin. Toen besloot hij: “Vanaf nu is mijn naam niet meer Silly, ik heet nu Revenge Seagull!”
Vanaf die dag vloog hij dag en nacht krijsend over de stad en liet overal dikke klodders vallen: op auto’s, op standbeelden, op zitbanken, maar vooral op zijden jurken van chique dames. De bussen van Luke O’Connell kregen elke dag de volle laag, zodat niemand nog een tour durfde boeken. Luke ging failliet en Nina moest een andere suikeroom zoeken. De burgemeester probeerde met Revenge te onderhandelen, maar kreeg een vette klodder op zijn hoge hoed. Revenge amuseerde zich rot, maar soms dacht hij toch nog weemoedig terug aan die prachtige, paarse prinsessenjurk, die hij nooit verkregen had.
Emily, wat een inventief…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Emily, wat een inventief verhaaltje met goed bedachte dierennamen en karaktertjes. Het is niet omdat Silly een zeemeeuw is dat je zoveel 'lucht' (witregels) in je tekst moet steken. Met een terugloop terwijl je 'shift' indrukt kan je het teveel aan lucht laten ontsnappen. Van mij mag je de titel veranderen in 'The revenge of the seagull' :-)
Hoi Emily. Ik vond het een…
Lid sinds
6 jaar 8 maandenRol
Hoi Emily. Ik vond het een grappig verhaal! Het begint als een duidelijke queeste, die op gegeven moment als een klassiek kinderverhaal aanvoelt (langs alle dieren om iets te vinden), maar de twist geeft het net wat meer jeu. Het had op deze manier ook een bevredigend einde. Graag gelezen!
Een paar dingen nog waar ik wat over struikelde:
- Ik raakte een beetje in de war dat de paarse jurk een cadeau voor St. Patrick’s day was, omdat ik die dag associeer met groene kleding. Misschien kan het een andere gelegenheid zijn.
- In het begin zou het misschien net iets duidelijker zijn om hem meteen Silly the Seagull te noemen. Dan heb ik er ook een beeld bij. Vanuit de opdracht wist ik natuurlijk dat het een meeuw was, en je kan later via het puzzelen wel uitvogelen (haha) dat hij Mr. Seagull is, maar door hem meteen als Silly the Seagull the introduceren maak je het de lezer wel makkelijker. Het is ook wel passend omdat hij later Revenge Seagull wordt.
- Zichtzelf -> zichzelf
- Suikeroom –> hoofdletter is wat mij betreft niet nodig.
- Dicht bij -> dichtbij
Hallo Gi, bedankt voor je…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Hallo Gi, bedankt voor je fijne reactie. Ik heb een beetje ‘ontlucht’.
Hallo Karel, bedankt voor je positieve reactie. Ik heb de typefoutjes verbeterd. “Meneer Seagull” valt al in de vijfde zin, ik hoop dat dit voor de lezer toch vlug genoeg is. Natuurlijk draagt iedereen groen op Saint Patrick’s Day, daarom is het ook zo gemeen van Nina op persé een paarse jurk van de laatste paarse zijde te willen.
Dag Emily Erg fijn verhaal…
Lid sinds
5 jaar 11 maandenRol
Dag Emily
Erg fijn verhaal. Het is erg vertellend geschreven en dat leidt ertoe dat je het als lezer vlot doorleest. Ik vind de band tussen Nina en de eigenaar van de Viking Splash Tour goed gevonden, en dan de zoektocht van de zeemeeuw om een jurkje te vinden, paars en mooi.
Goede twist van het verhaal en het feit dat de meeuw de strijd opneemt tegenover de toeristische attractie en dan nog wint. Silly krijgt geen paarse jurk waardoor het verhaal geen happy end krijgt, maar dat mag natuurlijk.
Johanna
Hallo Emily, ik heb genoten…
Lid sinds
10 maanden 3 wekenRol
Hallo Emily, ik heb genoten van de creatieve insteek! Op het einde ging het wel plots heel snel, vond ik. Een ander tempo dan in het begin, waar Silly langs zoveel dieren passeert? Maar er was natuurlijk ook de limiet van 700 woorden. Eender hoe, met plezier gelezen.
Hoi Emily, leuk verhaal…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Emily, leuk verhaal. Goed gevonden, graag gelezen.
“Niet zo gemakkelijk, dus,” dacht Silly. ---> gedachten schrijven we niet tussen ah-tekens.
“Geweldig idee,” dacht Silly ---> idem. Je zou het hem ook gewoon kunnen laten zeggen.
“Luke O’Connell? Dat heeft Nina hem zeker gevraagd, zodat ze mij een paarse jurk kan geven,” dacht Silly dankbaar. ---> hier ook.
Hallo Johanna, bedankt…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Hallo Johanna, bedankt voor je feedback en ook bedankt voor deze fantasieprikkelende opdracht.
Hallo Elke, je hebt gelijk wat het tempo betreft, ik was mij daar eigenlijk niet van bewust bij het schrijven. Leuk dat je genoten hebt.
Hallo Fief, Ik heb de ah-tekens aangepast. Ik was hierover aan het twijfelen, maar was te lui om het op te zoeken. Fijn dat je het verhaal leuk vond.
Hoi Emily, De personages en…
Lid sinds
10 maanden 1 weekRol
Hoi Emily,
De personages en het verhaal zitten goed in elkaar. Dat suikeroom eigenaar is van de tour is een mooi fundament om verder op te bouwen. Meteen zit Silly in de problemen, omdat hij iets wil wat niet makkelijk te krijgen zal zijn. Als lezer raak je daardoor geïnteresseerd om verder te lezen.
De opeenvolgende pogingen die Silly doet bij verschillende mensen deden me aan een sprookje denken, en gaven een fijn ritme aan dat deel van het verhaal. Zulke knipogen naar sprookjes vind ik zelf altijd fijn om lezen.
Ergens vond ik het ook aangenaam dat Nina niet zo'n vriendelijk persoon was. Het was eens wat anders :)
Het einde was ook als dat van een sprookje, door de manier waarop je het vertelt. Inhoudelijk gezien ben ik altijd fan van goede eindes, maar dat is puur een persoonlijk dingetje.
Graag gelezen!