#491 Silly in Wonderland

'Je moet echt gewoon een keer mee naar Riverdance. Volgens mij ben je daar echt goed in, ik zie het je wel doen.'
Nina neemt gejaagd nog een slok van haar bananenmilkshake en glimlacht naar het groepje bikers achter de bar, die haar aandachtig in zich opnemen. Ik kan bij haar niet goed inschatten of dit komt uit verbazing over haar roze prinsessenjurk en paarsgeverfde haren, of dat ze haar toch vooral als een lustobject zien.
'Ga mee met je dansbenen, Silly. Kleine seagull van me,' fluistert ze, terwijl ze over mijn verwaarloosde baard wrijft. Ze zou moeten weten dat ik die bijnaam haat, maar misschien bestaat er wel geen haat in haar wereld. Zijn in haar jeugdige fantasieën alle bijnamen leuk en fantastisch, en vindt zelfs diegene die ze ongevraagd krijgt dat.

'Goed, het is nog geen ballet. Maar het komt toch in de buurt,' zegt ze met grote ogen. Soms zie ik haar als een dochter figuur, hoewel we nog geen twee jaar schelen.
'Ik weet niet hoor, er zitten niet eens pirouettes in.'
'Nee, maar het is echt wel sierlijk. En je kan best een tutu dragen, dat ziet er bij jouw slanke heupen vast goed uit. Echt joh, ik weet zeker dat Minny je geweldig gaat vinden.'
Ik versnel de slokken waarmee ik de cappuccino opdrink. Hoewel ik het in het algemeen als een opluchting beschouw dat er iemand is om diepste geheimen mee te delen, voelt het soms ook als een vloek.

*
'Dat past wel bij je, sweet little princess,' zegt Nina knikkend naar het paarse tafelkleed. Mijn vingers tintelen als ik het aanraak. Mijn hoofd begint te gloeien, hoewel dat ook door de Guinness zou kunnen komen.
'Je bent echt een talent Silly,' zegt Minny niet voor de eerste keer deze avond, 'echt, ik heb nog nooit een student gehad die zo snel de passen oppakt. En zo sierlijk.'
De optredende band die tot nu toe rustige folk liedjes speelde, besluit over te gaan op een luid gespeelde cover van Thin Lizzy. Gejuich, behalve van Nina, die zuchtend haar oren dichthoudt.
'Fuck dat. Kunnen we hier niet weg, naar de Viking Splash Tour of zo.'
De irritatie gaat binnen geen tijd over op giechelen, en het dringt nu pas tot me door dat ze aardig wat Murphy's op heeft.
'Kijk niet zo verschrikt kleine zeemeeuwtje,' brabbelt ze terwijl ze in wang knijpt, 'Minny, sweet Minny. Wist je dat Sillytje niet van vikingen houdt omdat ze te veel op hem lijken?'
'Nina, Nina, Nina. Dit is dus waarom je geen alcohol mag van de 'grote boze stiefmoeder'.' Ik draai me naar Minny, die me gebiologeerd met grote ogen aankijkt. Ergens zou ik wensen dat ze wat minder interesse heeft. Ik ben echt slecht dat ik dit soort dingen wens.
'Luister maar niet naar Elsa hier. De reden dat ik die tour haat, is dat die toeristen daar elke keer als ze me zien roepen 'wow, kijk daar heb je een echte' . En ik probeer juist zo van mijn viking-imago af te komen.'

Minny zingt mee met een cover van Sinead O'Connor. In stilte vervloek ik Nina's 'speech' naar haar, waarna ze toch besloot met ons mee te gaan om 'Dublin onveilig te maken'.
'Silly, je bent echt zo goed. Misschien moet je een show gaan weggeven. Dan begeleiden wij je wel op de achtergrond, toch Nina?'
Mijn vriendin, waarvan ik me afvraag of ze dat op dit moment ook is, klapt in de handen als een kind dat voor Sint Patrick's Day een nieuwe fluit gekregen heeft.
'Ja, let's do it. Silly, je gaat een ster worden.'
Nina is natuurlijk al naar het podium gesprint, en fluistert wat in het oor van de leadzanger. Hij knikt en grinnikt joviaal, alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat hun act wordt onderbroken door een zwaar aangeschoten uit Wonderland ontsnapte Alice.
'En dan hebben we nu even een pauze act voor jullie. Mag ik een hartelijk applaus voor Silly the Seagull and the princesses?'
Terwijl Nina me onder gejuich en gejoel naar voren duwt, merk ik een vreemd soort lichtheid in mijn hoofd op. Een stem in mijn hoofd die uit de regenboog lijkt te komen en me toefluistert dat het mijn dag is. Iets zegt me dat dit wel eens echt mijn doorbraak zou kunnen worden.