Lid sinds

3 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker

#490 - Ballonnenboodschap: De Baloes

 

Ken je ballonnenpost? Nee? Heb ik op een dag zomaar van de straat gepikt.

Nee, niet gestolen, voor wie zie je me aan? Ik bedoel ópgepikt. Letterlijk! Komt daar plots een ballon op mij af gezweefd. Fletsrood, verkleurd door de zon. Hij begon al wat te verslappen. Lucht ontsnapte uit het gaatje, alsof hij stond te hijgen en te puffen van de inspanning.

Om de hoek hoor ik kinderen. Zijn achtervolgers, waarschijnlijk. Dus ik schiet in actie. Ik open mijn jas en wenk hem eronder. Dankbaar dat hij was! Ik heb hem mee naar huis genomen. Met wat verse lucht en een stukje plakband knapte hij zienderogen op.

En toen zag ik het. Vastgemaakt aan het touwtje. Een opgerold briefje.

Help mij, ik ben eenzaam.

Baloe - zo had ik hem inmiddels genoemd - begint zowaar richting de deur te tuffen. Duidelijk, toch? Ik hem achterna. Pluk in het passeren nog wat goudsbloemen uit een tuin. Iedereen staarde naar ons! Dus ik roep: ‘Sta niet zo te gapen, we moeten een eenzame redden!’

Eerst was het een vrouw, mijn leeftijd. Daarna een jonge papa met twee kleuters. Die kwamen op Baloe af, natuurlijk. En toen was de trein vertrokken. Met 36 hebben we uiteindelijk aangebeld. Dat mevrouwtje had geeneens zoveel stoelen. Maar gezellig, echt gezellig. Lang blijven hangen nog, er had intussen iemand wat drank geregeld en vijf taarten bij de bakker.

En ja, hoe gaat dat als je met mensen begint te babbelen… we hebben daar ter plekke de Baloes opgericht, ter nagedachtenis van Baloe. Een van die kleuters had hem te hard geknuffeld - iemand zou die arme ballonnen tegen hen moeten beschermen. Maar goed, sindsdien staan de Baloes dus voor ‘BALlonnenpost Ontdekt Eenzame Sukkelaars’.

Wat we doen, dan? Awel, we steken rode ballonnen in brievenbussen met een briefje bij:

Blaas mij op als je je eenzaam voelt.

En de dag daarna gaan we opnieuw rond om te zien waar er een ballon hangt. Ballonnenpost. Met taart.

Ja, postballonnen had ook gekund.

 

Lid sinds

9 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker

Heel leuk idee en mooie creatieve uitwerking van de opdracht. Graag gelezen. Bij het verteren van het verhaal bleef me wel een aantal opmerkingen over.

De afwisseling van spreektaal alsof je een telefoongesprek voert en "schrijftaal" vind ik heel verfrissend en prettig. Maar dat is een kwestie van smaak voor zo'n kort verhaaltje.

De kleuterknuffel vind ik een leuk detail.

De naam Baloe vond ik in eerste instantie wat gezocht. Baloe de beer, een ballon?  Ik weet niet wat er eerst was bij het schrijven, het acroniem of de naam. Het acroniem is m.i. in ieder geval heerlijk overdreven en past dus leuk.

Je maakt wat tijdswisselingen die me soms deden stokken in het lezen: tt en vt, waar ik wat meer "strakheid" van tijd zou verwachten. Misschien verdient dat nog een tweede redactieronde.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Elke, welkom op het forum. Het is een verrassend verhaal geworden. Ik vind je idee leuk gevonden maar net als Raymond vind ik de wisseling van tt en vt verwarrend.  Bijvoorbeeld de zinnen:
Nee, niet gestolen, voor wie zie je me aan? Ik bedoel ópgepikt. Letterlijk! Komt daar plots een ballon op mij afgezweefd.  ---> Hier zou het moeten zijn: Kwam daar plots een ballon op me af gezweefd.
(afzweven bestaat niet)
De telegramachtige stijl vind ik persoonlijk wat minder. Ik hou wel van afgeronde zinnen, maar dat is een kwestie van smaak.

Fletsrood ---> volgens mij moet het flets rood zijn.

Lucht die ontsnapt uit het gaatje ---> mooier vind ik: lucht ontsnapte uit het gaatje

Om de hoek hoor ik kinderen. Zijn achtervolgers, waarschijnlijk. Dus ik schiet in actie. Ik open mijn jas en wenk hem eronder. Dankbaar dat hij was! Ik heb hem mee naar huis genomen. Met wat verse lucht en een stukje plakband knapte hij zienderogen op.  ---> deze alinea hoort in zijn geheel in de vt te staan. Het is een herinnering aan hoe de ik-persoon de ballon vond. 
Actiever leest het: Ik nam hem mee naar huis.

Dus ik roep: sta niet zo te gapen, we moeten een eenzame redden! ---> dit is een gesproken zin, dus hoort hij tussen aanhalingstekens te staan. Meestal gebruiken we enkele aanhalingstekens voor gesproken zinnen en voor quotes (zoals ‘BALlonnenpost Ontdekt Eenzame Sukkelaars’) dubbele aanhalingstekens.

sindsdien staat Baloe dus voor ‘BALlonnenpost Ontdekt Eenzame Sukkelaars’. ---> eigenlijk klopt dit niet, want in de naam Baloe komt de S van Sukkelaars niet voor.

Lid sinds

3 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Raymond en Fief, bedankt voor jullie feedback (en welkom!).

Ik heb inderdaad geworsteld met de tijden, maar hier en daar was het een bewuste keuze om tegenwoordig te gaan. Hoe ik dat ga rechttrekken, laat ik daarom nog even bezinken.

Enkele andere terechte opmerkingen heb ik alvast aangepakt.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Elke,

Wat een grappige en ontroerende invulling van de opdracht! 

Het initiatief waar het verhaal mee eindigt is erg mooi gevonden en werkt 'schrijftechnisch' des te beter omdat je de ballon waar het allemaal mee begon vanaf het begin af aan een karakter hebt gegeven alsof die zelf óók een mens was: 
Dus ik schiet in actie. Ik open mijn jas en wenk hem eronder. Dankbaar dat hij was!
Zijn wat dat betreft de meest sprekende zinnen. Maar ook later in het verhaal gaat dat verder, als iedereen dol raakt op de ballon en er eenzaamheid mee wordt bestreden. Menselijke samenkomst, mensen die elkaar helpen, het symbolisch vertoon van karakter dat daar ook zichtbaar is: alles telt op tot een prachtig cirkeltje. 

Héél mooi gedaan! 

Groet,

Nadine