Ik was van plan om te rijmen als Vondel.
Te rocken met de metrums als Slash op een toetsenbord.
Woordjes te knutselen als Uphoff.
Rijmschema's ownen, spacend op een Hoverboard.
Zinmelodieen te fabriceren als Lucas Rijneveld.
Strofes te rulen beneveld door Whiskey en Port.
Zorgeloze rijmdagen duren immers nooit te kort.

De Jeugd van Tegenwoordig, eat your heart out. 
Bob Dylan, Joni Mitchell, het maakt niet uit.           
De rijmvirtuoos leeft zich uit, haalt zijn buit.         
Lettergreepklemtoontjes stout, maar nooit fout.   
Zelfs Bob Marley schiet ervan in de stress.           
Je doorstaat de test, doet je best, beter dan de rest,
je wordt geflest.                                   
Dus pak je fluit, wiet het onkruid, breek een ruit, het spel is uit.

Maar ook in 2024 bak ik er weer niks van.
Er is geen Masterplan, voor de man die niet rappen kan.
Laat me vrij zijn als een toekan, dansende de Can-Can.
Rebelsheid is key dan, nog erger dan Shin-chan.
Iran fuckte Pakistan, Pakistan bitchslapte Iran.
Zomaar even wat nieuwsvergaring door omdat het kan.
Laat me gewoon even weg van al die rijmregels zijn, man.
Voor de feedback komt peer ik hem, smeer hem wel met de phony bus.
Want reken maar dat deze rijmz gaat worden afgekeurd door Musonius.