#489 Onbegonnen werk

Geweldig!

Thanks, Tony. Hopelijk vindt de coach dat ook.

Mijn eerste gedachten gingen uit naar een zwangere vrouw 🫄😆. Je werk zit lekker strak in zijn jasje. Je schema telt telkens één rijmloos vers - benieuwd wat de coach daarover zegt. Verder nog een hikje qua metrum ('voornemens'). De invulling lijkt op het voorbeeld, maar graag gelezen. 

Hoi Kruidnagel, we moesten creatief zijn met het rijm. Voornemens paste in mijn schema, maar ik wacht het oordeel van de meester af. Misschien niet de originaliteitsprijs.

Fief,

Het lijkt of ik met het beginrefrein in mijn voorbeeld een trend heb gezet.

Dat heb je heel knap gedaan! Je hebt meerdere malen te kennen gegeven dat dichten niet je ding is, maar volgens mij krijg je toch de smaak te pakken.
Het thema is zeer herkenbaar. Dit zal veel mensen aanspreken. Goed gekozen, mooi concreet onderwerp.

Inhoudelijk is de refreinregel goed, maar niet sterk genoeg om als refrein te dienen; de noodzaak voor herhaling ontbreekt, het is een mooie zin om het lied mee te beginnen (op één puntje na waar ik zo op terugkom), maar niet elk couplet. Ik zou dit zeker niet aanpassen, gewoon lekker laten staan nu. Het is meer iets dat ik wil meegeven voor een volgende keer: refreinen moeten ijzersterk zijn.

Dat ik voor deze opdracht vroeg om een strofe schrijven met een oneven aantal verzen, was niet voor niks; ik hoopte hiermee jullie aan te zetten tot creatieve oplossingen voor het rijm.
Rijmtrio's (of -kwintetten of -septetten) is één oplossing, weesrijm is een tweede (en daar is zeker niets mis mee; dat het lied moet rijmen, wil niet zeggen dat alle regels hoeven te rijmen) en dan is er nog een derde oplossing die wellicht nog langskomt bij andere deelnemers.

Dan het andere puntje dat Kruidnagel aanstipt: VOOR-nee-MUNS. Tja, dit is inderdaad niet fraai, het is enige jaren geleden dat ik 'Mijn GOE-de VOOR-nee-MUNS van VO-rig JAAR' schreef en ik weet nog dat het een doorn in mijn oog was. Verkeerde beklemtoningen komen echter veelvuldig voor in verder metrische liederen, denk aan 'MOOI-e STAD ach-TUR de DUI-nen' en 'O als EI-e-RUN zo GROOT'. Veel is op te lossen door de volgorde te veranderen, iets andere formulering, syncopen toe te passen en gebruik van synoniemen. 'Voornemens' laat zich niet vangen in een tweevoetig metrum en een synoniem dat goed de lading dekt, is er niet. Zulke schoonheidsfoutjes worden geduld in de dichtkunst.

Al met al heb ik weinig aan te merken op dit lied. Strak metrum, goede rijmen, helder verwoord en lichtvoetig.
Ik struikel alleen een beetje over de kreunende spiegel. Dat een weegschaal zucht onder een gewicht, kan ik mij voorstellen. Bij een kreunende spiegel heb ik geen beeld. Liever zou ik zeggen: de spiegel wringt of knelt.
Het (zuiver rijmende) bastaardrijm drain/verscheen vind ik een mooie vondst, evenals 'Ik kom al aan van schone lucht'. De 'stalen tucht' is een mooie knipoog naar 'mijn' 'porseleinen willetje'.

De dichtcoach

Hoi Musonius, ik ben weer blij met je uitgebreide feedback. 
Voor mijn gevoel lag de klemtoon bij voornemens op "voor", niet dus en weer wat geleerd. Ik heb het nu vervangen door stimulans. 
"De spiegel kreunt" zie ik juist weer wel voor me. De persoon die in de spiegel kijkt, kreunt bij het zien van degene die voor hem staat. Bij knelt of wringt denk ik eerder aan een schoen.

Voor mijn gevoel lag de klemtoon bij voornemens op "voor", niet dus en weer wat geleerd. Ik heb het nu vervangen door stimulans. 

Zeker wel, dat gevoel klopt: de klemtoon ligt op 'voor', maar in een tweevoetig vers, ligt dan ook de klemtoon op '-mens' (tenzij je het opschuift; dan wordt het voor-NE-mens). Stimulans past prachtig in het metrum, maar voor mij had je het niet hoeven wijzigen.

"De spiegel kreunt" zie ik juist weer wel voor me. De persoon die in de spiegel kijkt, kreunt bij het zien van degene die voor hem staat. Bij knelt of wringt denk ik eerder aan een schoen.

Ja, de persoon kreunt, de spiegel niet. Als je zou zeggen: 'mijn spiegelbeeld schrikt' (het moet wel iets zichtbaars zijn, een geluid niet), dan kon ik hier nog in meegaan, maar een kreunende spiegel, nee.
Bij wringen en knellen denk ik ook aan een schoen, daarom koos ik ervoor: de ik-persoon past door uitdijende omvang niet meer in het kader, daarom heb ik hier wel een beeld bij.
Maar het is jouw tekst, dus volg je eigen intuïtie. (Of wacht andere reacties af.)

Hallo Fief, heel goed gedaan, prachtig gedicht en heel herkenbaar. Ik vind voornemens inhoudelijk beter passen dan stimulans, al klopt het metrum dan niet volledig (en zelfs de dichtcoach vindt dit blijkbaar geen probleem). Ik vind de kreunende spiegel wel een leuk beeld.

Hoi Emily, dank je voor je reactie. Ik ben zelf wel tevreden over stimulans. De kreunende spiegel laat ik ook staan, dat zie ik wel voor me.