‘Hallo daar. Jij bent hier net begonnen met je stage he? Nou, ik heb je van een afstandje gevolgd hier op de werkvloer. Veelbelovend. Ik denk dat er straks wel een leuk contractje voor je in zit. Maar goed, ik heb misschien een opdracht voor je.’

Laura kijkt verschrikt op van haar beeldscherm. Harald Meester de CEO van het bedrijf staat voor haar bureau. Ze herkent hem meteen van de foto’s en krantenberichten. Het is de eerste keer dat hij haar iets vraagt. Eigenlijk de eerste keer dat hij laat blijken zich bewust te zijn van haar bestaan.

‘Eh, ja natuurlijk meneer,’ hakkelt ze, ‘wat kan ik voor u doen?’ Ook al is ze niet ‘net’ begonnen, ze had hem zo snel niet aan haar bureau verwacht.

‘Loop maar even mee naar mijn kantoor. Dan kunnen we rustig praten.’ Zonder op haar te wachten loopt hij naar zijn kantoor. Laura springt op van haar stoel. Ze onderdrukt een vloek als ze nog net de beker met koffie opvangt, die ze in haar haast omstoot. Dan rent ze, zo vlug als haar onmogelijk hoge hakken het toelaten, achter hem aan. ‘Doe de deur maar dicht.’ Hij gaat achter zijn bureau zitten.

‘Ik wil u bedanken voor deze kans, meneer Meester. Uw bedrijf is toonaangevend binnen onze sector en...’ 

‘Dat geloof ik graag,’ onderbreekt hij haar. Dan kijkt hij haar indringend aan: ‘De opdracht die ik voor je heb, is er niet zomaar eentje. Zoals ik al zei, heb ik je de afgelopen dagen gevolgd. Wat je hebt laten zien, ziet er veelbelovend uit. En geloof me, dat zeg ik niet snel. Ook geef ik niet snel opdrachten aan stagiaires, maar jij bent anders. Ik zie een grote toekomst voor jou.’

Laura voelt haar gezicht rood worden. Ondanks haar irritatie, voelt ze zich gevleid. Ze hoopt niet dat hij het ziet. Het is zaak om nu koel te blijven en te doen alsof ze hem niet doorziet. Ze begrijpt nu wel beter hoe al die stagiaires in zijn val liepen. Hij kan erg innemend zijn. Zijn blik gaat dwars door je heen en geeft je het gevoel dat je voor hem de enige op de wereld bent.

Een half jaar geleden waren ze gezamenlijk naar het politiebureau gekomen om aangifte te doen van verkrachting. Het was een verschrikkelijk verhaal. Ze vertelden hoe deze Harald Meester ze het gevoel gaf dat ze kans maakten op een volgende stap in hun carrière. Hoe ze die moeilijke klant moesten binnenhalen bij het bedrijf. Hoe dit eindigde in een brute verkrachting.

Zo onopvallend mogelijk voelt ze nog even aan haar bh-bandje. Het microfoontje zit op zijn plek. Kom maar op, klootzak, denkt ze, we gaan beginnen.