Lid sinds
7 jaar 7 maandenRol
- Gewone gebruiker
#486 Hoop?
Wat zag ik ertegenop toen ze nog leefden en wat zou ik er nu niet voor overhebben om nog eens in hun midden te vertoeven. Helaas.
Ooit vond ik het ongehoord dat de gastvrouw en gastheer het huis verlieten en hun gasten achterlieten omdat ze met kerst zo nodig naar de nachtmis moesten gaan. Bij hun terugkeer was ik letterlijk en figuurlijk boven mijn theewater en maakte hen duidelijk dat het opdringen van hun religie alles behalve bij de kerstgedachte hoorde. Vooral de hypocrisie stoorde mij. Schoonpapa die uit volle borst meezong in het kerkkoor maar zijn hoofd in het zand stak als het ging over de interesses van zijn kinderen en aanverwanten. Schoonmama die met manlief meezeulde en de kerk een uitstekende plaats vond om op zon- en feestdagen haar nieuwe collectie kleren en hoeden te showen aan de goedgemeente.
Met slaande ruzie werd het schoonouderlijk huis verlaten en het duurde een aantal jaren voor het strijdbijl weer begraven werd. Opnieuw kwam de grote familie terug bij elkaar, ditmaal op kerstdag om conflicten te vermijden.
Het gevoel is er nog. Kerstmis is niet meer het warme feest uit mijn jeugdjaren. Er ontbreekt iets. Soms bekruipt mij de gedachte dat het mijn vroeger onvoorwaardelijk geloof was, dat ik inmiddels heb afgezworen. Wat het dan wel is? Ik vrees dat het aan de onverschilligheid ligt waarmee de mens tegenwoordig in het leven staat. In de wereld vol kitsch, fake news en oppervlakkigheid is menselijke warmte vaak zoek, tenzij …
Hoi Gi, een mooi moment van …
Lid sinds
5 jaarRol
Hoi Gi, een mooi moment van (zelf)reflectie. Voor mijn gevoel hoort de laatste alinea in zijn geheel in de tegenwoordige tijd.
Het gevoel is gebleven. Kerstmis is niet meer ...
wat zou ik er nu niet voor over hebben ---> volgens mij moet overhebben aan elkaar.
Met slaande ruzie werd het schoonouderlijk huis verlaten ---> "werd verlaten" vind ik afstandelijk lezen. Misschien:
Met slaande ruzie verliet ik het schoonouderlijk huis.
Fief, ik heb je raad…
Lid sinds
7 jaar 7 maandenRol
Fief, ik heb je raad opgevolgd. Het einde 'klinkt' beter in de tt.
Hoi Gi, Ik vind het leuk…
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
Hoi Gi,
Ik vind het leuk dat je over religie rondom te feestdagen hebt geschreven. Dat is een goed onderwerp, omdat daar ook veel spanningen kunnen ontstaan zoals je beschrijft. Ik vind het goed geschreven en ik heb het met plezier gelezen. Ik heb dan ook niet veel aan te merken op je verhaal. Ik vind het stuk waarin de hoofdpersoon daadwerkelijk gaat reflecteren, het sterkst. Ik zie het helemaal voor me. Ik volg alleen nog niet echt waarom de hoofdpersoon de schoonouders mist, als het zo’n gespannen sfeer was. De twijfels van de hoofdpersoon in het laatste gedeelte? Ik denk dat je die thematiek iets meer moet verbinden met de opening. Zo wordt het bespiegeling iets duidelijker.
Dag Anna. De gespannen…
Lid sinds
7 jaar 7 maandenRol
Dag Anna. De gespannen toestand met de schoonouders is zoals aangegeven na een tijd veranderd. Zij hebben begrepen dat het beter was zich niet te mengen in de al of niet bestaande religieuze overtuiging van hun kinderen en aanverwanten. De situatie is zelfs zodanig gewijzigd dat ze, nu ze er niet meer zijn, gemist worden door de hp en bij hem de twijfel toeslaat of de ruzie uit het verleden daadwerkelijk tot iets heeft geleid. Dank voor je reactie. Een voorspoedig 2024 toegewenst.
Hi Gi, Excuses; ik denk…
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
Hi Gi,
Excuses; ik denk dat ik mezelf verkeerd verwoord heb. Ik trok inderdaad die conclusie uit het verhaal. Toch zou ik daar iets meer aandacht aan besteden, zodat het 'vloeiend' wordt. Ik vond het nu nog wat abrupt, terwijl het juist een belangrijk element in het verhaal lijkt te zijn. Nu, ik snap dat dat heel moeilijk wordt met een maximum aantal woorden van driehonderd.
Jij ook een voorspoedig 2024 gewenst, ik hoop snel weer van je te lezen binnenkort!